21 Ağustos 2014 Perşembe

Şiirlerle Hayat - #10 - Göğe Bakma Durağı


Temmuz bitti, Ağustos bitecek neredeyse ama ben ancak yazabiliyorum bu ayın Şiirlerle Hayat yazısını... Bu ayki Şiirlerle Hayat Yazım için seçtiğim Şairimiz Turgut Uyar, Şiiri ise Göğe Bakma Durağı... Bu ay ki şiirle, sık sık yaşadığım bir duygumdan bahsetmek istiyorum.

Diğer Şiirlerle Hayat yazılarımı burada bulabilirsiniz... :)


Öncelikle Turgut Uyar Göğe Bakalım demiş, Göğe Bakma Durağı şiiri ile beraber... Ben bu şiiri okuduğumda hayata dair neyi hissettiğime geleceğim ama önce şiiri okuyun isterseniz. Turgut Uyar'ın yüreğine sağlık... Turgut Uyar, 1950'li yıllarda oluşturulan İkinci Yeni Akımının şairlerinden biridir. 1985 yılında hayata gözlerini yummuştur. Mekanı cennet, kabri nur ile dolu olsun. Turgut Uyar ile ilgili daha fazla bilgi almak için buraya bakabilirsiniz...


Göğe Bakma Durağı / Turgut Uyar

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yanan otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım

Turgut Uyar...


Bu şiir bana beklenen biri varmış gibi hissettiriyor. Ama aynı zamanda beklenen kişi hem gerçek biri, hem de hayal edilen biriymiş gibi. Belki de ben öyle hayal ediyorumdur, bilemiyorum. Göğe bakmak her zaman yapmayı sevdiğim bir iş. Biriyle veya birileriyle göğe bakmak mı önemlidir sizce, yoka göğe bakarken aynı şeyi görmek mi? Bence aynı şeye bakmak ve aynı şeyi görmüş olmak değil de, beraber göğe bakmak ve beraber bir şeyler yapıyor olmak önemlidir. Bana bunları hissettiriyor bu şiir nedense...

Geçmiş zamanda bir arkadaşımla konuşurken bir soru sorulmuştu bana; "Sevdiğinle aynı yıldıza bakmak mı yoksa yıldızlara bakmak mı?" diye. "Bende aynı gökyüzüne bakmak bile yeter." diye cevap vermiştim... Benimki belki gerçeklik üzerine bir cevaptı, ancak onun cevabı şöyleydi; "Düşünsene aynı yıldıza bakıyorsun ya, ne büyük mucize ve ne büyük aşk." Bu gerçeklikten öte bir aşk'ı aramak diye düşünmüştüm. Göğe bakmak güzel şey de, fazlasını aramanın gereği yok diye düşünüyorum hala da... Seviyor olduktan sonra...

Turgut Uyar güzel anlatmış, bana laf düşmez. Ama kim kurmaz ki hayalini, beraber eğlenceli ve sevgi dolu vakit geçirebileceği birinin geleceğinin. Benimki de öyle bir his işte... Herkes bekler diye hissediyorum çoğu zaman, herkes bir ruh ikizi olduğuna inanır bence. Bu şiir de, beraberlik hayali kurduklarımıza dair ve biri olacak hayatımızda diye düşlemelerimize dair...

Şiirde zaten anlatmak istediği herşeyi anlatmış Turgut Uyar ama yine de söylemeden geçemeyeceğim. Bence şunu demek istemiş şiirde; seven iki kişinin birarada uyum sağlayabilmesi, gerçek sevgi ise aralarındaki hiçbir şekilde güç değil. İnsan ancak gerçekten sever ise, her koşulda birbirine uyum sağlayabilir. Vakit ayırmak gerek sadece, sevdiğinle beraber kendine...

Göğe Bakma Durağı... Durma Göğe Bakalım...

Sevgilerimle... :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...