31 Aralık 2016 Cumartesi

2016 Yıl Sonu Notlarım, Bir Yıl Daha Biterken


Bir yılın daha sonu geldik ve bir yıl daha olgunlaştık hepimiz. Çok acılar çektik, çok acı çekenleri gördük. Ne kavgalara ne savaşlara, ne insanlık dramlarına ve ne zülumlere şahit olduk. Dünya 2016 yılında daha çok kirlendi sanki. Oysa nasıl umutluydum 2015'i geride bırakırken 2016'yı hayırlısıyla çağırırken...

Ben bu seneyi geçtiğimiz senelerden daha fazla çaresizlik ve umutsuzluk içinde hissettim. Öğrendiklerim de oldu, sevinemediğim ve sevemediğim şeyler de... Ama iyi şeyler de oluyormuş böyle anların içinde, bunu anlamış oldum. Öğrenmiyor değilsin, hayatı öğreniyormuşsun bunca şeyin içince. Neler olduğuna dair yeterince karamsar ve ülkemizde bu sene olan bitenlerden bahsettim Didem'in Gözünden adlı bloğumda, buradaki yazımda. Şimdi de şahsım adına 2016'da öğrendiklerimden bahsetmek istiyorum, 2016'nın bana getirdikleri ve götürdükleri...


Öncelikle "Böyle Başladık 2016'ya" Demek İstiyorum... 
Sevinçlerle, umutlarla, her şey güzel olacak ve başaracağız temennileriyle... 

Başardık da, başarmadık değil. Kendim adına, daha çok yazdığım ve hayallerim için daha çok yazmaya yöneldiğim bir sene oldu. Bloğumda geçen seneye göre daha az yazı yazdım belki, ama Wattpad sayfamda 2 hikayemi yayınlamaya başladım 2016'nın son 2 ayında. Wattpad sayfama, sayfamın sağ tarafındaki bağlantılarımdan ulaşabilirsiniz... :)


Çok çalıştık, 2016 senesi boyunca; hem egzersizlerimde hem de derslerimde küçük büyük demeden başarılarımı kabullendim. 

Bu başarılarım, kimine göre görülmedi ama benim görmem bile yetti. Başardığımı ve başaracağımı bildirdi, "Bir gün bu başarılarıma daha köklülerini de atacağımı biliyorum." dedirtti bana. 

Bu sene Tamara abla ile çalışmalarımıza son vermek durumunda kaldık, çalıştığımız rehabilitasyon sebebiyle. Geri döneriz belki birbirimize dedik ama mümkün olmadı. 3 kez fizyoterapist değiştirdik, yeni rehabilitasyona geçtiğimden bu yana. İlk fizyoterapistim Doruk ile 2 ders yapıp 2,5 aylık tatile gitmiştik, döndüğümüzde başka bir fizyoterapist ile Sultan abla ile 2 ay kadar ders yaptık, Kasım'ın sonunda eşinin işi sebebiyle şehirden ayrılması gerekince de Yasemin ile başladık derslerimize. 1 aydır fazlasıyla faydasını gördüğümü biliyor ve anlıyorum. Diliyorum yeni yılda daha da köklü gelişmelere adım atıyor olacağız. :)

Ve 2016 senesinin son 3 ayında, Anadolu Üniversitesi İkinci Üniversite kapsamında okuduğum Açıköğretim Sosyoloji bölümümün, 5. senesini okumaya devam ediyorum. Kağanım da, bu sene yine kreşe gitmeye devam etti. Seneye ya anasınıfı, ya da birinci sınıf öğrencisi olacak; hayırlısı artık... :)

Ben ise; Kalan son 14 dersimi bitirmeye uğraşır halde gireceğim yeni bir yıla. Seneye bu zamana da, son 3 dersim kalmış olarak gireceğim bir dahaki seneye; umarım... Karışık gibi görünse de, önümüzdeki sene ile beraber 11 ders vermiş olarak bitirirsem bu seneki eğitim-öğretim yılımı; müthiş olacak bu konu da inşallah... :)


Kavuşmalar Yaşadık 2016'da da, Gittik-Geldik ve de Gelenlerimiz Oldu.

Yapılan en büyük sürprizlerimizden biri; 23 Nisan'da Pelinim ve kardeşinin gelişi idi, buradaki yazımda. Diğeri de, yengemlerin bu yaz bana yaptığı güzelim doğum günü sürprizim idi yine. (Üstteki resmdeki soldaki ilk resim, Meryemimle o günden anılarımıza kazınanlardan :) ).

Bir de bizim sürprizlerle gittiğimiz bir yer vardı ki; Emine teyzemize gidişimiz, bana bile sürprizdi resmen. Çok iyi bir büyüğümüzü daha tanıdım, anne-babamın ve ablamın tanıdığı, ben doğmadan öncesinde tanınan bir büyüğümüz. Onun yazısı da Emine Teyzemin öğretileriyle burada. :)



Korkularımızı Atlattık 2016'nın Son 6 Ayında; Benim korkum daha büyüktü tamam itiraf ediyorum. 

Endoskopiye girdik annemle beraber, aynı gün ard arda. Endoskopi korkumu anlatan yazım; burada.

