Bu resimleri Arife akşamının önceki akşamı çekilmiştik Kağanımla. Şimdi yeğenim, ablam ve eniştemle beraber babaannesigildeler. Bu bayram uzağız yani ve benim aklımda bayramı tam yapan şeyin o olduğu düşüncesi var... Kağanımdan önceki bayramlar hep; bayramlık giysiler, şekerler, tatlılar, dolmalar ve bilimum lezzetli yiyecekler eşliğinde akrabalarımızla bol kalabalık içerisinde bir arada olmaktan ibaretti. Bayram bizimdi yani...
Bugün bir bayram pazarı ve yeğenim doğduğundan beri bayramlar hep onun olduğu için bayramı kendimin değil, onun bayramı olarak düşünüyorum artık. Yani bayramların bizim olması, aile ve akrabadaki gençlerimizin çocuklarının doğup büyüdüğünü gördükten sonraya kadarmış... :)
Bu gibi durumları yazmaya giriştiğimde "Vay be, büyüdüm mü şimdi ben?" diyorum. Zira içimdeki çocuk hala en az giydiği veya yeni aldığını giymek istiyor her bayramda; bu bayramda da olduğu gibi. :) Bu bayram giydiğim, sayılı şekilde giydiğim mavi beyaz çizgili pantolonum ve geçen sene yengemlerden hediye gelen ama yazın sonuna denk geldiğinden giyemediğim lacivert gömleğim... Yani hala bayramlık ve bayramların tutkunuyum, ama en çok çocuklara yakıştırıyorum bende artık. Çocukların gülümseyişi, onların coşkulu kutlamaları ve can hıraş tatlıların ve de şekerlerin peşlerinde dolanışları çok hoşuma gidiyor. Bayramı sadece bu sebeplerle bile sevebilirim artık, eskiden "kesinlikle en güzel bayram, kalabalık geçen bayramdır!" diyorduysam da... :)
Sabah yeğenimle telefonda konuştuk. Önceden aramış ama her birimize de duyuramamış arayışlarını, sonra tekrar aradığında da Annem ve babam ayrı ayrı telefonlarında bayram görüşmesi yapıyorlardı büyüklerimizle. Derken yeğenim beni aradığında, "Teyze, anneannem ve dedem kimle konuşuyorlar?" diye sordu "İkisi de aile büyükleriyle görüşüyorlar." deyince ikna oldu. Bayramlaştık, "Bayramını kutluyorum aşkım." dediğimde, "Bende senin bayramını kutluyorum teyzecim." dedi. "Teşekkür ederim kuzum, öpüyorum seni çok." dediğimde, "Öp o zaman!" diye yanıt almak beni bu sabah çok mutlu etti. Öpücük atıp karşılığını aldım ve bayramım esasen böyle başladı. :)
Çocuklar bayram şekerlerimiz, belki yeğenim bayramdan sonra babaannesigil ile kalacak gelemeyecek bayramın üçüncü gününde buraya ama yarın akşama dayım, yengem ve minik kuzenim İncim geliyor; bayram şekerimi illa ki yiyeceğim yani... :)
Bayram kutlamamı da şöyle yapacağım efendim; lezzetli ikramlar eşliğinde, yanımızda yer alan sevdiklerimizden oluşan kalabalıkların kıymetini bildiğimiz bayramımız mübarek olsun. Çocuklarımızla ve de sevdiklerimizle yüzümüzden gülücükler eksik olmasın. Sağlıkla, huzurla ve selametle dolu bir bayram bizlerin olsun... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)