21 Aralık 2019 Cumartesi

Gece Kuşu'ndan Notlar #4 - Paylaşalım


21.12.2019 - Cumartesi. Saat 02.51, yılın en uzun gecesini yaşadığımız günde bir Gece Kuşu'ndan Notlar yazımla merhaba. =)


Bugünün ilk saat diliminde bir şiir kitabı okudum bitirdim, Güneşi Paylaşalım idi adı; kitabın isminden yola çıkarak mutlulukları, düşünceleri ve umutları paylaşmaya geldim... :) 

19.12.2019'dan beri, hele hele 15.12.2019- Pazar gününden beri güzel şeyler oluyor ailemiz adına. Yıllar yılı sağlam bir dönüşüm değişim gerçekleştiremediğimiz ve bizi gitgide zorlayan bir mevzu adına, bir düzenleme yoluna giriyoruz bu sıra; çok şükür Allahın izniyle... Her şeyin bir zamanı var dedikleri, hep doğru imiş. Bazen hep o zamanları beklerken garip hissediyorsun, hep sonunda sabra sığınıyor isen de, kimi zaman da hiç bitmeyecek gibi hissediyorsun ya; beklediğimize değiyor oluşunu görmek de büyük bir doyum oluyormuş sonra ve inşallah dahası da olacak diyormuşsun. (Kimi zaman cidden çok zor ama o sabra sığınmasını hep bilmeye devam etmek gerekiyormuş.) Allah sağlık versin ve ağzımızın tadını da hiç eksiltmesin inşallah. Cem-i cümlemiz için, amin...


**

Hayat güzel yazılar da yazıyor; zorlukların yanına kolaylıklar da ekliyormuş. ("Demek ki zorlukla beraber bir kolaylık var. Evet, o zorlukla beraber bir kolaylık var!" - İnşirah Suresi)

Gelişen olaylar için kendimi daha iyi hissediyorum şimdi, ama diğer yandan da sakinliğimi ve beklentilerimi korumaya devam ediyorum. Çünkü biliyorum, bu yeni açılan kapı benim için başka sınavların başlaması da demek; belki de bu zamana kadar ki süreçten sonra, önceyi arayacağım ve çokça da zorlanacağım. Ama bunca zamanki sabır dolu anları unutmadan devam edebilmeye iyiden iyiye uğraşacağım... :)



***
Bu ay kendimi örgülerime ve kitaplarıma yönelttim, onlar ay başındaki sıkıntılardan öteye koruma altına almışlardı beni; bir de dualar... Sıkıntılar veya bekleyişler içerisinde en önemlisi meşguliyet içinde olmak imiş, en güzel terapim ve en güzel hayatla başa çıkma yöntemim. Bende örgüler ve kitaplar yardımcı idi, size her ne uygun olursa artık. Meşguliyetlerimize sarılmayı unutmayalım. 

Üstteki 6 kitap ve iki gün önce okuduğum bir kitap (Küçük Deniz Kızı - İş Çocuk Yayınları) ile toplamda bu ay için şimdilik 7 kitap okumuşum yani. İçlerinden ikisini önerecek olsam, biri Küçük Deniz Kızı biri de İncir Kuşları olur; biraz buruk dahi olsa, güzel bir mutlu sona hayır diyemiyorum çoğunlukla... :) 


****

17.12.2019 günü bir film izledim, 2019 yapımı başrolünde Brad Pitt'in olduğu Ad Stars isimli; Yıldızlara Doğru. Sıradışı değildi ama düşündürdüğü yan güzeldi... 



Niye insan pes edemez?
Niye uğraşmaya devam eder?

Ad Stars (2019)


Bazen durum ne olursa olsun, ne kadar uzun sürerse sürsün; varmak istediğimiz yön uğruna içimizde bir yan uğraşmaya devam ettiriyor. Her birimizin bu hayatta pes etmeyi göze alamadığı bir nokta var, dünyaya o yönde ilerlememizi ihmal etmemeliymişiz gibi hissettiren; benimkisi de yazmak... 12 yaşımda böyle yazılı kayıtlar tutmaya başladım başlayalı onu hep profesyonel olabilmek adına geliştirmek istedim. Kimi zaman hala bir noktada yerimde sayıyor gibi gördüğüm noktalar, "neden pes etmiyorum?" diye sorgularken buluyorum ben de kendimi. 

Ben bu duruma içimden gelen bir sevgiyi sebep gösterebiliyorum artık...

Hangi kitaptı hatırlamıyorum şimdi ama bir kitap şu fikri çok içimde hissettirmişti; kalbimizde hissettiğimiz inanç ile sıkıntılar, başlangıçlar, değişimler, düşünceler ve sorgular bizi hep ona iletiyor; yaratıcımıza. Bir şekilde bu sebepten vazgeçemiyoruz, bazen olduramıyorsak; bazen artık bir şey için yeterince uğraştığımızı ama hatırı sayılır seneler boyunca hep aynı yerlerde kendimizi tekrarlar gördüğümüze içerlesek bile, "Tamam artık" desek de pes edemediğimizi görüyoruz. İçimizde bir güç var; hepimize başka yönlerde gidişatlar verilmiş, zorluklar. Ama kaldıramayacağı yükler yüklenmemiş işte. O şeyin sabrı esasında içimizde ama saklanıyor işte...

Bu durumdan yavaş yavaş rahatsız olmamaya başladığımı gördüm bu ay, her şeyin zamanı olduğu konusunda bunun da varlığını kabullenmem gerektiğini bir de... Şayet bir gün milim milim ilerleme katettiğimi düşündüğüm yolda sağlam ilerlediğimi de hisseder isem, daha iyisi için başka bir şekil haz noktası arayışında olacağım; artık biliyorum. Yazmak hep devam edecek öyle de inşallah; bazen duraklasam da, hiç mi hiç düşündüğüm ile yapabildiğim bir olmasa da. Benim de yazmak konusunda, kendime belirlediğim sınırlar umutlar varmış; kabul ettim, bundan yana sabretmeyi de görev bildim ne yapalım. 

Vazgeçeceğim deyip vazgeçemediğim noktalarını da seviyorum... Değişip gelişecek yer yer, bazen de duraklamaya devam edecek bu ay başında olduğu gibi. Yazamadıkça eksik hissetmek bir bana has değil, var iyi yanları ve mutlu hisleri de kendime göre...

Gece Kuşu'ndan Notlar, tüm karmaşıklığı ve yer yer detaylı yer yer yüzeysel notlarıyla bu gecelik de bu kadar. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Sevgilerimle, iyi geceler dilerim. :)

Saat 03:43...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...