Bugün Anneler Günü...

Anneler Günü ve Babalar Günü bana hep güzel olduğu kadar da kötü görünür. Annesi ve Babası yanında olmayanlar için. Ama Büyüdükçe düşündüm ki; belki bugünler de anne babası olmayanlar için büyük sınav. Bence kesinlikle öyle...

Hayat başlı başına bir sınav olsa da, anladığım kadarıyla en büyük sınavlardan biri Anne olunca başlıyor. Bu yaşıma kadar bu tezimi annemi izleyerek oluşturmuştum. Ancak bu sene de Ablamın anne oluşundan bu zamana geçen 11 ayda anladım ki; Anne olmak, Zor olduğu kadar bayanların içindeki annelik duygusuna kulak vermeleriyle de alakalı... :)

Anneler Günü temalı reklamın birinde diyor ki; Hepimizin Annesi En Birinci Değil Mi Arkadaşlar? :) Evet Reklam Sloganı Gibi, Bence de "En Birinci Benim Annem." :))


Neden mi?

Annem beni 10,5 ay karnında taşımış. Ne kadar normal doğumu bekledilerse de, normal doğumla doğamamışım. :) En sonunda birgün zorlu bir süreç sonunda Sezeryan ile doğmuşum. Zorlu bir çocukmuşum maalesef. =))

5 Yaşıma kadar neredeyse hiperaktif derecesinde yerinde durmayan bir çocukmuşum. Yaramazlıklarımı, hareketliliğimi hala anlatır Annemler... Tabii ta ki hastalığım çıkana kadar olmuş bu yaramazlık aşaması.

Annem bazen isyan şeklinde değil de dilek şeklinde, "Keşke sapasağlam olsan da, yine sağlıklı olsan." diye söylüyor. Bende bazen "Keşke" diyorum, Bazen de "Sen demez misin eksik dileme diye. Hayırlısı." diyorum.

Annem ne bunları bilmediğinden ne hayata isyan ettiğinden, sadece ve sadece annelerin çocukları için herşeyin en iyisini istediğinden ötürü söylüyor bunu, öğrendim. Bir anne "Evladı hep iyi olsun ister." der hep. Ve "Sizin canınız bir yanar, benim canım bin yanar." der. Annelik bu demekmiş işte. Evladı olduktan sonra evladı için yaşarmış insan, bunu da annemden öğrendim... :)

Günün birinde Anneliği tatmayı çok istiyorum, annemin anneliğini görerek. Annemin bizler için duyduğu sevgiyi anlamak ve bizler için hissettiği endişeyi duymak için... Annemi şimdi de çok iyi anlıyorum. Ama annemi görünce annelik çok güzel bir şey diyorum ben, onun bana hissettirdiklerinden ötürü... :)

Annem için sebepler saymak ile bitmez. En birinci benim annem, Çünkü o benim canım annem... Allahım hiçbir evladı annesiz, hiçbir anneyi de evlatsız bırakmasın inşallah...

Kısacası Annelik denilince, Benim aklıma annem geliyor. Her an yanımızda olduğun için Teşekkür Ederim Anneciğim. Hayatım boyunca bana ve ablama bakarken bir kez "of bıktım" demediğin için, teşekkür ederim. Varlığına Şükürler Olsun. Sen yanımda varsan; bana, bize hiçbir şey olmaz...


Ve Tüm Annelerimizin Anneler Gününü Kutluyorum... Annelerimizin Varlıklarına Şükürler Olsun...

Sevgilerimle... :)