Fırsatları Kaçırmadık - Haftasonundan Kalanlar

Bu haftasonu, yani geride kalan haftasonu; fırsatları kaçırmadan yakaladığımız, mutlu anlarla dolu bir haftasonu idi. Annemin doğum gününün bulunuğu haftasonu idi öncelikle. Ki hem 23 Nisan tatilinden istifade, hem de anneme sürpriz yapabilmek için birkaç gün öncesinden ayarlamaya çalıştığımız üzere; İstanbul'dan Pelinim ve Mustafam geldi 23 Nisan sabahına. Anneme olduğu kadar, bana da sürpriz oldu gelişleri haberim olmasına rağmen, çünkü öyle uzun zamandır bekliyordum ki geleceklerini bir sorun çıkar belki yine diye son ana dek az biraz umutsuzluğum vardı. Neyse ki o umutsuzluk gerçekleşmedi de geldiler nihayet. :) 

Ne zamandır ertelenen bir şeydi bu, fırsat olmadığından ve bir türlü fırsat yakalanamadığından ötürü. Nihayet gelişleri bu sefer gerçekleşti ve Pelinim de şu "geleceğiz inşallah ama fırsat olmuyor bir türlü" zincirini kırdı. Herhalde düşünüyorum ki, şeytanın bacağını kırdık. Cumartesi sabahı 11.00'dan sonrasıydı kapı çaldığında, annemin şaşkınlığını ve geriye çekilip bir anlık gözlerine inanamayışını unutamayacağız. Bir de elbette, Kağanım ablam ve eniştem üçlüsü ile de nihayet tanıştırabildiğimize çok mutluyuz; bir onlar kalmıştı tanışamayan Pelinimlerle... 

Geldikleri sabahtan olan şu iki resimin anlamı büyük bence, baktıkça şu iki şeyi unutamayacağım; 

Birincisi; Kağanımla nihayet tanıştı Pelinim, ki daha bundan 4-5 sene önce Kağanım anne karnında iken "Erkek mi olacak, kız mı olacak?" diye iddiaya girdiğimiz zamanları hepimiz çok net hatırlıyoruz. O zamanlar annem ve ben kız olacak diye hissederken, Pelin'im "Görürsünüz içime doğuyor erkek olacak." demişti ve bu dediğinde de haklı çıktığını görmüştük 1-2 ay sonrasında... Bu haftasonu Kağanımla vakit geçirmeler de bu sebeple garipti. 3 üniversite arkadaşı yeniden yan yana idik ve bu sefer Gemlik'te; Kağanım ve Mustafamla... (3 üniversite arkadaşı; Pelinim-Ben-Annem. Ben annemle beraber okudum 2 senelik örgün öğretimimi Sındırgı'da ve o sebeple tüm arkadaşlarım annemin hem arkadaşı hem de evlatları oldu, çok şükür.)

İkincisi; Pelinim ve Mustafam, nihayet Gemlik'e ilk defa kalmaya geldiler ve bunun son değil bir başlangıç olmasını umuyoruz. Bir de; Kağanım Pelin ablası gibi Mustafa abisini de çok sevdi, ki kolay kolay her erkekle anlaşamaz yeğenim. Bayanlarla arası daha iyidir... :)

Benim için anlamı büyüktü onların gelişinin, ben gidip gelebildiğim dostluklarımın olduğu kişilere sahip olduğum için kendimi şanslı hissediyorum. İnsanın hayatında böyle kişiler olmalı, sizler için fırsatlar oluşturabilmeli ve emek verebilmeli. Sizin de her türlü fırsatı oluşturmak için can atacağınız ve emek vereceğiniz dostlarınız olmalı. Benim hayatımda güzel dostlarım var beni-bizi çok mutlu eden. İyi ki'lerimden Pelin ve Mustafa, ayaklarına sağlık...

Annemin doğum günü, dolu dolu geçti demiştim. Üstteki resimler gecenin ortasından idi. Halamların da olduğu beraber bir yemek yedik öncesinde ve bol sohbet vardı gün ve gece boyunca da.

