Fotoğraflarla 1 Haftam - #38

Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...

Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,
Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)

Bakalım geçtiğimiz hafta nasıl geçmiş? :)

Bu hafta yine öğlen vaktine yetiştirebilme isteğim vardı ama denk gelmedi. Yazı bugün bu saate kaldı, affola. Geçtiğimiz hafta güzeldi yine ya... :)

Bitirdiğimiz haftanın benim için önemi vardı doğrusu, sebebi annemin tahlil sonuçlarından iyi bir haber alma umudumdu. Şükür ki iyi haberler aldık Çarşamba akşamı doktor randevusunda. Ameliyat olacaktı ama gerek kalmamış şükür. Allahım cümlemizi sevdiklerimizin kötü haberleriyle sınamasın. Allahım sevdiklerimize sağlık sıhhat versin. :)

Haftaya balığımız Fırtına ile giriş yaptım İnstagrama, iyi haberlerle dolu bir hafta diledim. Ve Çarşamba günü de şükür iyi haberler aldık... Yeni hafta da iyi haberlerle ve mutlulukla dolu olsun inşallah. :)

Salı günü akşamı Seda ile puzzle'a başladık. Bu benim için epey gecikmiş bir iş oldu. ama nihayet giriş yapabildiğime sevinmiş bir ben vardım gecenin sonunda. :) Bu konuda bir de yazı yazdım. Burada... 

İlk iş kenar parçaları seçmek ve sonra da çerçeveyi ortaya çıkarmak oldu. Gecenin sonunda da sonuç bu resim ile belgelendi tarafımızdan. İlk puzzle'ının çerçevesini çıkarabilmiş olan (Sağolsun Seda sayesinde), mutlu bir ben'i görüyorsunuz. :))

Çarşamba günü akşamı babam annem ve ben, annemin tahlil sonuçlarını göstermeye gittik annemin hastane randevusuna. Şükür ki sonuçlar bu sefer iyi çıktı ve ameliyata gerek kalmadı rahatsızlığı konusunda. :) Bu hastane randevusu sonrasında da, Kağan'ımızı ve ablamları görmeye gittik. Kuzumla çok özleşmişiz. :) Annemle babama pek yanaşmasa da, onları uzaktan uzaktan bir süre süzdü gecenin sonuna doğru yanaştı, bizim aramız akşam boyunca süperdi. :) Sarıldık, hasret giderdik... Kuzum benim, aramız bozulmasın teyze-yeğen maşallah bize... :)

Gece evimize dönerken de o akşam, ablamlardan Kağan'ın çıkartılan resimlerini aldık. Bu üstteki resim onlardan biri. :) Ertesi güne uyandığımda başucumda böyle bir resim ile uyanmak güzeldi. Şimdi bu resim ve diğerleri salonumuzda yer alıyor. Kuzumuzun babaannesigilin vakti dolunca, kendisi de yer alacak evimizin her köşesinde yine inşallah. :)

Annemi bu haftasonu 1 günlüğüne de olsa, yine İstanbul'a rahatsız olan teyzemizin yanına yolladık babamla. Babam işten gelene kadar film izleyerek takıldım bende Cumartesi günü. Aşka Davet'i izledim mesela. Dans içerikli filmlere ve aktivitelere meraklıyımdır her zaman. Dans diyince bile içim kıpır kıpır olur benim. Bu film de içimi kıpır kıpır etti bu hafta. İzlemenizi tavsiye ederim. :) Yazısı burada.

Pazar günü akşamı annem buradaydı sonrasında da. Annem ile azıcık ayrılalım, hemen özleşiyoruz. :) Bu durum birbirimizin hayatında hemen hemen her anında diyebileceğim kadar büyük ölçüde var olduğumuzdan ötürü biraz da... Bu durumdan çok memnunum ama cidden biraz ayrılınca çok özlüyorum. :) Allahım daha büyük özlemler vermesin tabii... :) 

Dün annem geldikten sonra yemeğimizi yedik, güzel bir akşam geçirdik çay keyfi ile de. Sonra Haftanın notları temalı yazımı yazarken, haftanın müziği olarak bir kez daha dinledim kanatlarım var ruhumda şarkısını. :) Nil Karaibrahimgil çok sevdiğim sanatçılardan biridir. Ve enfes bir şarkı yapmış yine, yüreğine sağlık. Geçtiğimiz haftayı bu şarkı ile geçirmiştim, bu şarkıyla da bitirdik böylece. 

Siz beğendiniz mi peki bu şarkıyı, ben tekrar tekrar dinleyip her defasında daha iyi buluyorum gibi bir durum oldu bu hafta bana. :) 

Ve son olarak; Düşmem ben, kanatlarım var ruhumdaaaa... Diyorum ve mutlu haftalar diliyorum hepimize. 

Sevgilerimle. :)