Bugün ilklerin yaşandığı bir pazar idi, dostumla benim için. :) AVM içerisinde, ilklerimizden oluşan bir pazar günü geçirdik beraber;
Dolu dolu alışveriş merkezi gezdik, yalnız ikimiz; bu sırada Merom ile birarada iken, yükseklerde gezen gülme ve de güldürme
potansiyelimiz ile çok güldük ve eğlendik. Tekerlekli sandalyemi süren Meryem, tehlikelerden tehlikelere ve de o mağazadan bu mağazaya soktu durdu bizi. Tehlikelerin hepsi küçük ve heyecan verici cinsten idi tabi... :)
Bir hayali gerçekleştirdik, birlikte dışarıda ilk defa kahve içtik; dostla içilen her kahve en güzelidir, ama hayal ve de umut ile içilen kahve de en güzelleridir. Tatlı bir sohbet ile içinde özellik var ise, daha da güzel oluyor işte... Meromun da hesabında yazdığı gibi; kimileri için basit olsa da, kimileri için çok değerli anlar... Bizim için epey değerli bir andı... :) İyi ki...
Ve günün sonunu, yalnız başımıza dışarıda yediğimiz bir yemek ile sonlandırdık; tavuk dünyasında şefin tavasını yedik ikimiz de. Mutluluk dolu günü, midemizi doyurarak bitirdik... Koton mağazasında dolu dolu gezip, bana bulamadığımız tişörtü Merom için zor olsa da bulduk. Tabi bu sırada dolaşmamız efsanelerinin arasına girdi ikimiz için de. Hepsi hatıra, hepsi bizim yine... :)
Bugünün sözü şuydu son olarak;
Ah kimselerin vakti yok, durup ince şeyleri anlamaya. Gülten Akın.
Günün içinden, bizim için en uygun söz. Biz anlayanlardandık sevgili Gülten Akın, biz anı dolu dolu yaşadık. Günümüzün böyle güzel anlamlanmasına sebep olan Hatice Yengem, Annem, Mehmet Dayıma çok ama çok teşekkürlerimle.
Meroma da birbirimize bu güzel günü anı ettiğimizde mutlu olmuşluğumla sevgilerimle... (:
Nice böyle pazarlara olsun hepimiz için. Şükürle ve sevgiyle, mutlu bir yeni haftaya inşallah... İyi haftalar... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)