Başlık, "Ben çok düşünüyorum, ya sen?" dercesine olmuş, ama anlatmak istediğim konuya başka bir başlık bu kadar yakışmazdı doğrusu! :)
Yapmak istediğim onca şey var ve benim icraata geçmeden önce çoğunlukla yaptığım tek şey, bolca düşünmek. O kadar çok düşünmek ki, icraata geçip de yaptıklarını beğenemeyecek dereceye varmak sonunda... En basitinden bile bu yazıyı yazmak için günler boyu düşündüm ve sildim; aslında bir bakıma iyi olduğu düşünebilir ama bir o kadar da yorucu bir durum bu...
Ben artık çok fazla düşünmek istemiyorum dediğim noktaya ulaşıp çözümler bulmuştum; ama gel gelelim bu çözümler bu ara stresten midir, bir durgunluktan mıdır sekteye uğradı. İşe yaramadı. Sonunda 3 günün sonunda işe yarayan yine çözümlerimden en etkilileri oldu; "yapacaklarım listesi yap" ve "duraklama, 5'e kadar say ve başla!" Bu iki madde en sevdiklerim uzun zaman deneme yanılmalardan sonra... :)
Hemen deneyimlerime geçiyorum o zaman;
Çok düşünmelere son vermek, diye bir olgu yok sanıyordum ve düşündükçe düşünüyordum. İlk uygulamam; düşünmektense, icraata geçmek olsun dedim mesela. En etkili maddemi geliştirdim böylece; Bulunduğum ortamda bir planımı gerçekleştiremiyorsam bile, yapacaklarımın notlarını mutlaka tutmaya başladım önce... Hemen yapamasam bile, bir yerde yazılı duruyor olması; düşüncelerimden çıkarabildiğimde icraata geçmek için beni hazır orada bekliyor işte. Üstelik yapılması gereken bir işi bitirdiğimde, o maddenin üzerini çizmek büyük bir zevk artık benim için... :) (Zamanla alışkanlık edindiğim üzere, bu kadar düşünmez olmaya bile başlamıştım ama bu hafta 3 gündür düşündüğüm bu yazı haricinde tabii...)
Çok video izledim ve yazı okudum bu konularda, motivasyon eksikliği duyuyor olduğunuzdan bile ileri gelse bu durum; işin başına geçip 5'ten geriye sayıp, iyi veya kötü bir işe başlamak çok yardımcı oluyormuş. Deneyimlediğim üzere, en iyi ikinci maddem bu. Yatağımda bile olsam, düşüncelerime bir yazı konusu girdiğinde; telefonumun not kısımlarından birini açıyorum ve direk onu yazıya döküyorum. Bende en çok işe yarayan bu madde ile son 2-3 ayımı kurtardım diyebilirim. Ama bu haftaki düşüncelerim nereden geldi de, böyle beynimi kemirmeye başladı yine; onu hala bilemiyorum!
İzlediğim videolardan edindiğim bir diğer bilgiye göre; yapacağınız işlerin çoklu olması durumunda, planları yazıya döktükten sonra saat dilimlerine yayabilirsiniz ve bundan da epey verim alabilirmişsiniz. Ama maalesef bende etkili olamayan bir madde oldu bu...
Gelelim etkili olduğuna emin olduğum bir diğer maddeye; Aklınızda gerçekleştirmeye neyin engel olduğunu düşünüyorsanız, önce o işlemi bitirin ve sonra esas yapmannız gerekene odaklanın. Mesela, izlemek için epeyce biriktirdiğim diziler veya videolar engelmiş gibime geliyor, yapmam gereken diğer işlerimin önünde. Okumadığım kitapları, izlemediğim video ve filmleri; yapabildiğim ölçüde azalttığımda, odaklanmam gerektiğini düşündüğüm diğer işlere de o kadar odaklı dönüyorum. Bu da benim kendimce geliştirdiğim bir madde, çoğu zaman etkili ve etkili olmadığı zamanı görmedim henüz. Sanırım bu da benim kendimi sebepsiz yere şartlandırmış bir yanımın ürünü... :)
İşte böyle, çok fazla düşünüyorum ve beni rahatsız ettiği ölçüde bir o kadar da çözüm arayıp buluyorum son birkaç aydır. Diyeceğim son sözüm şu ki; siz de çok düşünüyorsanız ve bir çözüm bulmaktan çok kendinizi yiyip bitiriyorsanız, hayalleriniz size zarar vermeden bir çözüm yolu bulun. Çünkü hayal kurmanın çok iyi birşey olduğuna eminsem de yıllar yılı, artık bir o kadar da zararı olduğunu görmeye başladım. Yapmam gereken işlerin hayalini, olması gerektiğinden fazla kurduğum zaman yaptığım işleri bir türlü beğenemez oluyorum. Hayalleri ne kadar azınlıkta tutar da, hayalleri kurguladığım azınlıkta icraata geçecek olursam; işte o kadar beğeniyorum yaptığım işleri...
Yani çok fazla düşünüyorum hala ama artık düşünmekten de fazla işleme geçmenin değerini biliyorum ve zor olsa da düşüncelerimi beni yiyip bitirme safhasından ayırabiliyorum... Yapacaklarım listesi tutmaya başlamak, zor anlardan kurtaran ilk çözüm yöntemim oldu. 5'e kadar sayıp iş başına geçmekse ikincisi... =)
Sizin var mı peki; durakladığınız ve bu duraklama anlarını çözümlere kavuşturduğunuz? Umarım yorumlarınızı yazarsınız. Sevgilerimle... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)