Bazen doğru karar verebilecek miyim, ona örnek olabilecek miyim, soru sorma çağına geldiğinde tıkanıp kalırsam ne yapacağım, onu bile merak ediyorum. Endişe doluyum, çünkü hayat açısından tecrübesiz bir çocuk geliyor dünyaya ve siz anne tarafından teyze olarak gelişiminde zaman zaman ihtiyaç duyabileceklerine cevap vereceksiniz... Bazen korkunç geliyor işte...
Aslında çok soru sorduğumun, çok merak ettiğimin farkındayım... Ama ilkler hep korkutur ya hani, yaşadığım korku bundan aslında biliyorum...
Son 10 günden başladık sayıma, son 2 gün kaldı şimdi doğuma. Garip hissediyorum kendimi işte. Teyze anne yarısı diyorlar ya, ben teyzeliğe hala alışamadığımı hissediyorum biraz biraz. İlgili, bilgili bir teyze olacağıma inansam da, azıcık korkuyorum... Annem, Babam, Ablam, Eniştem, Eniştemin ailesi, herkes çok heyecanlı... Pazar gününden beri ablamlardayız, annemle ben... Heyecanla gün sayıyoruz, tabii ablamda az korku da var.
Cumartesi günü dünyaya yeni bir can daha gelecek, Allahın lütfu... Ve neden bilmiyorum hislerim diyor ki; o küçücük eller, ayaklar, o küçücük atan kalp, beni daha çok bağlayacak yaşamak hissine, sevgiyle varoluşa... Şimdiden öylesine hevesle bağlandım ki... Çok ama çok merak ediyorum, Cumartesi gününü ve sonrasında hissedeceklerimi... :)
Ve biri için daha endişeleneceğim bu hayatta artık, biri daha eklenecek aileme ve yüreğime; üzülmesin, canı acımasın, yorulmasın, bir zarar gelmesin diye pır pır atacak yüreğim...
Diliyorum incinmesin yüreğin meleğim, Diliyorum incitme sende kimseyi. Doğruyu yanlışı öğretebilmem, öğretebilmemiz ve öğrenebilmen için güç versin bizlere Allahım... Hayırlı bir ömrün olsun. Ve Annene Babana, Bizlere, Vatana Millete Hayırlı bir evlat ol...
Ailen seni çok seviyor... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)