28. Yaşımın ilk gününden merhaba diyorum... :) Kabullenmesi bazen zor olsa da, bir yaş daha aldım; 28 oldum şimdi de. Öncelikle hoşgeldi tabi 28 yaşım da...
27 yıllık yaşamımda, bazen güzel bazen zorlu geçen yaşamımı çok sevdim ve bu yaşımda da çok seveceğime inanıyorum. Doğum günlerine pek anlam katıyoruz malum, ben de onlardanım. Nacizane kendimce hislerimi ve bir yaş daha büyümenin, kimi zaman da onca yaşıma rağmen aşırı duygusal ve pervasızca davranmamın üzerine kendime dair bir şeyler yazmak istiyorum... :)
Öncelikle 27 yaşım bana göre nasıldı dersek;
Çok beklenmedik mutluluklar yaşadım (17 Temmuz'daki sürpriz ve erken doğum günü kutlamam gibi (yazısı burada), sevdiklerimin sürpriz yapıp çıkagelmeleri gibi, ilkler yaşayıp güzel yerler gezmemiz ve güzel anılar yaşamamız gibi); bir o kadar da beklesek de gerçekleşmesinden rahatsızlık duyduğumuz mutsuzluklar yaşadık (dedemin vefatı gibi, mekanı cennet toprağı bol olsun inşallah)...
27 yaşımın ilk kısmı Antalya'da geçti, diğer yarısı da Bursa'da tabii... Antalya'da dedem için bulunduğumuz zamanlarda, beklenmedik anılar anlar da yaşadık; bizi oradaki sevdiklerimize yaklaştırdı, uzaklık sebebiyle yan yana olamadığımız çoğu anın acısını da çıkardık bu sayede. Hayatın bana getirdiklerine çok memnunum bu açıdan... Diğer yandan 27 yaşım bana 3 Aralık Dünya Engelliler günündeki kendimi ve bizi anlattığım yazımla, çok iyi insanlar kazandırdı ve de beraber başarılarımızı... Onlara bir kez daha teşekkür ederim bu sayede, iyi ki varsınız! :)
3 Aralık 2018'de yazdığım yazımı burada ve daha sonrasında olanları anlattığım yazımı da burada bulabilirsiniz...
27 yaşıma kararlılığımı sığdırdım sonra, canımı acıtan kişilere yaklaşmadım, kalbimi kıranlara özellikle de...
Tedavime daha fazla önem verdim. 27 yaşımın son çeyreğinde, günlük egzersizlerime yer egzersizlerimi de ekleyerek bunu bir adım öteye taşıdım üstelik! :)
Çok yazdım kendimce ama yazdığımdan da çok okudum. Bir de hep hayallerini kurduğumu söylediğim hayat hikayemi yazma durumuma, sağlam ve emin adımlarla çekindiğim ne varsa yazmaya başladım. Hala zamana yayarak yazmaya devam ediyorum, daha çok yolum var ama bu konuda da daha kararlıydım 27 yaşımda...
Sevdiklerimle anda kalmaya daha fazla gayret edip az fotoğraf çekmeye başladım, yolda iken yol fotoğraflarını çekmekten çok büyük ölçüde vazgeçtim yani... Kararında davrandım, anda kalmak konusunda... (:
Çok örgü ördüm ve bu konuda da kararlar aldım. Dışarıda çalışmam mümkün olabilir sandım, henüz başaramayınca da hayattan elimi eteğimi çekmedim ve yapabildiğim alanda, örgü örmek konusunda atağa geçtim... Bana kalırsa 28 yaşımda bunun ekmeğini ve de emeğimin sonucunda kalbimin güzel sonuçlar karşısında daha mutlu olacağını da göreceğim... 27 yaşımda bana ördüklerimi paylaşmaya yeniden başlamam ve bu konuda desteklerini esirgemeyip örgülerimi duyuran arkadaşlarımla da sarıldım sarmalandım çok şükür... (: Bu vesileyle hepsini yeniden kucaklarım... :)
Ailemle beraber 27 yaşımda çok badireler atlattık ve bir o kadar da buna rağmen gezdik... Varlıklarına bir kez bir kez daha teşekkür ettim. Çalışma hayatına atılma kararımı aldığımda çok sıkıntı yaşadım "olurdu olmazdı diyerek" ama onlardan destek görmek isterken, beni daha da öteye iteklediklerini de gördüm ve iş hayatına atılmışcasına mutlu oldum... Her yaşımda yanımda siz olun canım ailem... :)
28 Yaşıma Gelince...
Sağlıkla, mutlulukla, sevdiklerimle, yazıyla, kitapla, gerçekleştirmek istediğim hayallerime dair kararlılıkla gel öncelikle... (:
Sazla, sözle, dansla sar sarmala beni! Öyle bir yaş ol ki, en olmaz dediğim olsun işte... Şaşırt beni, bir de benim yanımda tüm gönülden sevdiğim sevenlerimi...
Senden en somut dileğim, ayakta ve dinç olmak bu sene... Hayata atılmamı sağlamak istiyorum, destek ol bana!
Sevdiklerimi sağlık, barış ve mutlulukla gördüğüm bir yaş ol. Küskünlüklerim ve kırgınlıklarım bir parmak ile bozulabilecek kadar kısa olsun, daha çok anı biriktirebilmem için daha az alıngan anlarım olsun... :)
Uykumu kaçıracak kızgınlıklara ve kötü anlara daha çok tahammül edebilmeyi istiyorum senden, 27 yaşımda var olmamasının mümkün olmadığını anladım ne yazık ki... Sen sağlam gel, sar ve sars beni.
Okuyup yazacağım, daha çok öğrenip daha çok kendimden bir şeyler öğretmeyi sürdüreceğim; ne olur korkularımı ve özellikle de gereksiz kuruntularımı uzak tut benden, ki kendime daha sağlam değer verebileyim ve hayallerime doğru yol almayı sürdürebileyim...
Gözlem yeteneğime güç kat, 27'imde hala eksikliklerimi gördüm bu anlamda ne yazık ki. Beni üzenlere karşı aldığım haklı tavırlarımdan şüphe duymama izin verme!
Ve ben de sana böylece sahip çıkabileyim işte, tıpkı 27 gibi... :)
Kendin ol 28, kendim yapmaya devam et beni. Her yaş bir değil, farklı ol ama hep sevmeye devam ettir hayatı. Ben sana ve daha fazlasına rağmen yine severim de, senin de desteğin önemli işte... (:
Hoşgeldin 28, hoşgeldin de bir yaş daha büyüttün beni. Ben hala 27 diyeceğim ara sıra, alınma e mi? Gerçekten büyüt, akıllandır beni ama küçük kalmasını istediğim yanlarıma hiç dokunma. Bırak alıngan olayım bazen, bırak ağlayayım en ufak şeylere ama öyle bir yaş ol ki çabuk toparlanmayı da bileyim işte...
Çok güleceğim, çok duygulanacağım ve de çok hayalimi gerçekleştireceğim seninle, nicedir olmayanlar bile olacak diye umuyorum yine. Hayallerim gerçek olsun e mi! Hepimize dair mutluluklarla dolsun dünya dilerim... :)
28 yaşımla merhaba sevgili okuyanlarım. Bu yaşıma girerken de iyi ki oradasınız işte!
Sevgilerimle. =)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)