Bu Bir One Tree Hill Yazısıdır

Gecikmiş bir yazı aslında bu, bir One Tree Hill yazısı...

One Tree Hill; 9 sezon sürdüğüne üzüldüğüm bir yabancı gençlik dizisi... Peyton, Lucas, Nathan, Haley, Brooke ve nice güzel oyuncuların oynadığı, enfes müziklerin her bölüm yer aldığı, beni kendisine bağımlı yapan bir dizi...

Lise'de başladı bu diziye tutkunluğum. Ama 7.sezonda kalmıştım ki, Üniversite'ye gidince maalesef diziyi yarım bırakmak zorunda kaldım. Tatillerde kendi şehrimde vakit buldukça 1-2 bölüm izlemeye fırsat bulabildim, o kadar...

Sonucunda bu sene yazın tatilden eve döndükten sonra bitirdim. Ve evet bu yazı baya gecikti dediğim gibi... :)

Resimdekiler dizinin başrol oyuncuları (Soldan Sağa); Haley, Nathan, Brooke, Lucas ve Peyton

Tree Hill Kasabasında yaşayan 5 genci ve hayatlarını oynayan, üst resimdeki oyuncular. Dizi bu 5 oyuncu ile başlıyor 3 veya 4. sezondan sonraydı sanırım, Soldan iki oyuncu (Lucas ve Peyton) diziden ayrılıyor.

Dizinin konusuna gelince; Tree Hill kasabasında aynı babadan(Dan Scott) ayrı uçlarda yaşayan iki kardeşi konu alarak başlıyor dizi,  Lucas ve Nathan... İkisi de basketbol tutkunu gençler. Ancak Lucas'ın annesi Dan Scott'ın lise aşkı, Nathan'ın annesi de üniversite aşkı ve karısıdır... Sanırım anlatabildim. :)

İşte konu buradan yola çıkıyor. İkisi de birbirini kardeş olarak bilse de kabul edememiş iki gencin başrolleriyle başlıyor dizi. Lise'de başlıyor ilk sezon. Lise aşklarını, o aşkların karmaşıklıklarını anlatıyor. Ve tabii Lucas ile Nathan'ın basketbol ile karşılaşmaları da oluyor, ki bundan da ayrı bir zevk alıyorsunuz...

Dan Scott'ın bencilliği ile zamanında hırçınlaşmış olan Nathan, Lucas'ın sevgilisine aşık olmasına hırslanıp Lucas'ın arkadaşına (Haley James'a) yakınlaşınca işler daha güzel yol alıyor. Haley ile Nathan aşkı da doğunca, Nathan'ın hırçınlığı yerini sakinliğe ve huzura bırakıyor. (Nathan'ın hırçınlığı da sakinliği de kendisine hayran bırakacak cinsten tabii.) :)

Sonrasında kardeş olduklarını kabul etseler de onları hayat sınavı yalnız bırakmıyor. Bir sürü sınavdan geçiyorlar... Dan Scott'ın bencilliği, hayatın aşklarını sınaması, ve daha nicesi... 

Çok konuştuysam kusura bakmayın. Anlatabildiğim kadar özet yapmaya uğraştım. Dizi o kadar çok etkisi altına aldı ki beni, çok konuşuyorum bende böyle işte. :) 

One Tree Hill dizisi benim için bir efsane olarak kalacak bu kesin. Müzikleriyle, verdiği hayat dersleriyle örtüşüyor hayatta yaşanılanlar ve yaşayabileceklerimiz.

Peyton ile Lucas ikilisinin diziden ayrılmasından sonra, birçoğu gibi "Daha bu dizi izlenmez." dememe rağmen daha da tutuldum yeni karakterler ile ve her bölümdeki güzel müziklerin akışıyla... Tam bölüm bitmek üzereyken, önemli bir sahnede çalan hüzünlü bir müzik boğazınızda bir yumru gibi kalıyor, donup kalıyorsunuz. Veya güzel bir kavuşmayı anlatan sahneye öyle bir müzik yerleştiriyorlar ki oradaki mutluluğu oradaymış gibi hissediyorsunuz...

Ve böyle güzel diziler olunca, mest oluyor insan. Çünkü hayatın tüm koşuşturmasından kaçtığınız yer olarak görüyoruz dizileri, bu bir gerçek. Bizimde böyle gençlik dizilerimiz bulunmakta, ama bu sıralar azınlıkta. (Bir ara Türk Gençlik Dizilerine de ayrı bir yazı açacağım.) 

Biz gençlik dizileri ile büyüdük, ve bundan rahatsızlık duymayan bir nesildik... Gençlik dizileri kötü ile iyiyi o çağlarımızda ailemizden sonra bize öğretenler arasındaydı. Şimdi onların eksikliklerini yabancı dizileri takip ederek gideriyor birkaçımız... Çünkü hangi yaşta olursanız olun, sizden kişilerin aynılığını veya aykırılığını izlemek hoşumuza gidiyor.

7. 8. ve 9. sezon tanıtım resmi...

Son olarak One Tree Hill'in, bazı gençlik dizileri gibi eskilerin Dallas'ı kadar içimde yerinin bulunduğunu söylemeyi bir borç bilirim. Yeni müziklerle tanışmak ve biraz da gençlik dizisi izleyerek hayata dair fikirleri dinlemek isterseniz, One Tree Hill'i izlemenizi öneririm... :)

Yazımı dizinin 8. sezonunda üst resimde bulunan, 4. sıradaki Julian Baker'in söylediği bir sözle bitirmek istiyorum. (8.Sezon 8.Bölüm)

Mutluluk bir mod, bir durum. Bir hedef değil.
Aç olmaktan yorulmak gibi bir his.
Bir süreklilik değil, gelir ve gider. Hepsi bu.
Bunu kabullendiğimizde mutluluğu normalden fazla bulacağız... :)

Julian Baker (Austin Nichols)

Ne kadar güzel konuşmuş değil mi Julian Baker? Ağzın bal yesin Julian Baker... :)

Yazımı sonuna kadar okuduysanız, diziyi bilseniz de bilmeseniz de, diziye duyduğum hayranlığıma gösterdiğiniz sabıra minnettarım... :) Sevgilerimle...