Sevgilerle ve sevgilerimle kelimelerini çok kullanıyorum aklıma geldikçe. Bu sefer yazı sonunda değil, yazı başında sevgilerim sizleri bulsun... :) Antalya'dayız efendim 2 gün oluyor. Cumartesi 16:30'da başlayan ve gece 12'den sonrasında son bulan bir yolculuğumuzla, çok şükür sağ salim vardık Antalya'ya dedemin evine (Annemin babası)...
Evden çıktığımızda ve hatta Gemlik'ten çıktığımızda, hava baskın bir haldeydi. Bilecik'e doğru da epey sis vardı, yolculuğumuz sırasında korktuğumuz bir o oldu. Onun haricinde de kolay geldik şükür...
Geliş sebebimize gelirsek; aslında hiç hesapta yoktu annem ve benim Antalya'ya gelme düşüncemiz. Babamın bilardo turnuvası için gelmesi söz konusuydu ve daha sonrasında da kesinleşmişti. Ablamlarda elektrikler kesikken bir önceki hafta, annem de babamla evimizde iken; birden karar vermişler. Babamın 1 hafta bizi yalnız bırakmak içine sinmemiş, "beraber gidelim." demiş... Benim de geçen hafta başında haberim oldu. Dedeme sürpriz olacaktı ama, son 2 gün kala öğrenmiş meğersem yengemlerden. :) Derken, buradayız işte...
Kağan'ım yok maalesef yanımızda, özlem doluyuz. Ama bir açıdan da iyi oldu, kuzumu yollarda kış vakti hasta veya perişan etmek istemiyorduk da aynı zamanda. Uzun yolculukta, pek sıkılıyor kuzum küçük daha... Kağan'ımın babaanne ve dedesi geldi, biz yola çıkmada 1 gün önce. Kendi evinde kuzum bu sebeple... Böyle olunca tabi, "özlemek güzel şimdilik" diyorum. Birkaç gün daha geçsin, daha çok basar özlem. Daha nasıl bastıracaksa artık... :)
Velhasıl geldik ve dayımlara da dedeme de kavuştuk. Ama özellikle de küçük kuzenim İnci'me kavuştuk dün. :) İnci'm bizi ziyarete geldi, dayımla yengemin kızı bahsetmiştim geçen sene doğum haberini aldığımızda, burada...
Fotoğraflara Gelince, Soldan Sağa;
İlk Fotoğraf ; Gemlik'ten çıktıktan sonra yolda çekilmiş fotoğraf... 4'lü'deki ilk fotoğraf da, yazının başındaki ilk fotoğrafta...
İkinci Fotoğraf ; Babam ve küçük kuzenim İnci'm. Küçük kuzenime maşallahlarınızı eksik etmeyin olur mu... :)
Üçüncü Fotoğraf ; Mero'm, Bababm ve İnci'm... Evet İnci'mle beraber Mero'mla, yengemle ve dayımla da kavuştuk. Mero'mla henüz tam kavuştuk sayılmaz, muhabbetler açılamadı pek fazla. Ama yakındır bu hafta inşallah... :)
Dördüncü Fotoğraf'ta ise ; Hala ve en küçük yeğeni bulunmakta.Bu sefer hem anneme hem de ablama benzettim İnci'mizi. Ama siz maşallahlarınızı eksik etmeyin olur mu? :)
Biz Antalya'dayız işte bu hafta ve buralarda olacağım yine. Olamadım mı, eksik hissediyorum malum kendimi... En geç, bir sonraki haftanın ilk günlerine döneceğiz evimize. Bakalım kısmet... Sağlıcakla kalalım. Mutlu ve dolu dolu bir hafta olsun. Yer yer ılık, yer yer hafif esintili Antalya'dan sevgilerimi sunarım... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)