30 Ocak 2017 Pazartesi

Pazar Yazısı #30 - Soğuk Pazar... #UğurlarOlsun


Sözün esas bittiği tek yer, beklense de beklenmese de soğukluğunu yüzüne vuran ve esas manasıyla yapılacak tek şeyin teslim olmak olduğu ölüm... Geride bıraktığımız 2017 yılının 5. Pazar gününde, o ölümle bir kez daha yüzleştik; Annemin teyzesi, Mercan halamızı kaybettik... (Bir tarih daha not ettik zor anlarımıza; 29.01.2017)

Soğuk bir Pazar'dı. İnanmak ve inanmamak arasında, beklediğini beklediğin gibi yaşamamanın garipliği vardı o Pazar'da... Mercan halam kanser hastasıydı ve maalesef tedavi safhası 9 aydır bitmiş durumdaydı. İnsan acı çeken kişinin karşısında, ölümü beklermiş bunu anlattı bize hayat halamın acılarıyla... Hiç kimse için isteyemeyeceğim acıları, canımız dediğimiz halamız çekti... "Allah kurtarsın" lafı bu kadar can acıtıcı ve bu kadar bağışıklık kazanabileceğimiz bir cümle olmasaydı keşke, ama maalesef ki oldu...


Başörtüsü bir sana, bir de anneanneme bu kadar yakışıyordu Mercan halam. Metanetliyim ama seni de çooook özleyeceğim...

Her ne dersem boş, biliyorum da elbet. Ama üzerimde emeği olan aile büyüklerimden biri Mercan halam için, yazmadan ve hayat defterim diyebildiğim yazı ortamlarına kaydetmeden yapamazdım. Yıllar geçerken dedim burada yazı tutkumu devam ettirmek adına, yılların bu zamana getirdiği bir büyüğümüz daha gitti şimdi... Anneannemin kız kardeşlerinden biri, annemin ikinci annem dediği kişi, eski toprak dedikleri dağ gibi bir büyüğümüz, suratında gülümsemesini ve geçmişte gördüğü hayatların izlerini taşıya taşıya, ömrünün son demlerinde ise kanser denen o mel'un hastalıkla başı dertte geçirdiği canını, tek emanetini verdi bu dünyaya ve gitti...

Saat 00:55. Evdeki kalabalık yeni dağılıyor burada oturan ailelere... Ankara'dan gelen akrabalarımız, Antalya'dan yarın gelecek olan dayımlar ve daha da fazlası... Hepsi halamı uğurlamak için... Halama haberi uçacak olsa da olmasa da, "uğurlar olsun" demeden geçemiyorum...

Canımız halamız, Mercan halamız... Hakkını helal et, uğurlar olsun. Gittiğin yerde, uçabiliyorsan eğer, anneannemle kavuşursun dilerim. Benden, bizden selam söyle. Gülümsemeni, iyi kalbini ve güzel varlığını hayatlarımıza güzel anılarla kazıdığın için çok teşekkür ederim... Biliyorum, içten içe biliyordun; her şeyi, geçen 9 aylık süreçte bile azıyla-fazlasıyla biliyordun. Ama biz yine de bekleneni kabullenmekte zorlanıyoruz, sen gittiğin yerde huzur bul. Anneanneme selam söyle, mekanınız cennet-toprağınız bol olsun...

Mercan halam, Uğurlar Olsun...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...