Fotoğraflarla 1 Haftam - #50

Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...

Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,
Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)


Geçen hafta Soma Maden Faciası'ndan ve birçok kötü haberlerden ötürü yazmak gelmedi içimden. Yazmam uygun olmazdı da zaten, sosyal medya diyeti yaptım fırsattan istifade bende. Bilgi almak kadar, böyle zamanlarda bazı açılardan moral bozucu da olabiliyor çünkü sosyal medya. Geçen hafta pek bir şey yapmamıştım, bu hafta hayata daha çok odaklanabildim...

Bakalım geride bıraktığımız hafta nasıl geçmiş... :) Bu arada 50 olmuş Fotoğraflarla 1 Haftam yazı dizim, maşallah :)

Hafta içinde zar zor da olsa annemin yapabildiği tek bahar temizliği yorganları havalandırmak oldu. Bu bir başlangıç oldu en nihayetinde yani. Kağan'ın hareketliliği ve anneme temizlik veya birçok iş adına fırsat vermeyişi, annemi biraz sıkıntıya soksa da; temizlik önümüzdeki haftasonu hallolacak. Bakalım, nasıl olacak... :) Bu resim, "Deniz bu halde bile bir ayrı güzel." adlı çalışmam... :)

Kağan'ımın pek çok şeyden kendine oyun çıkarabilme becerisine hayranım. Ben bu özelliğimi yitirdiğimi düşünüyordum, gerek dersler gerekse de büyüdüğümüzü düşünmek açısından. Ama içimdeki çocuğun ölmediğine seviniyorum, Kağan gibi birçok şeyden oyun malzemesi çıkartabilme kapasitemi gördükçe... :) İçimdeki çocuğun ölmediğine emindim, ama böylesi değil... :)

Kağan'ım; yukarıdaki halinden önce, başını örtmeye çalıştı. Baktı olmayacak, Harry Potter olmaya karar verdi. :) Çocuk aklını seveyim kuzumun, pelerin gibi taktığı o çarşafla epey oynadı o gün... 

Bu sıralar biraz zorlu zamanlar geçiriyoruz. 2 yaş sendromu dedikleri, kişilik kazanma dönemi; anne baba özlemi ve biraz da değişken halleriyle geçiyor Kağan'ımızın. Sabırlı olmak gerek biliyoruz ama, gerek inadı gerekse de bazı değişken tavırları bizleri her gün hayrete düşürüyor. Allahım cümlemizin yardımcısı olsun inşallah... Çocuk büyütmek ve yetiştirmek, çok güzel olduğu kadar çok da zor... Allahım onlara sağlık versin de, bu günler öyle böyle atlatılır inşallah... :)

Babamla Kağan'ınım dün sabahki halleri bu da. Dün, gün bizim için erken başladı. Tabi herkes Kağan ile beraber erkenden kalkmış olsa da, ben yine de 10'a kadar yattım. Yukarıda Babamın ciddiyeti ne sinirden, ne de can sıkıntısından; sadece ve sadece bilardo izlerkenki ciddiyetinden ötürü. :) Babam bilardo oyuncusu. Milli olarak oynamıyor henüz. Ancak ülke çapında birçok başarısı var, yarışmalara da katılıyor hala ara sıra. Seneye inşallah yine eskisi gibi şehirlerarası yarışmalara katılacak...

Kağan'da ondan ayrı bir o kadar muzip görünüyor değil mi? :) Nasıl etsem de, bilgisayarı kapatsam diye bakıyor çünkü. Ah çocuk işte, aklı hep muzurlukta... :) (Maşallah)

Bu da benim dünden ders çalışma anımdan, kaytarma halimden bir görüntü. Sen misin bilgisayar'a yansıyan dedim yansımama, ve az da olsa kendimi dinlendirdim; Yoksa bitmez bu ders böyle, dedim... Kaldı son 2 hafta finallere. Benim ise yazarak çalışacağım son 1 ünitem kaldı. Gerisi hep tekrar, hep pekiştirme olacak. Aöf'ye girdim gireli en erken dersleri bitirdiğim hal işte budur. Şükürler olsun... :)

Bir Pazar daha dersle geçti benim için dün yani. Annemle ablam da ev temizliği derdinde idiler. Üçümüz için müzik ziyafetli, iş halletme günüydü. :) Beraber olunca müthiş bir gün oldu yine doğrusu. Ara ara sohbetle, bir de ders ve iş telaşında iken müzik mırıldanmalarla... Şükür. :)

Velhasıl bir hafta daha böyle geçti işte. Bu hafta da sakin değil, üzücü bir haftaydı. Acımız hala taze, ve ülkece üzerine yenilerini eklemekteyiz. Bu hafta hayatını kaybeden vatandaşlarımıza da Allahtan Rahmet diliyorum... Dilerim Allahım güzellikler nasip etsin hayırlısıyla ilerleyen günlerde ve en yakın zamanda. Amin...

Yeni hafta mutluluk ve sağlık getirsin hepimize. Sevgilerimle...