31 Mart 2014 Pazartesi

Fotoğraflarla 1 Haftam - #43


Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...

Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,
Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)

Dikkat; bu haftaki yazı bol Kağan Efe'nin resimlerini içermektedir... :)) 



Haftaya bu güzel çiçekler ile başladık. Baharın ilk çiçekleri bunlar. :) Kimden dersiniz? Yeğenim Kağan'dan. Dünya tatlısı, bilinçli olarak toplamış olup olmadığını bilmiyoruz tabii. Ama neyin ne olduğunun gayet farkında. Bu yeğenimden aldığım ve yeğenimin topladığı ilk çiçek. :) Nice güzel çiçekler toplasın daha kuzum inşallah. Söylemeden edemem, bu benim babam veya bir kurum harici bir erkekten aldığım ilk çiçek. :) Erkeklerin en güzelinden :))


Dedim ya bu haftaki Fotoğraflarla 1 Hafta yazım Kağan içermekte diye. Yeri gelmişken; bu resim Kağan'ın hafta içinde bir gün durduğunda çekildi tarafımdan. Efendim fazlaca huysuz ve fazlaca yaramazız bu aralar. :) Babaannesigil burada iken 2 ay boyunca huy değiştirmeler ve anne-babaya bu huy değiştirmeler sonucu fazla düşmeler meydana gelmiş. 1-2 yaş sendromu da yaşanması mümkünmüş bu yaşlarda. Ama Kağan'ın huysuzluğu yer değiştirmekten ve anne-babadan ayrılmaktan ötürü gibi...

Neler yapılması gerektiğine baktım netten yine bol bol bu hafta. Bu yaşlarda sert davranmak veya kızar tonlarda disiplin vermeye çalışmalar işe yaramayacağı gibi, kalıcı hasarlar oluşturabilirmiş. Ki zaten böyle bir büyüme şeklini biz kabul etmiyoruz. Ama nasıl yaramaz bir görseniz, anlatamam. Durmak istediği yok, huysuzluğu bol... Umarım bu süreci güzelce atlatabiliriz. Gerekirse Pedagog ile de görüşeceğiz, kararımız o yönde. Kağan ile beraber, çocuk büyütmek hem güzel hem de zormuş diyorum sık sık. Onun her ağlayışı, huysuzluğu, uykularından ağlayarak uyanmaları bizim içinde acı dolu oluyor. Allahım cümlemize kolaylık versin.. :)

Sormak istiyorum, siz çocuk büyütürken böyle şeyler yaşadınız mı, neler yaptınız? Yorumlarda paylaşırsanız memnun olurum... :)


Bu hafta derslere devam ettim Kağan'ı Cuma gününden ablamlar gelip almışken. :) Birçok işimi hallettim. Evde çocuk varken zor oluyor birçok şeyi halletmek; ders çalışmak, hobilerinle ilgilenmek, kitabını okumak vs... :) Cumartesi akşamına kadar çoğu işimi hallettim, Kağan henüz anne-babası ile iken. :) Ve Cumartesi akşamına da ne zamandır yeniden dönüş yapmak istediğim örgüye dönüş yaptım.

 Ben örgü örmeyi çok seviyorum, hobilerimden biri kendisi. Hem rahatlatıyor, hem eğlendiriyor, hem de kollarımı çalıştırıyor... Resim dünden. Boyunluk olacak resimdeki örgü. :) Ben örgüyü annannemden öğrenmiştim. Sanırım ilköğretimde falandım o zaman. Bu yaşıma kadar düzgün örgü örememiş olabilirim, ama bu sefer fena değilim gibi. İlmek atmayı unutmamışım, örgü örmem daha düzgün ve şişme veya sarkma yapmıyor. :) Görülene göre sizce nasıl? Örgümle güzel bir boyunluk çıkartabilir miyim? :)


Ve Kağan'ımı dün anne-babam gitti aldı evinden yine. :) Gelişleri yine zor olmuş efendim. Anne-babadan ayrılmak gittikçe zorlaşıyor, anne-babayı bildiğinden beri. Ağlamaları çok uzun sürüyor... :) Aklı erse anlatmaya çalıştıklarımızı anlasa kuzum daha kolay desem de, anne-babadan ayrılmak küçük yaştaki tüm çocuklar için zor. Olacak artık bunlar, kuzumun ağlamalarına dayanmaya çalışacağız artık... :) Maşallah kuzuma, daha iyi gibi aslında... :)


Böyle bitti bir hafta daha işte. Baya hararetli geçen bir haftaydı. Her gün acaba bugün ne haberler var gündemde diye uyandım... Ve dün beklenen o gün geldi, Türkiye belediyelerini seçti. Hakkımızda ve milletimizin geleceğinde hayırlısı olsun inşallah diyorum. Dün bol stresli bir akşamdı. Umarım milletimiz için hiçbir korktuğumuz gelmez başımıza... Ülkemiz güzel, aydınlık, yasaksız özgür günleri hakediyor. Umarım Başbakanımız ve Cumhurbaşkanımız bundan sonrası için daha kucaklayıcı, daha yasakları kaldırıcı olur. Yasaklar değil istediğimiz, özgürce yaşayabilmek... Dün yaşanan stres dolu ortamlardan, seçimlerin tamamının gecenin bir yarısında hala devam etmesinden sonra, ancak böyle avutabiliyoruz kendimizi... 

Sevgilerimle, mutlu haftalar... 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...