Dünün ve Bugünün Ardından; Bir Hayale Doğru

Dün öğlen sonunda şöyle güzel bir gökyüzü hakimdi. İnstagram sayfamı takip ediyorsanız, gökyüzünü ve doğaya olan hayranlığımı bilenler vardır; böcek fobime rağmen... :)

Bugün içimden böyle bir yazı yazmak geldi çünkü diyeceklerim var esasında. Bir süredir yine yazamaz oldum. Bildiğiniz gibi Aöf Vizeleri yaklaştı. Vizelere 1 ay kalana kadar, vize konularını bitirmek için kalan ünitelerimi bitirme telaşına tutuldum bu sıra. 3 gün sonra vize konularım bitmiş olacak inşallah, ve toplu olarak vizelere kadar iyice çalışmaya devam edeceğim... :) Geçen sene rahatsızlıklarımdan ötürü ilk dönemde şartlılarım kalmıştı, okul hayatımın en kötü notları oldu o 4 ders. :) Ama bu sefer olmayacak kararlıyım... Allaha şükür bu sene iyi gibiyim, Allahım bozmasın. :) 

Dün ilk 2 dersimin vize öncesi ünitelerini bitirdim mesela bu dönemin. :) Darısı diğer derslerin başına diyorum... Önceki senenin ilk dönem derslerinden sorunum yok şükür. Ah neden geçemedin derseniz, rahatsızlıklarımdan ötürü işte. :)

Dün ders çalıştım 2 ders bitirdim, bugün de zamanımı Felsefe'ye ayırmıştım aslında ama olmadı. Geçelim bugüne... 

Bugün resimde görüldüğü gibi, günümü Felsefe çalışmaya değil yazmaya ayırdım saat 4'ten sonra... İhtiyacım olan şey buydu uzun zamandır. 2-3 gündür daha fazla düşünmeye başladım, planlı olmak adına yaptıklarım dersler ve rutinimi geçemedi nedense. Birçok yapmak istediğim şeyleri hayata geçiremedim mesela. Buna büyük etken de toparlanma halleri adı altında bir şeydi... Yazma düzenimi de yavaş yavaş oturtturmaya çalıştıysam da burası için, birçok şeyi de gerçekleştirememek epey rahatsız ediyordu beni son zamanlarda... 

Bugün güzel bir adım attım o sebeple işte. Sonunda yapmam gerekeni bugün yaptım yani. :) Defterlerime yazmayı bırakmıştım Haziran'dan sonra, yeniden başladım. Ve en önemlisi büyük hayallerimden birine kavuşmak için bir adım attım sonunda bugün. 

Ve evet bu sefer inanıyorum; bu bir hayale kavuşmak için atılan etkili bir adımın yazısı... :)

* Bence Büyük Hayaller, Siz Emin Olana Kadar Beklemeye Değer;

Beklememi gerektiren ve yapabileceğime son zamanlarda inanmadığım bir hayal olmaya başlamıştı en son. Büyük Hayallerimden biriydi bu, Üniversite okumakla beraber... 

Büyük hayalime gelince, o hayal birçok kez de bahsettiğim; Kitap yazma hayalim... :) Bu hayatımın en büyük hayallerinden biridir esasında. Gerçekleşir mi bilmiyorum, ama çok istersem olur biliyorum. Olmazsa da yeterince istememişim demek ki diyeceğim, çünkü ben çok istersem başaracağıma inanıyorum... :)

Bugün bu konu hakkında başlayamama sebebimi, kendi korkularımı ve olurlarımı olmazlarımı yazdım üstteki defterime... Ve açıkçası bugüne kadar yazmamam için bir sürü sebep bulmuşum kendime, defteri açıp yazmaya başladığımda anladım...

Ama bazı şeyler olmayınca da olmuyor biliyor musunuz? Buna inanıyorum doğrusu. Belki de zamanı bugündü... Bugün elektrikler kesilmese, evde yalnızken önümdeki defterlere uzanmayacaktım, izlediğim Armageddon filmine devam edecektim. Ve kendi kendimi yemeye de devam edecektim. Elektriğin kesilmesi bana yaradı, belki de rabbimin ve evrenin verdiği bir fırsattı bana. :)

Aslında hayalimi gerçekleştirmeye başlıyorum yazısı da değil tam bu yazı, kendime yazdığım notlar dizini bir bakıma. Çünkü düşünüyorum da bazen bir hayali gerçekleştirmek için, o hayali gerçekleştirene kadar ne kadar çok istediğimizi hiç unutmamalıyız. Birilerinin bizi motive etmesini beklemeden, kendimizi motive etmeye uğraşmalıyız. 

Ben gerçekten istiyorum ama bazen korkular esir alabiliyor işte; saçma sapan korkular, asılsız korkular... İçimizdeki karamsarlığın bizi baskı altına aldığından ötürü doğan korkular bunlar. Evet bunları bilsem de, yine de korkumun esiri olabiliyorum işte bazen...

Aslında beni korkutan, değişimin ta kendisi. Değişimi sevdiğimiz kadar korkarız da bazen, bu bir gerçek. Ben değişimden ve olacakları bilememekten korkuyordum. Olumsuz sonuç alırsam, ya da sonucu olumlu da olsa bu bana "Aslında istediğim bu değildi" dedirtirse... İşte bu zamana kadar geçen sürede, yani Haziran'dan bu yana, bu sebeplerdi beni korkutan...

Ve bu kadar ayrıntıya girdikten sonra demek istiyorum ki; korkularımı yendim burdayım... Ve kendime bu yazı, vazgeçmemem için. "İstediğimde birçok şeyi başarabildiğimi gördüm. Ben bunu da başarabilirim. Ama çok istediğimi asla unutmamalıyım. Bu yazı kendime bir not, karamsar yanım beni korkuttuğunda kendi kendimi motive etmek adına..."

Ve dilerim tüm bu kararlığım devam edecek ve ben hayallerimi gerçekleştirmek adına çalışmaya devam edeceğim... Ve umarım vazgeçmeyeceğim de... :) 

Bir de bu kararlığımın aynısından zayıflamak için de alabilmeyi istiyorum kendimden, hem de bir an önce. :)

Beni sabırla okuduğunuz için teşekkür ederim. Bu hayalimde de kararlı olma yoluna sonunda girdim. Ve dilerim sizler de benim gibi içinizdeki korkularınızdan kurtulmak için bir adım atar ve bir an önce yol almak için çabalamaya başlarsınız... Bu insanı çok hafifletiyormuş, başlamak için düşüncelerinizle kendinizi yormaktansa bir yerden başlamaya çalışmak, bir an önce yapılması gerekenmiş... 

Biraz rahatlamış olarak, Sevgilerimle... :)