Eve döneli 6 gün olmuş, ben yazımı ancak yazabiliyorum. Bu bir Eve Dönüş yazısıdır, farkındalıklarla dolu olduğumu sanarak 3 gündür yazmaya çalıştığım ama bugünün ardından esas farkındalığımın özüne daha yakınlaştığım bu akşamın ardından...
5-6 ay oldu kendimi gerçekleştirmenin çok da uzağında hissetmezken, uzaktan yazamaz hallerimle geçen... Esas olarak bloğuma döndüm diye düşünüyordum da, diğer yazamayışlarıma bir türlü anlam veremiyordum. Eve döneceğiz ve yeniden döneceğim diyordum. Hayaller ülkeme, hayallerime doğru gidişlerime yeniden yol verecek ve bu sefer vazgeçmeyecektim. Ne oldu o düşlerime, 3-4 gündür yine pert... Kendimce toparlanmalarımı uzatışlarımla, erteledim kendimi ve durdurdum hayatımı.
Nedenini bugün bir kez daha anlıyorum, korkuyormuşum. Bir defasında bir yazı yazmıştım ve şuna benzer bir şey demiştim hatırladığım kadarıyla; "Bu korku, hayallerinin üzerine bir kamyon dolusu bir yük'ü dökmek gibi bir şey." Bu korkudan kurtuldum sanıyordum ama tam da öyle değilmiş. Bahaneler, umutlara sarılıp bir şey yapmamalar... Ben bunları yıkabilmeye çalışmak için baştan başlamaya karar verdim. Bunu yapma kararını almamda derin duygulara kavuşturan ve sarsan dostumdu bu gece...
Eve döndüm döneli içime dönmem gerektiğini biliyordum yine, beni sarstı ve dönderdi içime. Ne istiyordum? Büyük hayallerimi gerçekleştirmek. Ama ben birini yaparken diğerini geri plana itmişim. Ne zaman istiyordum? En kısa zamanda... Peki ne yapıyordum? Bir şeyler yaptığımı sanarak en azıyla yetinmeye çabalıyordum... Meryemime "yapacağım" dedim, ne olursa olsun yapacağım...
Bende bu yapacaklarıma; 3 gündür yazmayı ertelediğim, korkularımı başlamam gerektiğini hissettiğimi ama başlayamadığımı yazacağım bu yazımı yazarak başlamak istedim. Yapamıyorum diyecektim, ne yapsam diye kendimce düşündüğümü belirtecektim, ama elim gitmiyordu ki yazamıyordum... Başlık aynı böyle duruyordu taslaklarda, 3 gündür işte...
Geldim; evime döndüğüm gibi, içime de dönmeye hazır geldim. Dışımdan içime esasında 2 gündür dönmeye çabalarken bu gece saniyeler ve dakikalar içinde döndüm, o konuşmayla... Hayallerim adına, hayatımda gerçekleştirdiğim ve gerçekleştirmek istediğim şeyleri kurgudan alıp gerçeğe dökmeye geldim şimdi de kendime. Bloğuma da kendime de "yapacağım" diyerek döndüm. Daha ileriye, emin adımlarla, ne olursa olsun; olsun da bir yerden başlasın diye...
Hoşgeldim diyemiyorum, karmaşıklığımı çözmek için yapmaya devam etmedikçe ve bu söylediklerime başlamadıkça da ve bunu sürdürdüğümü görmedikçe hoşgeldin yok kendime. Sarsılmışlığımla bloğuma yazayım dedim ikinci kez bu gece, ilkini kendimize yazdım önce... Eve dönüş, kendine dönüştür bence. Dönmeliydim, sarsıldım da geldim işte...
Bursa'dan, Gemlik'ten, Evimizden; Sevgilerimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)