Pazar Yazısı #67 - 4 Günün Sonu

Nedenini bilmiyordu ama hayatın devam edeceğini bilmek rahatlatıcıydı. Yaşlı insanların dediği gibi sabah olunca insanın gözüne her şey daha güzel görünürdü. Gerçekten de öyleydi. 

- Sayfa 185 (Kumdan Hayaller - Dorothea Benton Frank) 

4 günlük sokağa çıkma engeli sebebiyle, yine her aile üyemizin evde olduğu şu günlerde; bu sefer de kendi uğraşım olarak, fotoğrafta görünen kitabımı okumayı ilerletmeye uğraştım. Kitap kötü değil, anlatım ise hiç sıkıcı değildi. Ama ben bu kitaba başladıktan sonra, iki kısa kitabı okuduğum için en başında kalakalmıştım sadece... Neyse, 3 gün sıkı sıkıya bu kitabı okumaya yoğunlaşınca, hikaye enteresanlaştı ve bugünkü yarısından itibaren okuduğum kısımda başrol kızımıza çok gıcık oldum maalesef! :)

"Bir hikayeyi okurken doğruyu yanlışı görebildiğimiz gibi, hayatın içinde bizim için yanlış olabileni görsek keşke de mi!" dedirtti bana kitap. Çünkü kızımız baştan fiyasko olan bir adama tutuluyor ve bu adam kızımızı kendisine karizması ve bulunduğu hal tavırlar ile çekiyor sadece. Hikaye anlatımı güzel olmasa, kızın hata üstüne hata yapmasına karşı elimden kitabı atacaktım kendime. Neden bu kadar tahammül edemediğimi elbette biliyorum, adam fazla karaktersiz geldiği için. Hiçbir konuda net olamayan biri ve size davranışlarında bir gariplik sezdiğiniz biriyle, sırf etkilendiğiniz için devam edebilir misiniz ki? Büyük konuşmak gibi olmasın ama Allahım hiçbirimizi böyle kişilerle karşılaştırmasın dedirtti kitap...

Oysa çok da büyük bir sorun gibi görülmeyebilir belki de; ama adamın bir başka kadınla yakınlık kurduğunu görmesine rağmen, kızımız ona bir gece kızdı ama ona aşığım diye devam etti. Aslında bazen hataları görmezden gelip, "aşk bile bile affetmeyi sürdürüp sevmek demek!" diye bizi yanıltan aşkın bizi yanıltan hissiyatını güzel anlatmıştı belki de. Bundan önce okuduğum kitabı yazdığım yazımdaki gibi, hiçbir öğretici veya bir amaç uğruna yazıldığını düşünmediğim bir kitap değildi sadece. Okurken gerçekten beni içine çektiğini, gıcık olsam da sonucunda "yanlış yaptığını görebildiğim için, karakterlerin iyiliği veya kötülüğünü çok net belirlediği için" yapılan hatadan nasıl yara alıp döneceğini merakla okuduğum bir kitap oluyor benim için...

Sanıyorum, bu tarz bir hikaye okumayalı çok uzun zaman olmuştu. Sinir ola ola, bunu da bir arkadaşımla paylaşa paylaşa okudum ve buraya da son 100 sayfasını yarına okumak üzere bırakmışken yazmak istedim; kitabın beni en yaralayan kısmının, kızımız heyecanla randevusuna hazırlanırken radyoyu açtığında çalan şarkıyı paylaşmak için. 

O şarkı Etta James - At Last idi, benim en sevdiğim eski duygusal şarkılardan biri. Bitmek üzere olan bu Pazar'ın ve yeni haftanın şarkısı olsun istedim hepimiz için... :) Ve bu pazar'a biten haftaya notum; virüsle ülke çapında savaşımız iyiye gidiyor, iyileşen hasta sayımız hızla yükselmekte ve vaka sayımız da azalmakta... Diliyorum çabuk geçsin bu süreç, söylenen "devamı gelecek bu kötü olaylar" söylentileri tamamıyla paranoya olsun da; dünyamız sağlıklı mutlu ve huzurlu, doğayla iç içe yaşamaya yeniden müsait bir yer halini alabilsin...

Sevgilerimle, bu pazardan okuma keyifimden ve bu kitabın bana hissettiklerinden bahsetmek istedim. Mutlu haftalar olsun inşallah hepimize... :)

Tıpkı gerçek aşk ve derin nefret gibi suçluluğun da bir ömrü vardı. - Sayfa 163

Kumdan Hayaller - Dorothea Benton Frank