Kağanım da aynı güne yakın bir zaman diliminde bir korkusunu atlatmaya uğraştı. Bu olay da hatırladığım en güzel anlardan biri oldu 2016'ya dair. O yazımı ve anımızı da burada bulabilirsiniz. :)


Okudum, Okuduk Kağanımla beraber...

16 Kitap okuyabildim 2016 yılında, sonra 50 kitap koyduğum hedef için üzüldüğümü farkettim. "Benim Aöf ikinci üniversite Sosyoloji bölümümle bitirmem gereken dersler 14 adet kalmışken, yorgun düştüğümü ve düşeceğimi unutmuş gibi neden yapamayacağım yükseklikte hedefler koyuyorum ki kendime bir de?" dedim. Önemli olanın, hedef koyduğun şeyi geçmen değil, okuyabildiğin kadarıyla ve daha da fazlasına okumaya gayret etmek değil miydi ki?

O yüzden hedef kısmını bu sene herkesin her defasında arttırmak gerektiğini söylemesine rağmen, arttırmamaya karar verdim. Azaltmaya bile karar verdim. Nihayetinde bu benim kararım, benim hedefim değil mi. Bu sene 16 kitap okuduysam, seneye de 25 kitaptan fazla okuma hedefi koyuyorum kendime. :) Hayırlısı... 2016 Okuduğum Kitaplar yazım da burada. :)


Ve Hayaller Gerçekleştirdik, Sevdiklerimizle, Mutluluk ve Umutlarla Dolu... :)

Tekne Turu yapma hayalimi gerçekleştirdik bu sene, hem de hiç hesapta yokken, birden bire oldu her şey. Antalya'da Kaş gezimizden sonra Kekova'da... Yazısını en hevesle ve mutlulukla yazdığım yazılarımdandı bu sene. Bu hayali, bir çok ilk çerçevesinde yaptık; Meromla beraber gerçekleştirdik, yeğenim Kağanımla, kuzenim İncimle. Dostla gerçekleşen hayallerin, aile ve sevdiklerinle gerçekleştirilen hayallerin; tadına doyulmuyormuş, bir kez daha anlama fırsatı verdi bana 2016... :)

Kekova Tekne Turu yazıma buradan ulaşabilirsiniz...


Korktuğum şeyin yazma olgusundan sonra, olacakları kestirememek olduğunu öğrenip; yazma olgusuna hikayelerim açısından daha çok ağırlık verdim. Wattpad'de iki hikayemi yayınlamaya başladım. Hepsi birden bire olan kararlar olduğu için, pek şaşırtıcı oldu aslında. Ve bundan da öğrendim ki, zamanı geliyormuş bazen bir şeylerin. Beklemek, sabretmek ama aynı zamanda bu sırada da çabalamaktan vazgeçmemek gerekiyormuş. ÖĞRENDİM.

Hayaller Denizi Adlı Hikayem burada,
O Günden Sonra Adlı Hikayem ise burada. Dilerim yeni yılda, daha çok yazabildiğim bir yıl olur. :)


Ve İki Maddem daha var ÖĞRENDİM dediğim...

Bazı şeyler için, hiç ama hiç olmayacak gözüyle kestirip atmadan önce sabredebilmeyi ve zor da olsa daha iyisini bekleyebilmeyi öğrendim. Bunu çağırmayı da daha iyi becerebilir oldum. İstemek olgusu, kendi içinden Allah'tan isterken kendinden de istemekmiş biraz da. Bunu da bu sene öğrendim...

Unutmayı öğrendim, sevdiklerimi ve yaşadığım güzel anıları değil; sevdiklerimden-sevmediklerimden bana kalan ve beni üzen yoran kötü anıları. Ne zamandır unutamadığım bir kırgınlığım vardı, 2016'da buradan kırılmayı bıraktım, bırakabildim nihayet. Kırgınlıklarımı uçurdum, en uzaklara. Hayat birine kırıldığında bir ömür kırgınlığına takılıp kalacak kadar uzun değil, bunu daha iyi bilir oldum şimdilerde...


Ve Şimdi, Öğendiklerimle ve deneyimlediklerimizle; Ailemle ve Kağanımla 2017'yi karşılamaya da hazırım nihayet...

Bu sene Kağanımla gireceğimiz 5.sene, nice seneler de olur inşallah; Sağlık, Mutluluk, Başarı, Akıl, Fikir Ve Huzur dolu beklediğim; Ailemiz, sevdiklerimiz ve dostlarımızın yanımızda olduğu bir yıl ailecek beklediğimiz...

2017 için;

Sağlık,
Mutluluk,
Huzur,
Sevdiklerimiz,
Kitaplarımız, 
Gözlerimizden mutluluk 
yaşları getirecek haberler,
Başarılar,
Güzellikler ve Umutlar,
Bizlerle Olsun.
 | | 

Musmutlu, umutlu ve iyiliklerle dolu bir sene hepimizin olsun... 
Hoş Gelsin 2017, Mutlu Ve Huzurlu Bir Dünya mümkün olsun. 
Mutlu bir dünya mümkün, bizler de istedikçe...

Sevgilerimle, Didem Köse. :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...