28 Temmuz 2018 Cumartesi

Kitaplarım, Planlarım, Hayallerim - 27 Yaş


Merhabalar, siz bu yazıyı okuyanlara büyük bir sürprizim var; bugün itibariyle (28.07.2018), Açıköğretim İkinci Üniversite Sosyoloji Lisans Programı'ndan da mezunum. =) Sosyoloji Lisans bölümümü 6 yılın sonunda bitirebildim. 21 Temmuz 2018 günü girdiğim Üç Ders Sınavımda kalan iki dersimi de, her ne kadar birinden çok tereddütlü olsam da verebildim. Dileyen emek veren herkese böyle başarıların nicesinin nasip olmasını dilerim.

Aslında bu yazı dünkü doğum günüme, hediyelerime ve de planlarımla hayallerime dair olacaktı ama mezun olduğumun haberini vermeden geçemeyeceğimi ve biraz daha bekleyemeyeceğimi farkettim. Zaten burada, yani İnstagram paylaşımımda yarım saat sonrasından heyecanımı paylaştım... :) Bu konuyu bu yazıma taşımamın sebebi de, doğum günümün ertesine bu güzel gelişmenin haberini alabilmemiz zaten. Sınav sonuçlarının bugün paylaşılması ile beraber, doğum günü hediyesi olarak mezun oldum. Kendi kendime doğum günü hediyem, daha ne olsun! Çok şükür Allahıma... =)


Hediyelerim, Kitaplarım ve de sevdiklerimin varlığı oldu dün...

Doğum günü hediyelerimi almaya Marmaris'te iken başladım. İlk hediyem, bu yazımdan önceki buradaki yazımda da bahsettiğim gibi; annem ile babamın aldığı üzerinde Marmaris yazan defterim idi. :)

Doğum günümü kutlayan ilk kişi, saat itibariyle küçüklükten beri dostum kardeşim Damlam oldu bu sefer. Canımcım beni çok mutlu etti telefonu ile. Ağız dolusu gülümsemelerle, kutlama planları bile yaptık. Bakalım ilerleyen günlerde neler olacak acaba, 10 gün arayla denk gelen doğum günü tarihlerimizi ilk kez beraber kutlayacağız gerçekleştirebilirsek... (:

Sonra Üç Ders Sınav günümde, sınavdan önce girdiğimiz Avm'de babama kıyafet aldıktan sonra bana doğum günü hediyesi kitap almaya girmiştik babamla; orada Simyacı (Paulo Coelho) ile Kimyager (Stephene Meyer) kitaplarını aldık babamla... :)

Doğum günümden iki gün önce ise, Küçük Kumlaya gitmiştik Saniye kivram Kamil kivram, annem babam ve ben. O akşam Küçük Kumla'da gezinirken, iki kitap da Saniye kivramlar aldı; Jojo Moyes'un Senden Önce Ben ve Senden Sonra Ben adlı kitaplarını. Ki bu kitabın da benim için önemli olacağını düşünüyorum, zira Nisan ayında kitabını okumadan izlediğim Senden Önce Ben filminde ne kadar çok ağladığımı şu yazımda sizlere anlatmıştım hani. Filmine verilen değerin abartıldığını düşünürken ve bu kadar etkilenirken, kitaptan nasıl etkilenirim acaba bilemiyorum... (:

Dün sabah uyandığımda, beni dün için en çok duygulanlandıran mesajımı okudum. Elimi yüzümü alelacele yıkadım, çünkü yatağımdan kalkmadan önce Meromun doğum günü mesajını attığını gördüm. Çok sevinecektim, ağzım kulaklarımda okuyacaktım bilhassa; böyle düşünüyordum. Ama annemlerin beni kucaklamasından ve kutlamalarından sonra, telefonumu elime alıp okuduğumda Meromun mesajı beni gittikçe ağlatan bir duygu yoğunluğuna soktu. Önce ağlayacağımı hiç beklemiyordum, sonra hem gülüp hem gözyaşı dökmeye başladım. Canımın içi Dostum, sen de hep mutluluktan ağlayasın diliyorum tekrar tekrar... :)

Ve gelelim bir diğer sürprizime; doğum günü sabahımda yengemlerden doğum günü mesajlarımı almışken, öğlene doğru bir çiçek geldi eve. Üstte gördüğünüz çiçek o çiçek... Tam da o sıralarda dışarı gezmeye çıkacaktık, kivramlarla beraber ve gelen kişi bana olduğunu söyledi; Didem Köse. Bir çiçek bir de çikolata getirildi bana. Canım Yengecikim bana çiçek sipariş etmiş, bu benim böyle eve gönderilen ilk çiçeğim oldu böylece. Dayım ve yengem, iyi ki varsınız. Beni daha nasıl mutlu edebilirsiniz ki, katlanarak artan bağımız için o kadar memnun ve de mesutum ki. Bir ömür katlanarak artan sevgimiz ve de anılarımız olsun... Amin... :)


Bir de Kağanımın hediyesi var bana; kendi elleriyle çizdiği resimler, doğum günü hediyelerim... :)

Doğum günümde, Bursa'ya gezmeye gidip döndüğümüzde çizebilmiş ama taa sabahtan beri fırsat arayıp bulamadığı için akşama kalmıştı resmi. Dışarıdan eve geldiğimizde çizmeye girişti ve o akşam pasta kesilene kadar da sabredip göstermedi bana hediye resmimi.... 