Annem, iyi ki doğmuş ve bizleri de doğurmuş. Varlığına en başta şükrettiğim varlıktır kendisi, en güzel doğum günlerini hakeden ve "nice anılarımız nice kutlamalarımız olsun inşallah senelerce" diye devamlı dua ettiğim. Dilediğin kadar güzel olsun yeni yaşın anneciğim ve sağlıcakla mutlu anlarımızla dolu olsun... :) Bu sene ile 4 sene oldu, 4 senedir Kağanımla kutluyoruz çok şükür doğum günlerimizi. Yine hem annemin doğum gününü hem de 23 Nisan çocuk bayramını kutlamak için kestiler pastalarını, bu sene de. Ve bu sene için de unutulmayacak anları biriktirdik, çok şükür...

İnsan uzakların yakın olabildiği anlara minnet duyuyor bazen, nasıl konuşasım varmış Pelinim ile Mustafam ile. Muhabbet muhabbeti açtı. Okulun bitmiş olmasına uzun zamandır çok üzülüyordum, haftasonundan kalma bir duygum var ki; daha az üzülüyorum okulun bittiğine, güzel dostluklar biriktirmişim ki yavaş yavaş birlikteliklere fırsat yaratır olmuşuz. Şükür...

Geldikleri günün akşamında önce ablamla, gece bitmeden önce de eniştem ile de tanıştırdık ki; bu da güzel bir fırsat idi bizler için. Beraber anıları yad etmek de güzeldi, bildiğimiz veya bilmediğimiz. İhtiyaç duyuyormuşum hala, böyle birlikteliklere ve kavuşmalara. Allahım eksik etmesin bu güzellikleri hayatımızdan; nice mutluluklarımızı yaşayalım daha beraber, nice anılar katalım hayatlarımıza beraberliklerimizle...

Cumartesi gecesi, yatağa yattığımızda uzaktaki arkadaşlarımın gelişiyle gerçekleşen mutlu bir uykuya geçiş süreci vardı. Öyle bir uyku ki deliksiz şekilde... Bu bir süredir oluyor bana, birkaç senedir. Meromla yazları kavuştuğumuzda, onlar geldiğinde veyahut biz onların yanına Antalya'ya gittiğimizde. Beraber geçirdiğimiz günlerin ve akşamların ardından öyle güzel uyuyorum ki; deliksiz, mutlu ve "günümün dolu dolu geçti her anı" diye düşünerek. Kavuşmanın mutluluğu diyorum ben buna, uzakların yakın olduğu ve kaçırdığınız hayatları içinize sindirdiğiniz mutlu anların hissiyatı.

Pelinimlerle yattığımız gece de böyle oldu; aynı geceye uyumak, sabahında aynı güne uyanmak. Üstteki resimlerde Pazar gününden kalma işte. Annemi de beni de öyle mutlu ettiler ki, anılarıma bir yenisi daha eklendi. Nicesine olsun inşallah...

Sizler de hayatınızdaki hiçbir fırsatı kaçırmayın mümkün olduğunca, diyorum bitirmeden önce bu yazımı. Biz bu haftasonu fırsatları kaçırmadık ve dostluklarımızı pekiştirdik. Uzaklar yakın olsun her fırsatta, çünkü hayat zaman ilerledikçe bu anların birleşimlerini kollar hale getiriyormuş insanı; iş güç, hayat gailesi ile büyürken... 

Dostlarımın ve hayatımdaki tüm güzelliklerin varlığına şükür. İyi ki'lerime ve uzaktaki yakınlarıma selamlar olsun, birlikte biriktirdiğimiz anılarımızın olduğu anlarımız için hep daha çok fırsat oluşturabilelim. Pelinime ve Mustafama da, 23-24 Nisan 2016 tarihlerindeki haftasonuna da anlam kattıkları için teşekkür ederim. Sevgilerimle... :)