Taslaklardan Eski Bir Yazı. Fotoğraflarla 1 Haftam - #74

Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...

Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,

Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)

(İdi. Kendimce 1 haftamı resimlerle değerlendiriyordum. Hoşuma giderek de yazıyordum ama 2015'e geçmeden bıraktım.) 

Taslaklarımı kontrol ederken buldum bu yazıyı birkaç hafta önce yine. Resimleri koymuşum ama altına yazılarını yazmadan bırakmışım. Bundan öncesi, yani 73'üncü yazı son yazı olmuş böylece... :) 

Bu yazı da devam etmek amaçlı bir yazı değil, resimler photoshoplu iken, taslaklardan silmeye gönlüm razı gelmedi... :)

(23 Kasım 2014 haftasına kadar yazmıştım bu yazı dizisini, bu yazı 24-30 Kasım 2014 haftasının resimleri üzerine yazılmıştır...)

Kağanım, Legolarının tekerlerini takabilmeye başlamışken çekilmiş bir fotoğraf bu. Şimdilerde epey oyuncuyuz. Oyun halleri yazılarımı bloğumda bulabilirsiniz, resimlerle de İnstagram hesabımdan da takip edebilirsiniz... :)

Ders Çalışma Halleri vol.bilmem kaç... :) Meşhur oldu ders çalışma hallerim kendimce, Aöf İkinci Üniversite Sosyoloji bölümü okumaya başladığımdan beri yeniden. Bu da anneciğimin ders sonrası, pişirdiği sıcak sütten bir fincan getirdikten sonrasının karesi... Anneler çok düşünüyor yavrularını değil mi? Allahım anne-babalarımızı başımızdan eksik etmesin inşallah... :)

Bugünden bahsedecek olursak, ders çalışmalara devam. 3.sınıfımın 2.dönemindeyim. 1 sene uzayacak olsa bile okulum, önemli sebeplerimden ötürü; çalışmaya sıkı sıkıya devam. Bu Sosyoloji bölümü de bitecek böyle hayırlısıyla... :)

Beyfendinin yeni yeni ferahladığı zamanlardı bu zamanlar. Bir dakika oturup, çizgi film izlemeyen yeğenimin çizgi film izlemeye başladığı haftaydı o hafta. Resimlerden hatırlıyorum her halini çok şükür...

 Bir ara 2 yaş sendromumuz vardı. 2 yaş sendromumuzu attık, 3 yaş sendromumuz başladı. Büyüdük, konuşuyoruz da artık çok şükür. Ama erkek çocuğu olmasından mı kaynaklı bilmem, haylazlıklarımız başladı birkaç aydır. Bu sıralar haylaz ama yine sevimliyiz maşallah. Nazar değmesin inşallah cümlesine... :)

2014 yazında, doğum günü hediyem olan Mero'mun dostluğumuzun sembollerinden biri üst resimdeki kupa. Bir benzeri de Meromda var. :) Ders çalışırken veya birşeyler içmek istediğimde bazen bu kupayı kullanıyorum. Dostluk iki kişinin yüreklerinde bir olduktan sonra, sembole gerek yok aslında. Ama böyle bir sembol de müthiş hissettiriyor doğrusu, uzakken somut olarak hissettiriyor dostluğumuzu... İyi ki var dediğim, yeri ayrı dostlarımdan Merom... :)

Ve teyze-yeğen fotoğrafımız. Dönem dönem böyle güzel fotoğraflar çıkıyor hala. Beraber gülüyoruz, oyunlar oynuyoruz. Zaman zaman Kağanım ağlatıyor da beni hırpalayıp oyun esnalarımızda ama, canı sağolsun. Allahım ağlatmasın cümlemizi inşallah... :)

Not; 

Bu sıralar biraz kötü haberler alır olduk üst üste. Her şerde bir hayır vardır, diye düşünüyorum ama yine de. Geçecek bugünlerde, bu sıkışıklıklardan da toparlanacağız Bahar ve Yaz'ın gelişiyle de. İnancım bu yönde. 

Bugün bugünümü yazmaktansa, taslaklardaki bu resimlerin bulunduğu yazıyı yazmakta karar kıldım. Yazının ismi ve resimleri varken, kendimi tutamadım. Fotoğraflarla 1 Haftam'a yeniden başlamıyorum yani. Kasım 2014'ten hatıraları canlandırdım resimleri görünce, yazacağım dedim ve yazdım. Ben gece gece epey ferahladım, sizlerin de içi ferahtır veya içiniz en kısa zamanda ferahlanır inşallah. 

Sevgilerimle mutlu nice haftalara... :)