İyi Haberler Eksik Olmasın İnşallah...

Bu sıralar yazamasam da yine, buralardan kopmuş değilim. Haftalara daha da hızlı başlar olduk, sanırım yazın başına kadar da böyle devam edeceğiz. Allahım eksik etmesin, kalabalıklarımız var çok şükür. Bilindiği üzere bu araya final hazırlıklarım da karıştığı için, internete ve kitaplarıma vakit bulamaz oldum. Buna canım sıkılıyor işte biraz zaman zaman sadece...

Bu yoğunlukta çok şükür iyi haberler de almıyor değiliz. Allahım dara sokuyorsa, feraha da çıkartıyor çok şükür. İyi haberler eksik olmasın hayatımızdan... Hafta başında iyi haberlerle hızla başladık haftaya. Bu hızlılıkta, 1 aydır ablamların evin satılma işlemi sonunda gerçekleşti. Allahım hayırlı uğurlu etsin inşallah, Gemlik'e taşınma kararı almışlardı bir süredir. Karar verdikleri andan beri, bir şeyler yapmaya çabalıyorlar bir süredir. Allahım devamlılığını getirirse; Kağanım akşamdan akşama da anne ve babasıyla olacak artık, zira bu sene daha da çok anne-baba yanında olmak istemesi açısından zorluklarımız artmıştı... :) Eee büyüyoruz artık iyice...

Derken bir de eniştemin iş durumu vardı. İş değişikliği yapma durumu. Çok şükür onun da olumlu haberi dün geldi. Allahım devamlılığını getirsin diliyorum cümlemiz için. Hislerimde sıkıntıya düştüğümüz anlarda hep iyi şeyler vardı. "Derdi veren, dermanını da verir" dedim durdum annem de ben de sıkıldıkça. "Her şerrin sonu hayırdır," der çünkü annem. Çok şükür sıkıntılardan çıkıyoruz feraha, diye düşünüyorum. Nazar değmesin inşallah...

İyi Haberler Eksik Olmasın, Ama Hafta Başında Bir de Kötü Haberle Başladım...

 Severek okuduğum ve hobilerinin resimlerini ve hayatının bahçesini bizlerle paylaşan Cihan ablamız vefat etmiş. Severek takip ettiğim bir diğer blogger, Sevgili Melodram'ın sayfasında okudum. Sevgili Melodram'ın da dediği gibi; "Sanki hep yazmaya devam edecekmiş gibi geliyor bloggerlar." Bir süredir görünmüyorsa da, "herhalde işleri var bu sıra" deyip bekliyordum yine yazmasını Cihan abla'nın da. Ama öyle değilmiş meğer... 

Yazamıyorsam da okuyorum işte takip ettiğim blog sayfalarımı. Haftanın ilk günü gecesi, Melodram'ın okuyamadığım yazılarını okumaya giriştim. Ve aldığım haber beni çok üzdü. Bir blogger değiliz hepimiz sadece, ellerimiz dokunmadan hayatlarımıza dokunuyoruz resmen... İlk önce inanamadım, son yazısının altındaki yorumlara bakma gereği duydum... Başımız sağolsun, Allahım rahmet eylesin. Işıklar içinde yat Cihan abla, seni çok özleyeceğim. Ama Cihan'ın Bahçesi ebediyen yaşayacak gönlümde... :/

Cihan abla'nın son yazısının başında söylediği ikinci cümlesi şuydu, haberini aldığımdan beri unutamıyorum; "Sevgi her şeyin başı, diye düşünüyorum." Bu sıralar bazı kişilerin garip hareket ve tavırlarıyla da karşılıyorum. Ama yine de sevgi her şeyin başıysa, sevgiyle düşünerek yaklaşmak gerek diyorum 1 haftadır. Böyle sakinleşiyorum işte bu sıra, içimdeki üzüntüden kurtulup Cihan abla sayesinde... Ben pozitif biri olarak görüyorum kendimi, Cihan ablanın da pozitifliğiyle dolu yazılarını okumaya bayılıyordum. Maalesef artık yeni yazılar alamayacağız onun hayatından... Allahım sabır versin yakınlarına... 

Bitirmeden önce bu hafta okuduğum bir cümleden yola çıkarak şöyle demek istiyorum; sanırım yine de sabretmek gerek, herşey adına. Sabrımızın sonu selamet olur yine inşallah. Sevgilerimle...