Aralık'ın Başı, İyi Haberlerim Var... :)

Aralık'a eriştiğimiz, yeni yıla doğru kapımızı araladığımız günlere eriştik. Yani bence şöyledir Aralık dediğimiz; Aylardan Aralık, yeni yıla kapamız aralık... :) Ben Aralık'ı çok severim de, söz düzmem beklenir benden yani... :)

Aralık'a eriştik, yeni yıla kapımızı da biraz araladık. Yakındır yeni yıla kucak açmamız, malum çok çabuk geçiyor günler ve aylar... :) Ne ara Kasım'ı geride bıraktık diye düşünüyorum iki gündür. Aralık benim için, umudun ve güzel şeylerin ayıdır. Yeni yıla doğru ilerlemeyi hep sevmişimdir o sebeple. Plan yapmayı, geride kalana bakmayı değerlendirme yapmayı ve nicesini... Dilerim güzel bir ay olur Aralık...

Şimdiden planımı bile yaptım ben aslında. Aralık ayınca;

- Ertelediğim yazılarımı yazacağım, 

-Bitirmem gereken kitap ve filmlerimi bitireceğim,

-Ve en sevdiğim yıl değerlendirmesini yapıp, yeni yıl kutlamalarımı yapacağım; ama bu sefer uzun zamandır yapmadığım gibi mektupla kutlayacağım birkaç kişiyi ekleyerek... :)

Ve elbette buralarda olacağım bunları yaparken... :)

Aralık'ın daha ikinci günündeyiz ama, güzel giriş yaptık diyebilirim Aralık ayına... Bugün çektiğim bu fotoğraflardaki gülümsemelerim bundan ötürü... :)

Geçen hafta bugün, Rehabilitasyonumda toplantı vardı. Annem gitti, toplantıda ne denileceğini bilmeden. Büyük endişelerime sahip olan bir tedavi imkanım olduğunu öğrendim annem eve geldiğinde...

Endişeliydim, çünkü tedavi yeri Yalova'da idi ve 4-5 senedir desteksiz yürüme ve benzeri eskiden yaptığım birçok şeyi eskisi gibi gerçekleştirememe durumum; nasıl indirecekler endişesini doğuruyordu ister istemez zihnimde. Malum benim inip çıkarılmam bir sorun olduğundan, bir süredir evde rehabilitasyon alıyorum zaten...

Neyse konumuza gelecek olursak, devletin biz engellilere sunduğu bir fizik tedavi imkanı imiş bu tedavi imkanım. Rehabilitasyondan aldığımız yıllık tedavimiz haricinde, ek olarak yıllık 60 seans fizik tedavi veriyormuş devlet. Aslında bu yeni bir durum da değilmiş. İnternette araştırıp baktığımda, 2009-2010 yılından itibaren bu hizmetin verildiğini okudum engellilerin buluştuğu formlarda... 

Yalova'ya gidişimiz bugün zor olduysa da, aşağıya indirilmem açısından, gelişimiz kolaydı... Bugün sadece kontrol oldum, nasıl bir tedavi uygulanacağına dair. Sevindiğim ve umut dolduğum nokta ise, fizik doktorunun bana nasıl bir iyileşme beklediğime yönelik sorusu oldu. 

Aramızda Geçen Diyalog Şöyle Oldu;

Doktor bana şöyle dedi; "6 ay öncesine kadar, şunu yapabiliyordum dediğin bir şey var mı? Buna göre bir tedavi uygulayacağız." 

Bende şöyle dedim; "4-5 sene öncesine kadar yürüyordum, atağımdan sonra desteksiz yürüyemez oldum." 

Beni kontrol eden fizik doktoru öyle bir şey dedi ki, Allahım sesimi duyuyor çok şükür dedim bende yeniden. Çünkü çok daha öncesinde de istediğim ve bugün kontrol odasından içeriye girmeden öncesinde de dile getirdiğim, bir gün kısmet olursa imkan olursa istediğim ileri bir tedavi yöntemi vardı; Uzay Terapi... :)

Devam edersek; doktorumun bana söylediği şey şuydu; "O zaman Uzay Tedavi yazıyorum. Bu gidişatla seni robot sistemiyle ayağa kaldıracağız..." :)

Nasıl ama haberim güzel değil mi? :) Ailemle araştırmıştık öncesinden bu çevrelerde Uzay Terapi olmadığını biliyorduk. Türkiye'de de sınırlı ve pahalı bir yöntem olduğunu biliyordum. Ama yine de insan umudunu bir yerlerde arıyor işte. His yok değil bacağımda, o yüzden bu yönteme başvurmadık. Ki Türkiye'de pek yaygın olmadığını herkese uygulanmadığını biliyorduk. Ta ki bugüne kadar işte... 

Umut her zaman var bence, istemeye devam etmek ve inanmayı sürdürmek gerek. En olmadık anda da olsa, bir gün bir şey çıka geliyor buluyor sizi. Ve evet daha da büyütüyor umudunuzu. Beklediğinize, umut ettiğinize ve vazgeçmediğinize değdiğini görüyorsunuz... :)

Aralık başında güzel haberler almış olarak karşınızdaydım. Olur mu olur demiyorum, olacak hissediyorum. Olmasa da vazgeçmeyeceğim ama biliyorum. Çünkü umudum her zaman var olacak. :) Mutlu bir ay dilerim hepimize...