Fotoğraflarla 1 Haftam - #66- Sosyal Medyadan Uzakta

Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...

Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,

Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)

Sosyal Medyadan Uzakta, 1 haftalık ablamlarda geçirdiğimiz vakitten sonra, Babamın da İstanbul'daki turnuvalardan gelmesi ile döndük evimize geri; Yeğenim annem babam ve ben... Babam bilardo turnuvalarına gitti, biz de ablamlarda Kağan'ımın biraz anne-baba ile vakit geçirerek özlemini dindirme çabası içinde girdik. Haftasonu yetmiyor daha çok bir arada olmak istiyor kuzum. Böylece geçirdik 1 haftayı daha işte... Yine buradayım nihayet. Şöyle diyorum bu yazımda, bakalım sosyal medyadan uzakta neler yapmışız ablamlarda. İyi okumalar... :)

2 hafta önce Cuma günü gittik. İlk haftasonumuzda annem ve babam ertesi güne bizi yalnız bırakıp gittiler zaten. Babam kendi işine, annem kayıt yenileme işlerimle ve kışlık hazırlıklarıyla uğraşmaya ve bir de babama bavul hazırlamaya tabi.. Babam bu sene şükür çalışma durumunu bilardo maçlarına gidebileceği gibi ayarladı, lisansını onaylattı. Eee hal böyle olunca, hepimizi bir mutluluk sardı tabii. Babamın en büyük eğlencesi ve hayali bilardo sonuçta. :)

Derken biz de Kağan'ım ve ablam ile Cumartesi gününü miskinlik ile geçirdik. Tabii ablam işini yapmaktan ayrı kalmadı yine ama, biz Kağan ile gayet keyifli idik. :) Cumartesi günümüze meyve ile başlamış olabiliriz. Nereden bilebilirdim, ablamların evinde iştahımın açılacağını :(

Sosyal Medyadan Uzaklaşmışken, kitabımı elime aldım. Bana kalsa 1 değil 2-3 kitap götüresim vardı yanımda. Ama 1 almam da fena olmamış. 1 haftada bitiremedim bile. Ama Mero'mun verdiği seriye başlayabildim nihayet. Şimdilik güzel gidiyor. 4 serilik kitabın ilki bu. Bitiremedim ama yarıladım kitabı. Özlemiş olmama rağmen okumayı, bitiremedim yine de. Oysa ablamlara giderken çantama bir sürü kitap atasım vardı. Sarıldım yeniden kitaplarıma. Üzerimden attım sonbahar geçişinin izlerini... :)

Sosyal medyada var olmayabilirim, ama canım yeğenimin uyku hallerini çekmeden edemem yine de. Benim uyku hallerine sempatim olduğunu daha önceden de yazmıştım değil mi? :) (E Maşallah o zaman yine kuzuma)

Kağan'ım merdivenlerde oturma hevesine tutulunca evlerinde, annem de poza girmek istedi o anda. Eniştemin izin gününde, eniştemin objektifinden çıktı bu fotoğraf. Ama ne zamandır kayıp olan Mp3'ümden kafasını kaldıramayan Kağan pozu biraz bozmuş tabii... :)

Ve nihayet teyzemin Mp3'ünü buldular pozu bu da... :) 1 seneyi geçti sanırım kaybolalı. Mp3 çalarda müzik dinlemenin de tadı başka. İlk ve tek Mp3'üm o benim, kuzenim ile beraber aldığımız. Ayrıca eşyalarıma kıyamama gibi özelliğim vardır biraz. Yenisini almaktansa bunu bulmak daha hoş bir durum benim için... :)

Annemle ve ablamla bol bol kahve keyfi yaptık bu arada tabii. Benim için hoş bir durum olsa da, "kilo aldırır" diyen çok olacaktır biliyorum. Ama çok çok yemektense, bir bardak kahve candır arkadaş! :)

Beni Affet'i izlemeye devam ettik bu arada bir de. Tabii Eylül başında başlayan dizinin yeni bölümlerini fazla takip edemeyişimizi de giderdik böylece. Her ne kadar kendini sevdirdiği kadar gıcık ediyor da olsa, bu sene nihayet Eylül ile Feride'nin kardeş olduklarını öğrenmelerine ayrı bir sevinçliyiz. (Sevinçliyiz derken, 3 sene oldu arkadaşım geç bile kaldılar yan yanayken öğrenememekte!) :) Daha fazla bilgi için http://www.startv.com.tr/ 

Babasıyla film izledi kuzum bu arada baba-oğul. Hafta içi bir kanalda Alvin Ve Sincaplar vardı. Bu izleyişim 2 veya 3 oluyor. Ama anladım ki sevdiğim animasyonlar arasına girmiş hızla... :) Kağan'ımın da, ailemin de sevdiği ortak animasyon film oldu kendisi iyice. Ama cidden güzel bir film serisi yani...

Bu da bir duş sonrası pozumuz, anne-oğul. Can ikisi de, maşallah ablam ve yeğenime... İkisini de güldürmeyi başaran bana da aferin tabii :)

Ablamlarda kaldığımız 1 hafta boyunca, küçük televizyonlu odada kaldım yine. Evdeki büyük televizyonu geldiğimin ertesi günü yeni uydu frekanslarına göre ayarladım, küçük televizyonu ise dönmeden 2 gün önce. :) Babamın geldiği günün gecesi televizyon keyfi yaptım küçük odada. Eskiden benim odamdaydı küçük televizyonumuz, daha öncesiydi tabii bahsettiğimiz zaman. Özlemişim böyle bir keyif anını yani... İzlediğim dizi de Diğer Yarım'dı. :) 

Herkesin resmi var bir benim yok, bu da benden olsun. Saat 3 sularında, televizyon keyfi gecemden. :))

Ve bu resim de Pazar sabahından. Kağan dedesini çok özlemiş yine. Cumartesi akşamı geldi ablamlara babam, Pazar günü de kahvaltı da Kağan yanına geçti çayından höpürdetebilmek için biraz. Dede-torun ilişkileri işte hep bunlar... :)

Babam, Perşembe günü İstanbul'dan döndü, geride bıraktığımız Perşembe günü... İlk 3 günkü maçlarını başarıyla kazandı, güzel devam ediyordu. Perşembe günkü maçını 3 sayı ile kaybetmiş, ama sağlık olsun diyor babam da. Ve öğlenine döndü Bursa'ya. Sağlık olsun diyoruz biz de, yense de yenilse de kalbimiz onunla çünkü. Bir dahaki turnuvalarda hayallerini gerçekleştirmek için çabalamaya devam edecek yine. Oynamaya devam etmek bile babamın hayali zaten. Bundan sonra da hayırlısı olsun inşallah. Bileğine kuvvet olsun inşallah babamın... :)

Böyle geçti işte bir hafta. Gittik, takıldık, babam geldi, Pazar günkü keyfimizi yaptık ve akşamına Kağan'ımı uyutup geldik evimize... Hayat birarada oldukça güzel. Sevdiklerimizle geçirilen her anın değeri bir başka benim için. Bir arada geçirdiğimiz anlar hem Kağan'ıma hem de bizlere ilaç bence. Ara ara yapmaya devam edeceğimiz türden... 

Mutlu haftalar diliyorum yeni hafta için. Sevgi dolu, sevdiklerimizle dolu nice güzel anlarımız olsun. Sevgilerimle...