Fotoğraflarla 1 Haftam - #60

Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...

Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,
Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)

Ablam ve Eniştemin de gelmesi ile beraber maaile başladığımız haftayı önce ablamla eniştemi yollayarak, sonra da dönüşe gün saymaya başlayarak kapattık... Bakalım geride bıraktığımız hafta nasıl geçmiş... :)

27 Temmuz Pazar gününden ablamların gelişi, tam da doğum günümde gelmeleri yani, doğum günü hediyem oldu. :) Güzel bir akşam yemeği ile 23'ümden gün alışımı, 22 yaşımı bitirişimi kutladık. Güzel bir gün ve akşamın ardından, bayram sabahına uyanmak için yattığımızda saat 2'ye doğru geliyordu...

Bayram sabahına daha yatağımdan kalkmadan ben, ortalık toparlanmıştı bile. Karşımda da Yırtıcı ailesi oyunlar oynuyorlardı. Bir lafımla poza girdiler ve yukarıdaki aile pozu çıktı meydana. :) Güzel bir aile resmi ve bayram fotoğrafı oldu bence. Maşallah ablama enişteme ve yeğenime, yani Yırtıcı ailesine... :)

Ve beklenen bir buluşma daha gerçekleşti bu hafta. Ailemizde ablam ve eniştem tanışmamıştı İnci'miz ile. En küçük kuzen ile en büyük kuzen tanıştı ve kaynaştılar bile... :) Böyle uzaklarda yaşamak birbirinden zor işte. Sonuçta kuzenimizin büyümesini uzaktan veya belli süreler zarfında izleyebileceğiz. Ama sağlık olsun tabii ki, hepsine dayanılır... :) 

Yukarıdaki resimde ilk bayram gününden. Güzel bir maaile bayram kahvaltımız sonrası, İnci'miz ile ve Kağan'ımız ile oynadık. Bayramları o ikisine emanet ettik, bayram çocuklara yakışıyor ne de olsa... Nice bayramlar görsünler kalabalık ve güzel şekilde inşallah... :)

Bayramın ilk gününü kahvaltı, ziyaretler ile geçirdikten sonra gezmelerle devam ettirdik. Bayramın ikinci gününü de Manavgat'a doğru gezmelerimizle geçirdik ailecek. Yazısı gelecek inşallah Manavgat Şelalesi ve Aspendos gezimizin... :) Önce Manavgat Şelalesini gezdik, daha doğrusu pek de gezemedik ya...

Sonra Aspendos'a gittik. Aspendos'a da Manavgat'a da benim ve eniştemin ilk gidişimizdi. Ama annem babam ve ablam, ablam küçükken gitmişler. Güzeldi Aspendos, sahneye çıktım ama performansımı gösteremeden indirdiler sahneden beni... Ne yapalım bir dahakine artık... :))

Akşam hep beraber, yengemin ablasıgile davetliydik. Onların aile, bizim aile, derken maaile beraberdik bayramın ikinci günü akşamı. Kalabalık olabilmek sevdiklerinle, çok güzel... Bu sene pastamı yine hep beraber keselim diye, gezi sonrası pastamı aldık da gittik Mero'mlara... 

Yengemle İnci'miz için pasta kesme sözümüz vardı. Bu pastayı hem onun için hem de doğum günüm için kestik. Yengem resimde benimle pastayı kesen kişi... Dilerim nice güzel şeyleri kutlamak için pasta keseriz daha. Sırada benim ayağa kalkmamla kesilecek pastamız var, onu da bir dahaki seneye kesebiliriz inşallah... :)

Ve Mero'm, Kağan'ım ve ben bir karedeyiz. Güzel bir akşamın son pozlarından biriydi bu poz ve tabii ki dostluk kupam Meryem'in hediyesi. Tekrar teşekkür ederim Mero'ma... Kağan'ım da yine geçen seneki gibi öptü beni laf aramızda, pastayı üfledikten sonra. Yerim ben yeğenimin anlama yetisini, hissetmesini. Daha ne diyeyim ki ben, maşallah kuzuma ve bize... :)

Ve kuzumla 1 yıl sonrası fotoğrafı çektik 31 Temmuz'da... Geçen sene aynı tarihte çektiğimiz fotoğrafla bu fotoğrafı karşılaştırınca, zamanın nasıl geçtiğini ve Kağan'ımın nasıl büyüdüğünü görüyoruz. Yazısını da yazmıştım bu hafta, burada... Teyze-yeğen ikimize de maşallah... :)

Ağustos'un ilk günü ve ilk Cuma'sında küçük kuzenimin 40 mevlüdü vardı. Ağustos'a girerken böyle güzel bir başlangıç yaptık. Kuzenimin dualarını okuduk o gün, Allahım sağlık ve sıhhatli analı babalı büyütsün inşallah. :)

Ve İnci'mizin mevlüdü akşamında mutfak toplandıktan sonra Mero'm ile dostluk kupalarımızda ilk kahvelerimizi içtik. Nice kahvelerimiz olsun inşallah. Mero'mun aklına fikrine sağlık, kupa tutkuma bir anlam daha kattı resmen. Dostluk kupamızı kullandıkça birbirimizi hatırlayacağız inşallah daima... :)

Ve bu resimde dünün fotoğrafı. Son 5 diyerek saymaya başladık, dönüşe doğru günlerimizi. Denize giremeyeceğimizi kabullendim artık, son 5 günümüzün tadını gezerek iyice çıkaralım da daha başka bir şey istemiyorum. Annemler yarından itibaren sabahtan denize girelim 3 gün de olsa diyorlar ama, bilemiyorum ki umudum kalmadı benim... 

Bugünden itibaren son 4 günümüz kaldı dönüşümüze. Antalya'da denize girememiş olabiliriz, ama ben günlerimi verimli geçirdiğimi düşünüyorum. Vardır bir hayır diyoruz... :) Umarım bu haftamız da güzel geçer. Ve haftaya inşallah Fotoğraflarla 1 Haftam'ı Gemlik'ten yazarım sağlıkla ve mutlulukla. 

Mutlu haftalar olsun. Sevgilerimle... :)

Daha fazla fotoğraf için İnstagram hesabım burada... :)