Ankara'dan Bayram Huzuru

Bir gece öncesinden çıktığımız yolculuğumuzla, dün sabah vardık Ankara'ya; sabah 4 suları idi. Önce Saniye kivramız ve Kamil kivramıza kavuştuk. (Onlar da kim derseniz buraya bakabilirsiniz.) Biraz hasret giderip çayımızı içip yattık o sabah. 5-6 saat yatıp dinlendikten sonra, Ankara'da uyandık yine. Bunun tarif edilemez bir tadı vardı benim için. Yeniden aynı tanınmışlıkta uyanmak, nefisti.

2009 senesinden beri Ankara'ya hem ilk gelişimiz hem de ailecek ilk gelişimiz bu. Kağanımın zaten Ankara'ya ilk gelişi ve nihayetinde ailecek bu bayram Ankara'dayız... Dün Saniye teyzemlerle gerek bayram hazırlıklarıyla gerekse de keyif anları ile geçti günümüz şükür.  :) Güzel buralar, sevdiklerin de olduktan sonra...

Bir önceki yazımda Ankara'yı özledigimi söylemiştim, tahmin ettiğimden de çok  özlediğimi anladım dün. Ben doya doya tadını çıkarmaya uğraşıyorum güzelim Ankara'nın. Burayı hayatımın bir parçası olarak gördüğümü daha net biliyorum artık, tanıdık ve hoş bir havası var bu şehrin benim üstümde...

Bayram sabahına gelecek olursak. yani bugüne; kalabalık halde uyanmak yine çok güzeldi, telaşlar da hazırlıklar da aynı şey üzerinde yoğunlaşmış ve birlikte olmanın getirdiği huzur vardI Saniye teyzemlerle. İşte en sevdiğim, ailecek ve sevdiklerimizle bir arada olma fırsatının bulunmuş olmasıydı.

Bayram sabahı bizim için 08:30 da başladı bugün.  Normalden biraz geç başladı biraz. Doya doya yapılan bayram kahvaltısı başrolde idi önce, sonra bayramlık giymeler, keyif çay ve kahvelerimiz eşliğinde sohbetlerimiz, Kağanımı bir türlü şeker ve çikolataların bulunduğu köşelerden almakla uğraştığımız bir gündü. Akraba ziyaretlerimize başlamak için çıkarken evden, öğle vakti gibiydi. Kahve keyfimiz sırasında ablamla, evden çıkarken de Kaganımla çekindik fotografımızı. E masallah üçümüze de..

Ve unutmadan; Bayramımız kutlu olsun, sevdiklerimizle tatlansin ağzımız.. :)

Halamlara geldikten sonra ziyareti kısa kestim ben. Annemleri öğlenden sonra yolladım gezmeye, gündüz gitti akşam geldiler. Ziyaretler epey boldu yani bugün. :)

Üstteki fotoğraf kolajı da bugünden. Annem-Eniştem, Kivram-babam, Babam ve yeğenim... Fotoğraflarda bir tek Saniye kivram eksik. O da Kağanımla benim arkamda çıkmış biraz. :)

Ankara maceramız sürüyor İşte. Daha 3 günümüz var. Ben dünden itibaren tadını çıkarmaya ve özlem gidermeye başladım işte.

Ve; Ankara'da kendini bulmak bir nevi bu şehirde yine benimki. Şiirimsi sessizliği, sakin kalabalığı dinlemek. Anlatmaya çalışıyorum, benim gözümden Ankara'yı.Yer etmişliği başkaymış işte...

Sevgiler.. :)