Ne çizdi öyle derseniz; benim Dünya haritası üzerinde en çok gitmek istediğim ülkeyi sorduğunda, cevap verdiğim üzere İtalya olduğunu biliyor. İtalya Roma diye Google'dan aratıp, oranın eserlerinden Pisa kulesini çizdi bana. Kuzuma maşallah, doğum günü pastamdan kalbine kadar çizmiş yine o resim kağıtlarına. :)) Benim için öyle değerli hediyelerdenki; hep saklayacağım kuzumun minik gönlünden gelip de, bana emek emek çizdiği bu resimleri de. İyi ki varsın, asıl sen iyi ki doğdun güzel yeğenim benim... <3 



Planlarım ve Hayallerim; hayatımı daha da düzene sokmak, sağlık ve de iş anlamında. Bir de sevdiklerimi hep yanımda ve hayatımda, sağlıcakla ve mutlulukla bulmak...

Dün tüm günün getirdiği, rutin ama bir o kadar da spontane gelişen olaylar ile beraber doğum günümü kutlayan sevdiklerim ve sevenlerimle geçen dolu dolu bir gündü... Bu rutinleri seviyorum, her birinin bana bir gün için bile olsa, o heyecanıma ortak olmalarına değer veriyorum. Bana göre boş değil, bir kaç dakika ayırıp uzun uzun yazanlar, birkaç dakika ayırıp arayan plan yapanlar ve hiç yazmaya sabır gösteremediğini söyleyip benim için uzun uzun yazanlar beni mutluluktan ağlattı dün... İyi ki varlar... :)


Hele yanımdakilere gelelim bir de; Saniye kivramlarla beraber dün Avm gezmeye gittik beraber, Saniye kivram Kağan ve ben gezdik Avm'de, annem ile babam sonradan katıldı bize Bursa'da işlerini halledip. Güzel bir gün olmaya devam etti dün, hem ihtiyaçlarımızı aldık, hem de birlikteliğimiz sırasında anılara anılar yazdık... 

Akşam eve geldiğimizde, bir gün öncesinden hazırlığı yapılan yemeklerimizi pişirmeye koydu annemler ve bir doğum günü yemeyi yedik önce. Sonrası da öncesi de çok güzel bir akşam oldu... Yeni yaşa girerken adettendir hani, pasta kesilir. Pastayı kesmeden önce çayı koydu ablamlar, bir kısmımız okeye başladık ve beni kutlayanlar ve bir o kadar da arayanlar çoktu şükür. Her zamanki gibi ama diğer günlerden daha da çok yeniden aklıma yazdım; beni özel bulan birileri var hayatımda, çok şükür ki... 

Okey oynadık, pasta mumlarını üfledik (ki Hatice Yengeciğimin de dediği gibi, Kağan üfletmedi en başta :D ), pasta kestik ve dileklerimi sıraladım; hayallerimi düşüncemde sıraladım ve buna sevdiklerimi ekledim, dileğimi öyle dileyip üfledim mumlarımı anneciğimle tekrar. Dilerim gerçek olacak, baksanıza doğum günümün ertesi ikinci kez üniversiteden mezun oldum 27.yaşımın başında! :) Çok şükür...


Ve bu yazımın son fotoğrafını eniştem çekti, kendi telefonundan çektiği selfie'yi ondan alamadığım için, elimde onun bu tabloda olduğu fotoğraf yok henüz. Dün akşamki doğum günüm adı altında bulunduğumuz birlikteliğimizde; Saniye kivram, Kamil kivram, ablam, eniştem, Kağanım, annem ve babamla beraber idik. Beraberliğimiz daim olsun canım ailem sevdiklerim... Ben çok şanslıyım! =)


27 yaşım için planlarım; 

Sevdiklerimle beraber daha çok anı biriktirmek ve hayallerimi gerçekleştirebilmek...

Daha çok kitap okumak, film izlemek ve yazmak...

Yediğime içtiğime daha da çok dikkat edip, fizik tedavilerime daha çok dikkat etmek... 


Bugün mezuniyetle başladık diyebiliriz, devamı da gelir inşallah; hayallerin başarıların, sağlık ve mutluluk haberleri izin. İnşallah, sevgilerimle...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...