Yeniden Sındırgı'da Bulunmak: Hoştu...

Bilindiği üzere, Cuma günü Sındırgı'ya gidecektik, bir önceki yazımda yazmıştım. Cuma günü öğlenden akşama kadar Sındırgı'daydık. Yol boyunca o yolu 2 senede 8-9 kez gittiğimize ve 2 yılın öyle böyle bittiğine inanmakla geçirdim. Tüm yolculuklarımız, tüm anılarımız gözümün önünden geçti durdu...

Bu bizim Sındırgı'mızın girişi, İki yanı ağaçlarla çevrili yol...

3 Ay sonra yine Sındırgı'da olmak, garip ve mutluluk vericiydi. Fakat fazlasıyla eksikti Sındırgı. Dönemimden arkadaşlarımın bulunmamasıydı eksik yapan orayı. Her an bir yerden bizimkiler çıkacakmış gibi hissettim dönene kadar. Ve maalesef beklediğim gibi olmadı.

Annem ve Babamla yaptığımız yolculuk çok güzel geçti. Beni çoğunlukla uzun yol tutar. Sıcak vesaire derken yine yol tuttu tabii, o hariç. :) Yolculuk öncesi Ablam ve Kağan'ı evlerine bıraktık. Saat 13:00 sularında Sındırgı yollarına düştük... :)

Saat 15:30'da Sındırgı'daydık. Öncelikle okula çıkıp çıkış belgemi alma işlemini hallettik. :) Okul Cuma olduğundan dolayı fazlasıyla boştu ve biraz da sessizdi. Okuldan 4 kişi kadar tanıdık görebildim. Okula dahi girmedim. Bana imza görevi düşen yerleri imzaladım. Benim dönemimde 1. sınıf olan bir arkadaşı, bir hocamı ve Kantin'deki ablaları gördüm. :) Onları görüşüm de helalleşme gibi oldu zaten. Diplomayı almam geç olabilirmiş, öyle demişler babama. Elimdeki çıkış belgesinin aslını sıkı sıkı saklamam gerekiyormuş o sebepten.

Sonraki gittiğimiz yer; 2 yıl birçok anımıza şahit olmuş, birçok kişiyi ağırlamış ve güzel komşulukları yaşamış olduğumuz yer olan biricik mahallemizdi. :) Eskisi gibi evimizin önüne oturduk, komşularımızla kucaklaştık, hasret giderdik ve onlarla çay içtik...

Özlememek mümkün değildi onları. Güzel zamanlar geçirdik o evimizde, mahallemizde, komşularımızla, arkadaşlarımızla... Babamın bizi ziyarete geldiği günlerde Babamla özlem gidermiş, güzel zamanlar geçirmiştik...

İşte Burası Öğrenci Evimizdi. (Tabi bu fotoğraf henüz Sındırgı'da iken çekilmişti. Ev şimdi bomboş, kiracı yok henüz... )

2 senenin bittiğine inanmak kolay değil, aradan 3 ay geçmiş olsa bile. İnsan ister istemez alışıyor birçok şeye. Memleketime geldiğim için mutluyum ama yine de orada olmakta ayrı bir tattı... Güzel anılar hep hatırlanıyor işte ve hiçte unutulmayacak. :) 

Komşularımızla fotoğrafta çekindik, aşağıda göründüğü üzere... 

Bir ara posta ile onlara resim göndereceğim. Geldiğimden beri unutuyorum. Azar işittim azıcık, hani resimler diye. :)

Güzel bir gün daha yaşadık Cuma günü Sındırgı'da annem ve babamla... Özlediklerimizi gördük, Sındırgı'mızı gördük. Akşamımızı da Sındırgı'mızın Balık yapımında usta olan Gaye ablaların yeri Çaygören Balıkçısında yemek yiyerek geçirdik. 

Bu fotoğrafları da yemek yemeden önce çekindik. Resimdekiler; Anneciğim, Babacığım ve Ben... :)

Üniversite hayatını yaşamak, o zamanların tadına varmak, çok güzeldi Sındırgı'da. Annem, Babam ve Ablam, bu yolda desteklerini ve bana güvenlerini hiç eksik etmediler. Onlar benim değerlilerim... İyiki varlar hayatımda...

İşte böyle Yeniden Sındırgı'daydık. Umarım yazdıklarımla sıkmamışımdır. Sındırgı'nın eksikliği ve arkadaşlarımın yokluğunun boşluğunu barındırıyordu en belirgin olarak içinde Sındırgı... Ama yine içinde o garip hüznü bulundurmasına rağmen, yine güzeldi Sındırgı tüm güzel anı kokan havasıyla...