Bu sıralar, yazasım varsa da yazamadım pek. Ama hep içimden geçen; "kendini sev, kendini tanı ve kendinle ilgilen." cümleleri oldu...Tanıyorum diyorum da kendimi, derinliğimde benim de cevaplandıramadığım sorular var hala kendimde saklı. Onları sorguluyorum bende bu sıra yine...
Kendini sevme konusu, yürekten tavsiyemdir herkese... Ben ne olursa olsun kendimi sevmekten vazgeçmedim. Öğretildi ve empoze edildi ki bana küçüklüğümden beri, bir insan sevmezse kendini; ne mutlu olur kendisi ne de mutlu eder çevresini... :) Bu hayat felsefemdir, dersem yalan olmaz işte...
Kendini bilmek ise; kendini tanımak demek. Biz bizi tanımadan, hayata nasıl hazırız diyebiliriz ki? Hayatta önceliğimizde, kendini tanımaya hep devam etmek gerek bence...
Ve kendinle ilgilenmek unsuruna gelince; bu benim yer yer unuttuğum yer yer de umursamadığım bir nokta olabiliyor bazen. Hayat kısa dememize karşın, nasıl da umursamıyoruz bazen kendimizi bile değil mi? Oysa başkalarıyla ilgilenmekten veya hayatın karmaşasında boğulmadan önce, kendimizle ilgilensek; sorunların başını çözmez miyiz? İhmal etmemeye çalışıyorum bu durumu, bazen göz ardı ediyor olsam bile...
Düşünürüm, düşündükçe de yapmam gerekenleri tartarım kafamda ben hep. Bu ara da böyle, kendime ve isteklerime odaklandım da yazamadım... Kendimle ilgilenmem daha odaklıydı sanki bu sıra... Kendimi biliyor muyum dersek, kendimi sevdikçe tanımaya da hep açığım diyorum kendimce... Ve kendimi sevme olgumu bile seviyorum ben. (Kendini beğenmişlik gibi görülmez inşallah. :) )
Evet; yukarıdaki resimdeki tweet'im gibi, bir zaman bende "Beni nasıl beğenirler?" olgusuna takılmıştım ve epey üzmüştüm kendimi. O kısa anlar, en boş vakitlerimmiş meğer. Şimdi düşünüyorum da, kendi beğenimden çok başkalarının beğenilerinin önemini yüksek tutarak nasıl da haksızlık etmişim kendime... Ve şimdi, şükür ki uzun bir zamandır, bu konuda da neyin yanlış neyin doğru olduğunu bildiğimi düşünüyorum...
Kendini sevmek en başta geliyor, kendini tanımak ve kendinle ilgilenmek ise hemen sonra bana göre... Bu 3üyle başlıyor doğru ve dingin hayatımız. Kendimizi sevmeyi ihmal etmeyelim, hiçbir zaman. Ama kendimizle ilgilenirken, sevdiklerimizi de ihmal etmeyelim... Demek istediğim; kendini sevmekle başlar hayat ve hayata dair herşey. Sevilmek de sevmekten gelir sonuçta, değil mi? :)
Sevgilerimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)