Çokça Memnuniyet Ama Biraz Sitem - 06.05.2021

Merhaba, Ben Bursa Gemlik'te ailesiyle ikamet eden, %91 Bedensel Engelli bir bireyim. Bugün size kendi yolumu anlatmak istiyorum, yaşadığım deneyimler konusunda birkaç soru sormak istiyorum. 10 yıldır bir hayalim vardı, şu sıra onu gerçekleştirmeye fırsat buldum. Benim de bir iş fırsatım var artık, çünkü Network Marketing'de doğru ekibi üçüncü denememde çok şükür ki buldum. Bana destek olmak için bile olsa okuyup yorumlarınızı ve bana katılmak isterseniz bunu bildirir misiniz? :)

10 yıldır çalışamadım, hep bir işim olsun istedim ama hep küçük el işleri yaparak bunu gerçekleştirebilmekten ötesine geçemedim. İnanın bana, elinizden gelen ne olursa olsun sesinizi duyuramadıktan sonra sürekliliği olmuyormuş meğer. Şimdi hala sesimi duyurmaya çalışıyorum ama sesim birden duyulup bir seferde aldığım 5-10 adet örgü siparişine yetişmekte zorlanıyorum sonra. Çünkü ben Kas Erimesi hastasıyım ve her anlamda aşırı yorulmak yasak bana...

İki üniversite bitirdim ama evde çalışabileceğim hiçbir işi sunmadılar bana, benim de son 10 yılın öncesinde geçirdiğim atak, 8-9 saat boyunca bir firmada geçirebilmeme engel oldu maalesef. Çünkü öncelik fizik tedavilerime verilmeliydi, part time iş veren kimseler yoktu ve evde bana önerdikleri tek iş "telefondan satış yapmak veya müşteri temsilcilisi" olmak idi. Oysa ben bölüm birinciliği ile Balıkesir Sındırgı'da "Dış Ticaret"i bitirmiş dönmüştüm evime. Sonra AÖF Sosyoloji okudum tedavilerimi alırken üstelik. 2018'de o okulu da bitirmeme rağmen, bir iş bulamadım ne yazık ki...

Neyse, devam edecek olursak; pandemi dönemi başladığında, evimizin girişten asansör durumu düzelmiş ve biz yeni eve taşınmış halde iken evlere geri kapandık. Bir iş buldum ama bir süre sonra elbette oradan da çıkarıldım. Öyle olunca, artık iş hayatında yerim olmadığını kabullendim. Bana hak verir misiniz bilmiyorum, pandemi bitsin yeniden yerimi alacağıma inancım var elbet ama şu an olabileceğine inanamıyorum... Çünkü dışarı çıkmam bile tehlikeli durumda, pandemi sebebiyle..

En son olarak ne yaptın derseniz; şu an Farmasi Altınbaşak Ekibinde Liderlik seviyesinde çalışmaya ve daha da fazlasıyla kendimi çevreme ve de Sosyal medya hesaplarımda tanıtmaya, bu sektöre tanıtmaya uğraşıyorum... :) <3

Ama bu ekibe girene kadar ne satışı yapabilir, ne bu iş konusunda kendime güvenebilir ne de bir gün bir iş kapısında uğraş verebileceğime artık inanamaz hale gelmiş idim... Bir arkadaşım başka ekipte umudum tükenmişken bana gelip, "bizim ekibimizde eğitimler var, gel işimizi öğretelim sana. Gördüm ki satış da yapabiliyormuşsun, bırakma bu işi." dedi. Ben 6 aydır bu ekipte tekrar tutundum umutlarıma ve hayallerime...

Peki ne yapıyorsun derseniz; dediğim gibi evden satış yapmaya çalışıyorum, indirimli ürün kalıp katalog üzerinden satıyorum, whatsapp gruplarından destek görüyorum, eğitimlerle işimi öğreniyorum. Sistem üzerinden prim alıyoruz kota tutturunca, ekip üstlerimiz ödüllendiriyor bazen çalışmalarımızı. Böyle sürüp gidiyor. Sosyal medyada aktifliğimi koruyorum, bu işi yaptığımı herkese anlatıyorum... Hiç dönüş yapılmazken, şimdi birer birer geri dönüşler almaya başladım. Ekibin içine girince görüyorlar, zorlayan hiçbir durum yok. "İstersen satış yapma, gel ekibimizi işimizi tanı ama..." diyoruz.

