Fotoğraflarla 1 Haftam, her biten haftayı değerlendirmeye çalıştığım bir yazı dizisi. Bu yazı dizisi kimi zaman o haftayı nasıl geçirdiğimi düşünmemi sağlıyor, çoğu zaman da resimlerle sakladığım anılara dönüp baktığımda yazdıklarımla yeniden geri dönüyorum bu yazı dizisi sayesinde...
Diğer Fotoğraflarla 1 Haftam yazılarım için buraya,
Daha fazla fotoğraf için de İnstagram hesabım burada... :)
Yeni haftanın da başlamasıyla, bir haftayı daha geride bıraktık. Affola, geçen haftaki gibi bu hafta da yazım 1 günlük gecikti... :)
Bakalım geride bıraktığımız hafta nasıl geçmiş?
Geride bıraktığımız haftaya, son misafirlerimizi yolculamadan bir gün öncesinde gezerek başlattık. Üstteki resim Kapalı Çarşının girişlerinden birinde bulunan bir parkın orada tarafımdan çekildi. Yazısını yazmak için çabalıyorum ama bir türlü elim gitmedi nedense. Pazartesi Gezmesi adlı yazım da, Yarına artık kısmetse... :)
Misafirlerimizi yolladığımız gün, Tamara ablam bana hareket yaptırırken çektim bunu. Son misafirlerimizi yolcu etmeden önceki dersimizi yapıyorduk ki, boş durmayayım dedim. :) Doğal pozları seviyorum. Onun işine dalmasını fırsat bilip çektim. :)
Pür dikkat çalışıyoruz, dur duraksız. Hayallerim ve hayallerimiz var, ayağa kaldıracağız yeniden bedenimi. Ve şükür eskiye nazaran daha iyiyim. Nazar değmesin inşallah... :) Tamara ablama sevgilerimi buradan da sunayım, o birtane... :)
Çarşamba günü buralara Sonbahar geldi. Tam da misafirlerimiz gittikten sonra. Ve çabuk gelen sonbahar ile, havalar serinledi bizim buralarda şükür. Ama o Çarşamba nasıl fırtına çıktı bir görseydiniz. Yaz dolayısıyla uzun zamandır öyle fırtına olmamıştı. :) Bizim burasının fırtınası meşhurdur. E malum önümüz de açık ya. Hayırlı ve mutlu bir Sonbahar bizimle olur inşallah... :)
Günbatımları ile beraber tembelliğimin doruklarında dolaştım geçtiğimiz hafta başlarında. Hava Değişimi diye düşündüm bunu da. Tembellik içimde var da, pek su yüzüne çıkarmamaya çalışıyorum esasında. İzin versem tüm bedenimi ele geçirebilir aslında... :)
Ve haftanın son günü, kuzum babasıyla Çanakkaleden döndü. Kağan'ımı öyle özlemiştik ki. :) Ama ne yaptıysak ne ettiysek yanaşmadı o akşam bize. Annesi-babası vardı tabii yanında. Bizi değil annesini özlemiş. Eniştemin izni hala bitmedi ama, bir süre işlerini halledecek, Kağan'ım bizimle yine. Haftasonları gidecek kuzum yine. Ama bu kadar uzun süre ayrılmasın yanımızdan ya çok özlüyoruz biz. Geldiği günkü garip tavırları ertesi güne geçince, anladık ki o da özlemiş bizi. :) Kıyamam ben kuzuma, 1 haftada nasıl büyümüş geldi gözüme. Maşallah olsun tüm kuzularımıza...
Böyle geçti bir hafta daha işte. Girdiğimiz yeni hafta, mutluluk ve sağlıkla dolu dolu geçer inşallah. Zira, Kağan'ım biraz üşütmüş. Dilerim şu hava değişimlerini falan sağ salim atlatırız.
Sevgilerimle... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)