Uzay Terapiye Devam... :)

Bir haftanın ilk gününü daha atlattım geldim, bugün size güzel haber vermeye geldim. Son yazımda yani burada yazmıştım, Uzay Terapi'me devam edememe gibi bir durum söz konusu olabilir diye. Çok şükür dün hastaneye gittik ve kontrol için girdiğim doktor, "beni dinledikten ve kaslarımın durumuna bakıp iyi durumda olduğunu söyledikten sonra" diğer 30'luk dilimi verdi bize. Çok şükür diyorum, o kadar çok dua ettik ve o kadar çok istedik ki. Allahımıza şükür... :)

Şöyle oldu; Dün hastaneye gittik, benim ek tedavi aldığım rehabilitasyon'un karşısındaki devlet hastanesine. Randevumuzu alıp biraz beklemeye koyulduk. Sonra bizi çağırdı doktor, annem ve ben girdik içeri. Güler yüzlü ve ilgili bir bayandı. 

Önce beni dinledi. Sonra da "Yürüyebiliyor muyum, yürüyemiyor muyum" diye sordu. Ve "Ne zamandan beri bu durumdasın?" diye sordu. Anlattım, "Atak geçirdiğimden sonra bir daha eskisi gibi yürüyemediğimi, ama Uzay Terapi aldığımdan beri direncimin arttığını" anlattım. Sonra kas gücüme baktı, "Aslında kas gücün de iyi görünüyor." dedi. "Biraz zayıflamaya başladığımdan beri iyiyim." dedim bende. 

"Ayağa kalkabiliyorsan, kendin de kalkman şart değil, ayakta görebilir miyim?" diye sordu. Tabi dedik ve annem beni ayağa kaldırdı. Tek bir adım atabildim, zorlandığımı anlayınca oturttu doktor beni. Sonra tekrar konuşmaya başladık; "Uzay Terapi'nin iyi geldiğini söylüyorsunuz, durumunu da iyi gördüm, toparlar inşallah. Ben raporunuzu yazacağım, ama sen bilinçli olduğun için ve azmini gördüğüm için." dedi. Sonrası tekrar gülücükler... :)

Buradan da tekrar teşekkür ediyorum o doktora. Bana cidden umudumu sundu. Hakkım olanı aldım, ama içimde büyük sıkıntı ile gitmiştim biraz da olsa "ya vermezlerse" diye. Çok şükür, aldık da geldik. Uzay Terapiye Devam, umudumuzu büyütmeye devam, daha da güçlenmeye ve toparlanmaya açılan bir diğer kapı bu benim için. Allahım güzellikleri ve umudumuzu hiç eksik ettirmesin inşallah. :)

Umutluyum ve rahatım çok şükür şimdi. Umudumuzu hiç kaybetmeyelim inşallah. Sevgilerimle...

Not; Üstteki resim, dün gittiğimiz hastanenin ışıklarının yere yansıması. Yansımalara bu aralar takılmış gibiyim. İçimdeki umudumu ve azmimi de, dışıma yansıtabilir ve toparlanırım inşallah... :)