Bugüne güzel başladık yine şükür. Sadece bu sıra uykuya doyamıyorum, sanırım ders çalışmalarımdan ötürü bu yetersiz gelen uykularım... Ve malum yine fırsat buldukça ders çalışmalarımdan ötürü, buraları yoklayamadım. Ve bugün geldim yeniden nihayet... :)
Sabah annemle güzel güzel çay keyfimizi yaptık en sıcağından, sohbetimizi ettik. Cumartesi'ye cumartesi tadında başladık şükür.. Uykudan zor ayıktım yine ama, güzel başladık güne. Ablamlar çalıştığından yine bu hafta, Kağan'ım burada. Ablamlar geldiler bize bu hafta... Kağanımla geçti neşeli şekilde yine Cumartesimiz... :)
Biz çay keyfi yaparken, Kağan'ım da neyle uğraşacağını bilemez halde reklamlara dalmış gidiyordu. Bulutlar henüz kendini açmamış, güneş ışığının hüzmeleri denize değiyordu sadece üstteki resmi çektiğimde. Sonrasında Kağan'ım önce oyuncaklarını taşıdı bir hışımla balkon masasına, sonra da Kağan'ımla oyun oynamalarımıza geçtik Teyze-Yeğen yeniden...
Hep diyorum ya, oyun her yerde diye; bu kez de oyun balkon masamızın üstündeydi... :) Evimizin minik kedisi tarafından sürekli masa üstüne çıkarılıyor oyuncaklar bu sıra...
Bugün de yine oyuncaklar çıktı masaya, sonra da kendisi çıktı. Cesaretle gerçekleştirmeye çalıştığı ama bizim tarafımızdan kabul görmeyen bir hareketti bu. Ama bugün bizi dinlemedi ve masaya çıktı. Sanırım cesareti üst sınıra ulaşmış ki yapabildi bunu. :)
Masaüstü dediğin böyle olur diye geçti aklımdan onu kontrol etmeye çalışırken. Esprili bir Masaüstü resmi değil mi? Bilgisayarımın ana ekranına çok yakışacak... :D Kağanım evimizin küçük görünümlü, büyük neşe kaynağı. İçimden gelen duygunun doğru anlatımı bu... Bazen diyeceklerimi şaşırıyorum onunla ilgili. Maşallah'ın gücüne hep inanırım, o yüzden yine "Maşallah" demeyi tercih edeceğim. :)
Biraz zaman geçince; Kağanım tüm korkusunu yendi, bizde düştü mü düşer mi korkumuzu biraz yendik. İnsin diye uğraşlar verirken, o önce bizi ufak ufak korkuttu sonra da alıştığını gösterircesine oyunlarını oynamaya başladı. :)
Çocuklar çok akıllılar maşallah. Öyle ki; Kağanım neyi sevdiğimizi de, neden korktuğumuzu da, kendisini ne kadar çok sevdiğimizi bildiği kadar iyi biliyor. Çoğu zaman bir çocuğun aklından korkmamız gerektiğini düşünmüyor değilim. Kuzulara maşallah olsun da...
Neşeli Cumartemizin devamında, Kağanımı uykuya yollamadan önce (hem hazır masaüstünde iken de) bol bol sıkıştırdım. Tabii o da yaramazlık etmedi değil. Bir yanaşıyor bir kaçıyor benden, aklınca masa üzerinde kovalamaca oynuyor benimle. Sınırlarını da fazla zorluyordu yani. :) Reklamların başladığı anlarda, oturttum ve bu güzel anlardan pozlar almaya başladım. Yer yer poz verdi, yer yer de poz vermedi..
Sağ alt köşedeli resim ilk çekildiğimiz, en üstteki ise son çekildiğimiz poz. Hepsini alt alta koymaktansa, 3 tanesini kolaj yapmayı seçtim. En çok bana güzel hatıra oldu tabii bu resimler. Son poz da ilk poz da, benimle hem dalga geçip hem de nasıl eğlendiğini gösteriyor değil mi? Aynı benim gibi... :)
Teyze-Yeğen ve Annanne eğlenceli bir gün geçirdik yine böyle işte. Şaşkınım, her defasında daha da çok şaşırıyorum; Bu kuzum nasıl çabuk büyüyor ama böyle ya?
Sizin de haftasonunuz ve günleriniz, böyle küçük görünen büyük neşe kaynaklarınız ile dolu olsun inşallah. Unutmayın, "Oyun Her Yerde" siz istedikçe. :)
Sevgilerimle...
Not; Dediğim gibi Maşallah'ın gücüne inanıyorum ben. Maşallah demekten çekinmeyelim, nazar değmesin cümlemize... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)