Cumartesi halleri, hep evde olan biri için bile güzel bir haldir. En azından benim için hala öyle yani. Okul varken en çok Cumartesi gününü severdim. Sanki Cumartesi keyif yapmak ve biraz hayatın seyrinden uzaklaşmak için varmış gibi gelirdi, öyle olmaya da devam ediyor. :)
Bugün Kağan'ın yokluğunda, Eti Puf ve film keyfi ile geçti zamanım. 2'den sonra annem Özdilek'e gitti, bende Çalıkuşu Olmadan Asla diyerekten, 1986 yapımı Çalıkuşu dizisine kaldığım yerden devam ettim. Çalıkuşu kitabı en sevdiğim kitaplardan biridir. Ki bu sıra Fahriye Evcen'in başrol oynadığı yeni seri diziye de kapılmış durumdayım. Eski seri Çalıkuşu'nun bölümlerini izlemeye bu haftaya başladım, 5. bölümdeyim. 7 bölümden oluşuyor zaten, bugün yarın biter diye düşünüyorum. :)
Yukarıdaki Eti Puf'un esprisi de şudur; bilirsiniz biz kiloluların ağzı durmaz (Ki bunu üzülerek söylüyorum), bugün annem Özdilek'e gitmek için evden çıkmadan önce bir tane Eti puf istedim. Eti Puf; Küçüklüğümüzün bisküvisiydi. Geçen aklıma gelince babama aldırtmıştım, bugüne de kısmet oldu kendisi.
Çok yemedim, 1 tane yedim. Ancak Eti Puf reklamlarını hatırlayınca, feci hissettim kendimi. Hani şu; "Yencez, eyvah yencez. Bizi yiyecekler..." olan. :) Ki bayılsam da reklamına, biraz kilo fazlama takmış durumda olan ben, rahatsız oldum yine ister istemez kendimden. Sanki bana diyorlar gibiydi. :(
Böylece farkettim ki; abur cubura düşkünlüğüm yok desem de, bu sıra boş vakillerimde yeme alışkanlığım oluştu. Ve bu da kilo fazlamın iyice canımı sıkmasına sebep oldu. Bu düzen böyle gitmez demeye başladığım bu sıra, yeniden yeni bir zayıflama uğraşına daha başlama kararı aldım.
Bir ara Kilo Maratonum başlıklı ve sonradan Sağlıklı Beslenme'ye daha çok alışma düzenimi oturtmama sağlayan bir yazı tutuyordum bloğumda. Yazdıklarımı uygulasam da, bir yerden sonra sona gelmiştim. Ama iyice sağlıklı beslenme düzenimi oturtmama yardımcı olmuştu o yazılar. Mesela beyaz ekmeği bırakmıştık ailecek baya uzun bir süre. Ara sıra geri dönsek de beyaz ekmeğe, olduğunca yememeye çalışıyoruz yine de. Ama bir süredir biraz verdiğim kiloları geri aldığımı hissediyorum. Kalıcı kilolar veremedim yani. Dilerim bu sefer ki, öyle bir şey olmayacak kesin netice vereceğim...
Kısacası bu Cumartesi, kararlar alınan bir Cumartesi olarak kayıtlara geçti. Başaracağıma inanıyorum bu sefer doğrusu, olur mu olmaz mı onu sonradan göreceğiz tabii.
- Ama abur cubura bağlı bir kilom olmadığına emin olduğumu söyleyerek, boş zamanımda yiyecek bir şey aramamaya daha çok özen göstermeye karar kıldım. Ona en kısa zamanda bir yöntem bulacağım.
- Hareketsizliğime de bugünden sonra son vereceğimi de bildirebilirim. Fizyoterapistimin de dediği üzere zamanı gelmişti artık... :) Bu zamanı gelmişti'yi bastırarak söylüyorum, Çünkü fizyoterapistimin söylediğine göre kademe atlama zamanımız gelmiş. Ve benim de kendi kendime başlamam için planlar yaptık ve yöntemler de bulduk. Bu iyi haber yani... :)
Bir Cumartesi böyle geçti işte. Bu sıra kesin kararlar almaya başladım yine, devamı gelmeye niyetli kararlar bunlar ama. Bu sefer cidden farklı gibi geliyor. Hayırlısı olsun o zaman diyelim değil mi? :)
Sizin bu sıra verdiğiniz kesin kararlar var mı? Ve Zayıflama adına planlarınız hep var değil mi? Bendensiniz sizde, benden... :) Sevgilerimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)