Fotoğraflarla 1 Haftam - #45

Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...

Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,
Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)

Yine bir Fotoğraflarla 1 Haftam yazısıyla karşınızdayım. Ve maalesef dersler sebebiyle bu hafta da gecikti. Ama şükür ki çok fazla gecikmedi değil mi? :) Velhasıl buradayım efendim, sizlerde orada mısınız?

O zaman bakalım; geçtiğimiz hafta nasıl geçmiş? :)

Haftaya, Pazar gecesinden 2 civarı yatmakla başladık ve tüm haftada öyle geçti. 2'den önce yattığımız olmadı resmen. Resimdeki şaklaban Kağan'ım ise; Pazar gecesi gecenin ikisinde benim yatağıma yatmak istedi. Annem de yatırdı, bir süre kaldıramadık. Gecenin bir vakti oyun oynadık sıpamla. :) Evde çocuk olunca, her yerden, her şekilde ve saatte oyun çıkabilir. Hazırlıklı olmak lazım... :) Aman maşallah kuzuma...

Havalar bir açıyor bir kapatıyor halde bitirdik geride bıraktığımız kışı. Ancak bahar kendi seyrinde seyretmeye başladı şükür bu sıra. Yağmurlar, yağmur sonraları güneş açmalar, çiçeklerin güzel kokuları, baharın varlığını tamamen hissettiriyor. Balkon kahvaltılarımıza ve balkon oturmalarımıza yavaş yavaş dönmeye başladık bizde. Ve Martılarıma da kavuşmuş oldum böylece. :) Martılar gönüllerince kanat açmaya başladılar, ki kendileri bana selam vermeden geçmezler sağolsunlar. :) Birini yakalayabildim bu hafta fotoğraf karemde. Sizlere de iyi dilekler ve bol sevgiler getirsin kanatlarında... :)

Dedim ya, bir evde çocuk varsa her an oyuna hazır olun diye. Bu hafta annem doktor randevusunda iken; Damlam, Annesi Nurcan Teyze, Kağan'ım ve ben beraberdik bizim evde. Ve Kağan'ın oyuncak olarak kullandığı şey, Patateslerdi bu sefer. Patates dizmece, toplamaca, satmaca bir sürü oyun çıktı ortaya. :) Bu yaşlarda oyuncaklardan çok diğer her şeye ilgi duyuyor olması normalmiş... Biraz yaşından ötürü, yer yer değişiklikler de gösterebiliyor bu sıra. Yaş sendromu dediklerini geçiriyor sanırım Kağan'ımız; bu yaşlarda kendini ispatlama, kişilik oluşturma çağına girişiymiş bir bakıma. Bir sakin, bir hırçın geçiyor günlerimiz bu sıra. Çocuk büyütmek güzel olduğu kadar da zor yani. Allah cümlemizin yardımcısı olsun... :)

Hafta içinde 2-3 gün üst üste yağmur yağması ardından, hava açmaya başlayınca bu haldeydi hava. Ben bu halini de çok severim gökyüzünün. Bilirsiniz çok severim gökyüzünü izlemeyi, onunla dertleşmeyi. Her hali güzel ama, şu durgunluk güzel bir şeyin habercisi değil mi baksanıza? :) Böyle bir havayı oturup sadece izlemek bile yetiyor insana... Gökyüzü ve deniz, konuşulacak dertleşilecek 2 güzellik benim için... Allahım nelere kadirsin...

Pazar gününe gelince; haftaya kahvaltı ve çay keyfi ile başladık yine. Ben evde olduğum için hep; olağan bir durum olmadıkça (sınav, doktor randevusu vs.) çay keyiflerimiz hakim hep. Ama Pazar günü bir ayrı oluyor tabii ki, çünkü tüm ailenin çoğunlukla tatil günü ve evdeyiz beraber... :)

Bu Pazar annem türbe gezmelerindeydi, erkenden gitti yengemlerle ama yine de bir arada ve güzel bir gündü işte... :) Ablamlarla çay keyfi, film keyfi derken geçiverdi işte Pazar günü de ve bitti bir hafta daha...

Hafta böyle geçti işte. Sürekli böyle ders çalıştığım notları tekrar okuma, yazma; derken bitti gitti işte... Yorucu bir haftaydı ama değdi doğrusu. Sınavlara hazırım 2 ders haricinde. O 2 derste tekrarlarla hallolacak inşallah. Bu haftasonu vizelerimiz var. Geldi çattı yine bir Aöf vizeleri daha... Şu vizeleri bir an önce halletsek de döneme asıl olarak bir başlamış bulunsak hayırlısıyla diyorum. Umarım kol ağrılarıma, parmak kası yapmalarıma, kısacası tüm çalışmalarıma değer de; bu haftasonu vizeler güzelce geçer... :)  

Dileklerimi de sunduktan sonra bu hafta için, bu yazıyı burada sonlandırabilirim. Bu hafta geçtiğimiz haftadan daha güzel olsun inşallah hepimiz için. Sevgilerimle... :)