Pazar Yazısı #27 - Bu Bir İlk, Marslı Pazar

* Bu bir Pazar yazısıdır. :) Daha önceki Pazar yazılarımı okumak için buraya tıklayabilirsiniz...

Mutlu Pazarlar, bugün benim için Marslı bir Pazar. Tavla'yı öğrendim öğreneli babamı böylesi bileğimin hakkıyla yenmem bir ilk benim için. Nasıl oldu nasıl etti başta ben de anlamadım. Ama nasıl oluyorsa, bir süre oynamadıktan sonra, daha sıkı oynuyorum ben Tavla'yı. Artık buna kanaat getirdim. Ne garip bir teknik değil mi? :)

Babamı tavlada yendim bu öğlen, 1 saat öncesinde oldu bu olay ve olur olmaz da direkt fotoğrafladım. Fotoğraflarken de, "Yazısını yazacağım, bak bu bir ilk baba" dedim babama. Babam da "Bende poz vereyim o zaman, güzel yendin teslim olayım artık." dedi. Sonucunda da üstteki fotoğraflar çıktı ortaya. Babama yenilişinden ve yenilgiyi kabul edişinden dolayı teşekkür ederim, gereksiz gurur yok bizde. Sadece sinir ede ede yenenlere uyuz oluyorum bazen, ama onun da tadı sinir ola ola çıkıyor; kabul ediyorum artık bende...

Dediğimi yapıyorum efendim, bu yazıyı yazıyorum hayat defterimize de. Ablam, Eniştem, Merom, Damlam başta inanmayacak isimler diye düşünüyorum. Çünkü hepsine yenildim, onlarla oynayıp da yendiğim oyun sayıları çok azdır. Babamı ne zaman yensem her biri şöyle der; "Baban sonuçta, bilerek yenilmiştir." Buyrun efendim, bu da mı gol değil? Bu bir ilk; Babamı önce mars ile, sonra düz oyun ile ve de son olarak yine mars ile 5-0 yendim bugün. Ben bile şöyle dedim; "Aman Allahım, ben mi yendim?" ve "Aaa Tavla'yı öğrenmişim." :D

Babama benimle eğlendiği için ve bu fotoğrafları da çekmeme izin verdiği için teşekkür ederim. İtiraf edeyim, şu sıralar bile "Acaba yenildi mi bilerek?" diye düşünüyorum. Ama sonra gözümün önünde geldi zarlar ve oynanabilecek en iyi taşları oynadık, diye düşünüyorum. Ve benim hata payım bile oldu oynarken 1-2 kez. Buna rağmen hakkımla da yendim. 

Babam bana kendisini yendiğim için teşekkür etti bir de. Ben teşekkür ederim oysa ki; bir ilk'i daha tarihe kaydettim, devamı gelir mi hiç bilmiyorum. Belki de şans eseriydi. Bunun şüpheleri tartışılacaktır, hiç değilse eniştem diyecektir "Babam bilerek yenilmiştir sana". Onları da yenmek nasip olur belki, belli mi olur? Belki o zaman inanırlar bana. :D

Böyle işte, Marslı Pazar'a eşlik ettiği için öncelikle canım babama ve yazımı okuduğunuz için de sizlere çok teşekkür ederim. Mutlu ve umutlu günlere olsun. Hayat zor geçiyor bu aralar ülkemiz için, hayatın böyle duraklama ve dinlenme anlarına şans verelim. Güzel günlerimiz olsun hep inşallah. Sevgilerimle... :)