Engelliysen Kolay Değil - Nisan 2019

İki haftadır olabildiğince az yazabilmişken, böyle bir konu ile geri dönmüş olmam biraz acımasızlık gibi geldi bana da ama içimde kalmasın; yazayım da rahatlayayım bari dedim. Zira elimden gelen çok da bir şey yok şu sıra, "Engelliysen kolay değilmiş bu konu da" demekten başka... :) Merhabalar yeniden...

7 yıl önce örgün öğretim okuduğum önlisans öğrenimim bitmiş olmasına rağmen, sağlığım elvermediği için iş hayatına atılamadım bir türlü. 6 sene boyunca, açıköğretimden okuduğum ikinci üniversite sosyoloji lisans bölümüm beni fazlasıyla oyalıyordu ki; sağlığıma ve derslerime odaklanabiliyor, okulum da bitsin sonrasında çalışacağım ben de diyebiliyordum... Evde telefondan satış yapmayı da denedim, kesinlikle bana göre değildi! Sonra ürünlerini bir dergi içerisinde toplayıp da, satış danışmanlarının ortaklaşa bir iş yaptığı satış danışmanlığını da yapmayı denedim; birkaç ay sürdü o da. Sonrasında satış konusunda iyi olmadığımı kabullendim...

El emeği göz nuru, iki şiş örgüde geliştirdim kendimi, onları dönem dönem satmaya başladım bu sefer. Bu fena bir iş değil, benim için uygun idi. Hala da yapıyorum ve isteyene satıyorum... Ama gel gelelim hep içimde, bir gün iş hayatına katılıp lise sonda yaptığım bir senelik staj zamanımdaki gibi, gerçek çalışan olma hayalimi kurmam baki kaldı. Hiç enerjisi sönmedi bu hayalimin, giderek arttı...

Bahsettim size de, Harekete Geçtim - Mart 2019 adlı yazımda; iş hayatına atılmak için daha fazla beklemek istemediğimi ve artık okul da bittiği için hayallerimi gerçekleştirmeye bu yönde devam ettirmek istediğim yönünde... Hiçbir iş başvurusu yapamadım ciddi anlamda, geçen zaman diliminde ama çok heveslendim her birine.

Bir iş ortamında bulunmak nasıl güzel olurdu benim için düşünsenize? İş arkadaşlarımın olduğu günler geçirmek, sonucunda kendi emeğimin karşılığını bedenen çalışarak aldığım bir ayın sonunu getirmek, yeniden eve beden yorgunluğuyla dönüp uyumaları daha da anlamlı kılmak... Bazen öğlen vaktinde iş yerimden çıkıp arkadaşlarımla yemek yemeyi de gezmeyi de ve ihtiyaç gördüğüm ufak tefek birkaç bir şeyi alıp iş yerime geri döndüğümü de hayal ettim. Bir de çalıştıkları sebebiyle görüşemediğim arkadaşlarımla, bu sefer benim de çalıştığım sebebiyle haftasonları görüşebilme planları yapıp biraz gezip dolaşmalarımızı da hayal ettim yaptım kendimce... Böyle ufak tefek şeyler işte.


Ama Engelliysen Kolay Değil noktası hep devrede idi bunları da düşünürken; her şeyi göze aldığımı kendimce belirtsem de, hep devrede idi o... 

Türkiye'de genç işsizlik daha dün açıklanan rapora göre %15'lere ulaşmışken, benim işsizliğim kendime göre bir iş imkanı bulamıyor olmam umursanamaz noktada olsa da; kendime göre bir iş imkanı bulunmamakta ülkemde... En büyük engellerden biri, desteksiz yürüyemiyor olduğumdan sebep tekerlekli sandalyemde çalışmam gerekeceği ama iş yerlerinin buna imkanları olmadığı gerçeği!

Benim en büyük engelim ise; desteksiz ayağa kalkamıyor ve yürüyemiyor olduğum için tuvalet ihtiyacımı tek başıma gideremeyecek olmamdan ötürü, belki bir süre boyunca "beni tetikleyecek ve hayata bağlayacak o iş ortamında" annemle babamın öğle aralarında bir kez de olsa bana yardıma gelmeleri gerektiği mevzuusu... Elbette iş hayatı ciddi, iş hayatı bunu ne kadar kaldırabilir muamma diye düşünmüyor değilim.

Bana kalsa, bu durumlara bir imkan yaratılıp toptan bu sorunlar ortadan kaldırılabilir; part-time çalışma imkanını bana sağlamaları ile ama yine de iş yerlerinin hiçbiri bir engelli arabasıyla içinde bulunulmasına müsait değil diyorlar... Engelliysen kolay değil ne yazık ki ülkemde, çalışma ortamında bulunmak bile yani ama bakın "engelliysen zor" diyemiyorum yine de!

İki aydır iş ilanlarına baktığım ve engelli ilanlarını incelediğim, sonrasında da bu konuda yaptığım tüm araştırmalar sonucunda; engelliler sadece yasalar gereği (4857 Sayılı İş Kanununun 30. Maddesi), işyerlerinde aynı il içinde 50 işçiden fazla işçi çalıştıran işverenlerin  %3'ü kadar da engelli işçi çalıştırmaları zorunlu olduğu için işe alınıyor. Engelli işçi arama ilanlarının çoğunda da, bu yasa çoğunlukla belirtilerek ilanlar veriliyor ve neredeyse bu içeriksiz engelli işçi ilanları da oldukça az bulunuyor. Bir de bu gerekliliği belirterek engelli işçi ilanı veren bir firmaya durumumu anlattığımda ve çalışmak istediğimi söylediğimde "zaten ihtiyacımız yok şu an, hukuki sebeple ilan verildi." dendiğine de şahit olduk bu arada...

