Seneler geçer, 14 sene nasıl geçti bildim hissedersiniz; her geçen sene hep ağlarsınız ama bir bakarsınız ki geçmiyor seneler geçen ömürmüş sadece...
Kayıp değil, sonsuzluğa giden dostluğunuza ağlarsınız. Bir tek fotoğraf, bir rüya, bir hatıra, bir cümle bile ağlatır sizi! Günlerden bugün Duygum, yine Mart başlamadan bugünün hissiyatı çöktü üstüme ve bugünü derinden karmaşa sıkıntı üzüntü ile yaşıyorum. Son 3 günü böyle yaşıyorum.
Haberini aldığımız 5 Marttan beri, içimde yeniden yaşanıyor her şey. Bazı tarihleri içselleştirmek insanoğlunun kaçınılmazı belki de. Şimdi ellerimizde ölen oda arkadaşım muhabbet kuşumun beni terkedişinin tarihi, aynı şekli aldı. Kasım 1 o da. Karşılaştırılmaz ama arkadaş dediğimiz dostlarımızdan mecburi ayrılıklar aynı hissettiriyormuş işte..
Hislerimi bitiremem böyle anlatmakla, size üstteki fotoğrafıma her baktığımda hissettiğim şeyleri anlatacağım;
İlk 10 sene o fotoğraf 2009da her şey değişmeden çok önce, fotoğrafı çeken (Seda) ve fotoğraftaki güldüğüm kişiyi (Duygu) hatırladığım geliyordu aklıma.
Şimdi son 4 senedir o gülüşümü gözlerim dolu dolu gülüşümü kimseye gösteremiyor, bir gülüşüm silinmiş yüzümden gibi hissediyorum.
Bir hayatın bitişi bir ışığın sönüşü gibi hissettiriyor artık, o ışığın size yansıyan aydınlığı bitmiş. Bir fotoğraf ne hissettirirse bugünden beri gözümden akan yaşla hissediyorum. O yaş doldur boşalt şeklinde akmıyor bugün, gözlerimin içi yanıyor ve görüşüm bulanıklaşıyor; gözlüğümü siliyorum geçmiyorum, gözüme dokunuyorum akmıyor. Aklımda olan içimden çıkmayan o anlar geliyor, gözüm onu arzuluyor gibi. Açıp bakınca gördüğüm fotoğrafları fotoğraflarımız... Tamam diyor gözüm, akabilirim. Batıyor gözüme...
Anmak konuşmak, hatırlamak, duymak görmek. Her şey hisle alakalı, ben bu sene sakin kalacağım dedim; öyle bir zamana denk geldi ki, bugünleri şehir dışında geçirmek yalnız kalamamak nasip oldu.
Bugün Istanbuldan eve döneceğiz, gece evimde yatağımda olacağım; vücudumun tuttuğu hisleri salacağım.
Çünkü 14 sene boyunca fotoğrafların hissiyatını içinden atamamayı, sizin durup bedeninizin tepki veriyor olduğunu kimseye anlatamazsınız. En iyi siz anlarsınız...
***
Biri gelir hayata, Rabbim verdi aldı olur. Allahım unutturma diye dua edersin aldığın canı çok sevdik, can dostu olduk. Unutturmadığına şükreder her Mart ayını onun ayı bilirsin.
Rabbime şükürle, çok sevdim çok iyi yaşadım dostluğumuzu ve hala yaşıyorsun benimle istemsiz ve istemli halde.
Rahat uyu arkadaşım, gülüşüm de seninle düşlerim de... Kavuşmak nasıl olsun Rabbikin ahiretinde ve cennetinde... ❣️
Seni seviyorum dostum...
