Bir haftadır yazmak istediğim bir yazıydı bu. Başaramama korkusu beni en çok durduran etkenlerden biri oldu bu sene. Yazmaktan korktum gariptir ki bazı sıra... Aslında garip de görmemek gerek diyorum bazen de, her insan da olan ve olması gereken bir şey; çabuk atlatmaya çabalamak gerekmiş sadece. Hayallere de kavuşmak, umutsuzlukla olmuyor çünkü biliyorum artık...
Evet bu sene, başaramama korkusu duydum ve bu durumdan ötürü yer yer özgüvenimi yitirdim. Ama sonradan düşündüm de, olması gereken buymuş sanırım. Öyle ya; başarmayı istediğim şeyi öyle çok istiyorum ki, her ihtimali göz önünde bulundurarak kararlılığımı arttırmam için gerekliydi bu korku. Bir sene boyunca olan bu oldu; kararlılığımı arttırdım ve neyi istediğimi de daha iyi anlamış oldum.
Şöyle düşündüm korku dolu anlarımda;
"Başaramasam en fazla ne olur ki, bir daha başlamam gerekir. Bir daha başlasam ve bir daha yenilsem de, bu hayalin güzel büyüsü bende kaybolacak mı ki? -Hayır..."
Bunları düşünerek, hayallerimden vazgeçmediğimi görerek daha da içimdeki isteğin büyüdüğünü gördüm. Kendi benliğimizden de olsa, engellerle karşılaşmak gerekliymiş demek bazen. Vazgeçmemek ve hayalimize daha da sarılabilmek için...
Derler ya her şerde bir hayır vardır; başaramama korkum beni amacımı gerçekleştirebilmem için daha çok çabalamaya teşvik eder oldu işte bu sebeple. Yol alabildim mi tam olarak dersek, elle tutulur ama göze görünür değil. Ama artık bir programım var en azından. Korkularımızı fırsata çevirebilmemiz dileğimle dualar ettim her korktuğumda. Ve sanırım korkumla savaşabilmeyi de biraz olsun öğrendim işte...
Korkularımızla savaşabilmemiz ve başarılara kavuşabilmemiz için ne istediğimizi iyi kavrayabilmemiz dileğimle bitirmek istiyorum bu yazımı. Korkularla başa çıkabilmek ile bitmiyor iş, unutmamak ve istediğimizi iyi kavrayarak planlamamız gerek. 2015, başarılarımızla da mutlu olabildiğimiz bir yıl olur inşallah... :)
Aralık demek bitmek üzere olan senenin kritiğini yapmak demek benim için. O misal ay bitene kadar 2014'e dair yazmaya devam edeceğim ara ara. Başaramama Korkusu, bu sene içime çok sık düşen korkulardan biri oldu. Oysa şimdi şöyle düşünüyorum; yer yer gerekliymiş ama dozunu kaçırmamak da gerekmiş...
Sevgiler.
:)
Sevgiler.
:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)