Egzersiz Düzenimi Tutturdum, Nihayet

*Hareketlerime başlayalı ve başladım başlayalı bırakmayalı, dün 1 hafta oldu. :) Bu benim için büyük bir girişim. Umarım bir daha bırakmayacağım... :)

Bir süredir tutturmaya çalıştığım bir düzendi bu. Sabah-Akşam olmak üzere hareketlerimi düzenli şekilde sürdürüyorum 1 haftadır. :) Başlarda zordu, ancak 3.günden sonra her gün bir gelişme göstermeye başladım sağlığım açısından(MAŞALLAH).

Şöyle düşünüyorum şimdi, belki de zamanı ancak geldi. Bu fikre inanmak işime geliyor belki de. Ancak yeni başlayabilmiş olmam canımı da sıkmıyor değil elbet. Ama önceden başlayacak gücüm yoktu. Şimdi ise gücüm var; hareketlerimi yaptıkça daha dinçleşiyor ve daha iyi oluyorum bu sıralar, çok şükür. :)

Geçen hafta Salı günü Tamara abla'ya hareketlerime başlamayı istediğimi ve artık kendimi hazır hissettiğimi söylediğimde; "Tek bir hareket vereceğim sana, o da ayaklarını karnına çekmek." "Yapabildiğin kadar, olduğu kadar yap. Zorlama, canını acıtma. Senden sadece çaba göstermeni istiyorum." dedi. Yapabileceğimi bilmese vermezdi. Annem gibi anlayabiliyor o beni, birbirimizi yürekten sevdiğimize inandığım insanlardan oldu Tamara abla. Cidden aramızdaki uyum öyle büyük ki; ona, kendime, anneme ve aileme verdiğim sözü sonunda tutabiliyor oluşuma çok seviniyorum. Ve hareketleri umarım aksatmadan sürdüreceğim böyle...

:)

Neler Yapıyorum?

İlk Olarak; Tamara ablam, bana sadece yattığım yerde bacaklarımı karnıma çekme hareketini verdi. Yapabildiğim bir hareket bu, tam anlamıyla olmasa da. Son geçirdiğim atak halimin izlerini daha yeni yeni toparlayabilmemin sonucunda başladım ya ancak hareketlerime; Parmağımı dahi kıpırdatamıyordum hani son atağım sonrasında... Şimdi yataktan havaya kaldırıp çekemiyor olsam da bacağımı karnıma; sadece karnıma doğru sürüklüyorum yatakta iken bacaklarımı. Ama o bile o kadar iyi geliyor ki, tahmin edemezsiniz. Dediğim gibi, bu hareketin bile şimdi iyi gelmesi bence zamanının yeni gelmesinden ötürü...

İkinci Olarak; Bir de bu hareketlerime Tamara ablamın bana iyi gelebileceğini söylediği 2 hareketi daha ekledim başladığım günün ertesi gün. Biri ellerimi karnımda birbirine kenetleyip kollarımı başımın üstüne düz kaldırıp-karnıma geri getirmek, biri de kollarımın dirsekten üstünü önce yuvarlak çizerek çevirmek ve sonra da dirsekten omuza kadar kollarımı çekip yana uzatmak... İşte bu hareketler çerçevesinde başladım egzersiz düzenimi tutturmaya. İlk gün sadece 1-2 hareketken sonrasında eskiden beri bildiğim el hareketlerimi de yaparak devam ettim...

Ve hareketler sonrası, Son Olarak; yüzüstü yatarak dinlendiriyorum, tüm vücudumu...


Şimdi daha iyiyim ve daha da iyi olma yoluna doğru sapmak üzereyim... Tamara ablamın dediği gibi; "Kendimi bir bebek gibi düşünüyorum, yeni ayağa kalkmak üzere olan bir bebek." Belki önce emekleyeceğim, belki de emeklemeden kalkacağım yeniden ayağa. Ama kalkmak için elimden gelenin en iyisini yapacağıma inanıyorum. :)

Zaman geçtikçe pekiştirmek için de elimizden geleceği yapacağız diyor Tamara abla. Annem, babam, ablam ve Tamara ablam memnun şimdiki halimden. Sonunda istedikleri kıvama ulaşmak üzereyim, kendi hareketlerimi yapmaya başlayarak...

Herşeyin bir zamanı olduğuna inanıyorum bu hayatta. Ve yeniden ayağa kalkmamın da zamanının geleceğine inanıyorum hayırlısıyla. Sevgilerimle... :)