Şiirlerle Hayat #5 - Herkes Öldürür Sevdiğini

En son Nisan ayında yazmışım bu seriye. Oysa severek başlattığım bir seriydi. Ancak Mayıs ve Haziran'la gelen sıkıntılar, bloğa ayırabildiğim zamanı mecburen azalttığı sırada bu seriye de vakit ayıramaz oldum. Geri dönüşüm, muhteşem olacak ama... :)

Önceki Şiirlerle Hayat yazılarıma buradan ulaşabilirsiniz... :)

*Resim Google görsellerden alıntıdır.

Tuncel Kurtiz'in sesi ve yorumuyla, sevdiğim şiirlerden biri ile devam edeceğim bu seriye. Aylık mı, yoksa 2 haftada bir mi yazsam karar veremedim henüz. Ama şiir olayı güzeldir, gerek yazar gerek okurum. Ve şiir hayatımda olmaya devam edeceklerden biri; yazmak gibi, okumak gibi... :)

Aslında bu yazı Ekim ayında yazılacaktı tarafımdan, düşüncem oydu. Tuncel Kurtiz; Ezel dizisi ile sesine ve şiir okurken ki yorumuna, hayran olduğum bir sanatçı haline geldi. O zamandan beri Tuncel Kurtiz'e ve Ezel dizisinde oynadığı karakter Ramiz Dayı'ya hayranımdır... :)

Ne yazık ki, Tuncel Kurtiz'i 27 Eylül'de kaybettik. Allah Rahmet Eğlesin, mekanı cennet olsun tekrar. Ölüm, hayatın en büyük gerçeği sanırım. Her karşılaştığımızda erken gibi geliyor, ama her ölüm erken aslında. Allahım hayırlı ölüm nasip etsin, en güzel dua bu sanırım. Allahım sevdiklerimize uzun ömür versin, bir de bu tabii...

Ezel dizisinde Ramiz dayı karakteri ile çok sever olmuştum Tuncel Kurtiz'i. "Herkes Öldürür Sevdiğini" şiirini okumuştu dizinin bölümlerinden birinde. O zamanlar ilk kez duymuştum bu şiiri, Ramiz Dayı'nın (Tuncel Kurtiz'in) sesinden. Oscar Wilde'nin şiiriymiş esasında, sonradan öğrenmiştim. Ama ilk duyum aklınızda yer ediyor sonuçta. Ben çoğunlukla "Tuncel Kurtiz okumuştu ya" derdim, Lise son'da idim o zamanlar... :)

Durmadan o şiiri dinledim bir süre, gerçekliğini tarttım aklımda. Gerçekten Herkes Öldürür Mü Sevdiğini? 

Hala bazen dinler ve düşünürüm aklımda gerçekliğini. Benim de bazı yanlarımı öldürenler oldu bu zamana kadar aslında; gerek sevenlerimdi, gerek sevdiklerim... Ama önemli olan yeniden canlandırabilmekmiş ölen yanlarınızı, sonradan öğrendim bunu. Sonuçta herkes öldürebiliyormuş sevdiğini... Kimi bilmeden kimi bilerek, kimi ise bilmezden gelerek... Kimi ise sevgiye, gerçek sevgiye teslim olmamak için korkaklığından... Allahım korkakların eline düşürmesin bizleri; içimizde kendilerini veya onlara karşı sevgilerimizi öldürecekler, tam yapsın işlerini yaralı bırakmasın bizleri... Umarım anlatabilmişimdir derdimi... :)

Fazla birşey demeyeceğim, şiir kendini anlatıyor çünkü. Benim düşüncelerimin özeti, yukarıdaki 1-2 cümle işte... Ama sevdiğiniz tarafından incitilmeye uğradığınızda, güvensizlik sarar etrafınızı. Önemsiz birine bile güvenemez olursunuz. Böyle yıkımlardan sonra dinlenmeye ve toparlanmaya bakın en iyisi. Çünkü Herkes Öldürdü diye ölmeye kalkmamak gerek...

Sizleri Tuncel Kurtiz'in sesinden Oscar Wilde'nin Herkes Öldürür Sevdiğini şiirini dinlemeniz için yalnız bırakıyorum. :) Videonun altına da şiirin sözlerini bıraktım, bir yandan okur bir yandan dinlersiniz diye... :) İyi dinlemeler...

Ve beni okuduğunuz için teşekkürler... :)

Tuncel Kurtiz - Herkes Öldürür Sevdiğini

Herkes Öldürür Sevdiğini - Oscar Wilde

Oysa herkes öldürür sevdiğini,
Kulak verin bu dediklerime

Kimi bir bakışıyla yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözlerle,

Korkaklar öpücük ile öldürür,
Yürekliler kılıç darbeleriyle!

Kimi gençken öldürür sevdiğini
Kimileri yaşlı iken öldürür;

Şehvetli ellerle öldürür kimi
Kimi altından ellerle öldürür;

Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.

Kimi aşk kısadır, kimi uzundur,
Kimi satar kimi de satın alır;

Kimi gözyaşı döker öldürürken,
Kimi kılı kıpırdamadan öldürür;

Herkes öldürebilir sevdiğini
Ama Herkes Öldürdü Diye Ölmez ..

Oscar WILDE