Engelliysen yaşamak da kolay değil tabii ama güzel aslında... Ben hayatı sevdiğim için, benim hayatı seven ailem ve sevdiklerimi yanımda görmeyi seçtiğim için güzel en çok da. Benim çevremde yakın arkadaşlarım var; Allah var, hiçbirinden bu zamana dek beni engelim sebebiyle istemediklerine şahit olmadım! Akülü sandalyede onların yanında var olabildiğim gibi, hayatın içinde de tam anlamıyla var olabilmeyi istemek bence yanlış değil ama mümkün kılınamıyor şu an için. Üzgün olduğum nokta bu işte ne yazık ki... Avrupa gibi gelişmeyi istiyorum bu konuda, Avrupa bizi değil ben Avrupa'yı kıskanıyorum bu konuda! Böyle ciddi meselelerde, hiçbir devlet birbirini kıskanır olsun istemiyorum bir diğer noktada da...

Hani bir noktada hep yazmak istiyorum da hayat hikayemi yıllardır yazamıyorum ya, bir açıdan da içimde ukde kalan bu noktalardan yana yazamadığımı da düşünüyorum... "Engelliysen, evde yapılabilen şeyleri yapmalısın" algısı, bence çok can sıkıcı! İş arıyorum dediğimde, yerleşmiş bir algı var; "evde satış işi var, onu yapsana!" Yapabilene saygım var ama herkes her işi yapamaz ki sevgili dostlarım. Benim yeteneğim satış konusunda etkin durumda değil. Dilim birilerine bir şeyler satmak konusunda ikna edici değil... Evet, yazabiliyorum; bu benim en büyük nimetim, en büyük umutlarımdan ve sığındığım en güzel köşelerden biri ama birçok konuda beslenmezseniz körelirsiniz. Zaman zaman yazma konusunda da körelmiş ve durgunlaşmış hissediyorum kendimi, yazmayı sevmediğim veya es geçmek istediğim için mi? -Hayır, yazmak konusunda suspus hale gelebileceğim konuda hayatın içinde olamadığımdan...

Annem ve babama tek bir suç bile bulamıyorum, ev değiştirebilme ve girişten bir ev alabilmek için uygun ortamı beklemek zorundayız şu an için hala. Ve onlar benim için ellerinden geleni yapmaya devam ediyorlar hala, çok şükür ki varlıklarına... Bu anlar itibariyle içinde bulunduğumuz durumda, benim sağlığımın elverdiği ölçüde dışarıya da çıkıyoruz ama ev değiştirme durumumuz hala uygun değil. Satılmasını beklediğimiz bir evimizin içerisinde kiracı var, o kiracının da kira ödemeden oturduğu o evden ne çıkmaya niyeti var ne de evi ülkemizin içinde bulunduğu durumdan sebep satın alabilen...

Bazen insanların bazen de devletlerin insafına kalıyoruz yani ne yazık ki... Engelliler için büyük projeler ne yazık ki yok, hayatın içinde bulunabilmek için bizler çabalıyoruz daha çok; biz engelliler, engellenenler. O yüzden zor demiyorum da, kolay değil diyorum ya... Bir yandan da düşlemeye devam ediyorum, şayet imkanlar yakın zamanda gelişirse düzenli bir işte çalışamasam bile hayatın içinde olmaya çabalayacağım yeniden. Yakındır inşallah, o zamanlar da...

Şu an içinse, başka bir iş projesi için ablamla araştırma yapıyoruz. Evet, evde... Ortak bir şeyler yapacağız beraber, internet ortamında bir hesap açmayı düşlüyoruz ve el emeklerimizi oradan satmayı... Biraz buna içerliyorum tabi. Evet, istediğim bir iş olacak yine ama imkanlarım el vermezken de hayata katılamıyor olmak üzmüyor değil aynı zamanda... Ama kendimi anlatabildiğimi ve beni anlayabildiğinizi düşünüyorum öte yandan da. Bu; kendimi anlatırsam daha rahat olacağım demek, birileri beni okudukça bileceğim ki "bir konuda daha görünmez değiliz!"  (:

Velhasıl koşulların bana sunduğu şartlar altında elimden geleni yapacağım yine ve şu yazımda bahsettiğim gibi, bir yere "part-time iş başvurusunda" bulunamıyorum ama şayet girişten başka bir evde oturmaya başlayabilirsek bunu da başarabileceğime inanıyorum... İki haftadır sınırlı sayıda yazdıktan sonra da nihayet döndüm hem yazmalarıma, daha çok konuşacağız hayallerimi ve yaptıklarımı inşallah...

Türkiye'de Engelliysen iş hayatında bulunmak kolay değil ama her birimiz aslında zor olmadığını da biliyoruz demeye gelmiştim işte. Ülkemiz yakın zaman içinde bunu her alanda kabul edebilir hale gelir dilerim ki... (:

Okuduğunuz için teşekkür ederim, sevgilerimle... :)