Emanetin Kuskunu - 17.07.2018

Hızlı bir süreçten geçtik ve bugün itibariyle de o süreci sağsalim bitirdik; 5 senedir benim engel durumum sebebiyle üzerime kayıtlı olarak aldığımız ve kullandığımız ilk arabamız, Toyota Corolla'yı bugün sattık. Yeni sahibine devredene kadar, oradan oraya araba içinde götürülmek bile yorucu idi benim için bugün ama bitti. Yeni sahibi güle güle kullansın, hayrını görsün diliyorum... :) Biz neden böyle bir şey yaptık konusuna gelince, elimizdeki fırsatı sürdürmek aklımızda idi bir süredir ve bunu gerçekleştirdik. Hazır 5 senemiz dolmuş iken, sermayemizi yeniledik yani. Çok şükür ki... Şu kısacık günler içinde yanımızda olan ve destek olan herkese teşekkür ederiz öncelikle... ;) <3 

Hiçbirimiz bu sürece girişirken, bu kadar sıra süre içinde halledebileceğimizi beklemiyorduk aslında öncelikle. 1 hafta içinde halloldu herşey, kararlı halde giriştikten sonra da 4 günde resmiyetle de bitti... :) Süreç Cumartesi günü ciddiye bindi, önce ailem benim haricimde gündüz araba bakmaya ve şimdi adı eski olan arabamız için galerilerden fiyat teklifleri almaya gitti. Ben o sıralarda (3 ders sınavım için) ders çalışıyordum... Annemler o gün döndüklerinde yeni arabamız için, Kia markasının Cerato modeli üzerinde karar kılmıştılar. Aynı akşam çardak keyfi yaptık, ablamların sitesinde; üstteki kolajdaki annem ve ablamın resmini de, o gün çektim... :) O gün bitti, evlerimize döndük ve ertesi sabah arabanın resimlerini çekip internet üzerinden satışa çıkardı eniştem. Öğlene de satıldı... Şükürler olsun ki, bu kadardı ve bu konuda şansımız yaver gitti...

Bugün sabah ise erkenden kalktık; önce elimizdeki arabamızı satıp sermaye olarak kullanacak ve onun satışından elimize geçecek paranın üstünü tamamlayarak alacağımız yeni arabamız için işlemlerimizi hallettik. Sabah erkenden Noter'e vekalet vermeye gittik önce. Sonra saat 10'a kadar, dün hazırladığımız belgeler ile yeni arabamızı alacağımız galeriye gittik... Bursa'dan dönüp, artık eski arabamız olan Toyota'nın da satış işlemlerini hallettikten sonra, babam ben ve yeğenim eve geldiğimizde saat 12.00 idi. Eniştem ile annem yeni araba için bankadaki işlerini halledip geldikten sonra ise saat 13.00 idi...

Gün çok yorucu geçti velhasıl. Adama anahtar teslimini, istediği üzere bolca helallikle yaptık. Elimden anahtarı verirken, gözümüzün kalmadığına ikna etme gereği duydum; zira işlemleri hallederken dediğim basit bir "Kızımızı çok sevdik, gideceğine de üzülüyoruz ama size de hayırlı olsun. İnşallah siz de hayrını görür ve güzelce kullanırsınız!"ı, oldukça yanlış anlamıştı. Benimki sadece laf arasında bir cümle idi, zira yeni sahibine de söylediğim gibi; "O araba da benim engelim konusunda yardımcılarımdandı. 5 senedir emeğinizi çeken birine nasıl ilgi gösterirseniz, bizim için de öyle bizdendi!" Beni hem şehirler arası gitmeme hem hastanelere hem de sınavlarıma gitmeme aracı idi. Gel de hakkını verme, bir metafor şeklinde de olsa bizimle yaşadı şimdi yani... Laf arasında geçirdiğim cümlelerin hiçbiri bunun aksi anlamında değildi... :)


Neyse, resmi işlemleri tamamlayıp öğlen eve döndükten sonra, sevgili Hatice yengeciğim ile konuşmaya devam ediyorduk... Arabanın anahtar tesliminin yapıldığı ve sadece bir gün falan bizim evin önünde duracağını, adamın gelip daha sonra alacağını söylediğimde; "Arabanın anahtarını da bıraksa idi, arabasız kalmazdınız yeni araba gelene dek" diye espri yaptı güldük. Sonra "Bize emanet, bir şey olur vs." gibisinden şu halde bile endişe duyulduğunu söylediğimde ise, yengeciğim şu cümleyi yazdı bana;

Şaka bir yana, "Emanetin kuskunu yokuşta kırılırmış!"

Eminim benim gibi bu cümleyi yeni duyan vardır, ilk başta ben yengemin yanlış yazdığını düşünmüştüm bugün. :) Ama yengem cümlenin üzerine devam da edince bir atasözü olduğunu sonradan anladım. "Kuskun ne demek?" diye sorduğumda, yengemin açıklaması şöyle oldu;

"Öyle derler burada (Antalya'da). Kuskun; bağ anlamında kullanılır ve eskiden eşeklere takılırmış. Yani kayış anlamında... İnişte sıkışır, yokuşta gevşermiş. Emanet olan şey kullanılmaz, kullanılırsa olmayacak olurmuş. Bu eşek örneği de, yokuşta bile bu kayış kopar anlamındaymış." (:

Bu güzel ve anlamlı atasözü için yengecime tekrar teşekkür ederim. :) <3 Öğlen eve geldiğimde bugünün yazısını yazmak istediğimi düşünüyordum. Ama sözü nasıl bağlarım da, "bugünün yorgunluğunu ve bir o kadar da karmaşık duygular arasında, eve bizim olmayan bir arabayla dönüp emanet alırken garip hislerimizi anlatır ve tamamlarım" diye düşünüyordum doğrusu! =)) 

Velhasıl bugün, yorgun geçen bir günü yeni bir bilgi ile kapattık. Babam da ben de, yeni bir cümle öğrendik. Sonra bu cümle kalıbının ardından annem geldi kahvaltı ettik, sabahki fizik tedavi dersimi öğlene aldırmıştık, fizik tedavime girdim öğlen 3'te. Sonra da günün daha sonrasında odamda bilgisayar başına geçti isem de, bu yazıyı ancak şu an yazdım düzenledim ve yayınlıyorum. 

Bugün güzel bir uyku çeker, yenilikleri karşılamaya yarın yine devam ederim diyorum. Bir iki güne yeni arabamız gelecek. Hem diğer arabanın sahibi için, hem de bizim için arabalarımız hayırlı uğurlu olsun... "Ama kısa ama uzun, cümlemiz için diliyorum; iyi günlerde, güzel yolculuklara çıkalım inşallah... :)" Sevgilerimle...