Şimdi Bu sıra size karşıma çıkan konulara geçeceğim, "Katalog işi olmasın", "emeksiz hiç yorulmadan para kazanmak ister misiniz?", "satış işinden sıkıldın mı?", "Oturduğun yerden para kazanmak ister misin?" gibi asılsız gönderiler bu gruplarda boy gösteriyor ve çekiliş gönderileri bile daha fazla talep alıyorken; ben işimi bu kadar net anlatabiliyor olduğum halde, neden ciddiye alınmıyorum??

Hemşehrilerim ve tüm beni okuyan ablalarım abilerim ve arkadaşlarım; bana destek olmanızı bana yorumlarda yanlış yolda mıyım söylemenizi istiyorum. Resimlerde işimi kendimi paylaştım. Açık açık kazanç tablosunu ve sizlere de bildiğim kadarıyla bu işi anlatabilmeyi çok istiyorum. Gerçekten emeğin kıymeti, çabalamanın ve bir işte çalışıp kazanmanın değeri kayıp mı oldu? Yoksa benim mi karşıma böyle kişiler çıkıyor?

Ben yaptığım işte ürünlerimi kullanıp çevreme anlatırken, öğrendiklerimi ve kazandıklarımı gösterirken (instagram hesabımda daha da fazlasıyla anlatıyorum); gerçekten aptal gibi mi görünüyorum, bu ülkede "bir iş sahibi olmak için boşuna mı uğraşıyor görünüyorum?" Ablalarım kardeşlerim ben nerede yanlış yapıyorum... İnsanımıza ulaşmak ve güven kazanmak "bu kadar netken üstelik" zor olmamalı ya!

Girdiğim tüm facebook gruplarında kendisini en net anlatan benim biliyor musunuz? Hiç kimse işinin ekibinin ve kazancının açıklamasını dahi yapamazken (Ki geçen ay katalog fiyatı ile sattıklarım, sistem üzerinden aldığım prim toplamında 480 TL kazanmıştım), ben açıklıkla söylüyorum. 6 aydır çalışıyorum ve bu işte mutlu olduğum için yer almaya devam ediyorum. Ekibimi çok seviyorum. Pekala, neden insanlar "ben çalışacağım üstüm kazanacak, üç kuruş için mi çabalayacağım?" diyebiliyor. Bu zamana kadar bana kimse bir ay içerisinde çabalamadığım halde çıkarıp 480 TL vermedi. Benim üzerimden de hiçbir üstüm çalışmadığı benden fazla satış yapmadığı halde kazanç sağlamadı...

Velhasıl böyle, gerçekten bu ülkede kazancını sürdürebilmek için "yalan dolan" mı çevirmemiz lazım? Bana bazı büyüklerimin yaptığı gibi "benimle çalışacaklarını söyleyip" büyük vaatlerle hayal kırıklığına mı uğratmam lazım illa ki birilerini? Ben bunu yapmayacağım, çünkü ben bu değilim! Ama neden insanlarımız bunu yapıyorlar, ne yapmalıyım daha fazla???

Demek istediğim şu ki, biraz dertleşmeye ihtiyacım vardı ve ben de bu yazmak istedim bugün bu blog yazımı. Bu sıra hayallerim için vazgeçmemeye ve beni tanımayan birileri tarafından da görüldüğümü hissetmeye ihtiyacım var da...(yillargecerken.blogspot.com)

Eğer beni buraya kadar okuduysanız çooook teşekkür ederim. Kıymetini belki bilemezsiniz ama ben bu ülkede yaşayan bedensel engelli birey olarak, bir zaman sizlerin arasında sosyal hayatta idim. Şimdi bu sosyalliğin yok olmuşluğunun sıkıntısını hala yaşıyorum gördüğünüz üzere. Ama yılmak da istemiyorum. Kendime bu hayatta hayallerimi gerçekleştirebildiğimi göstermeye ihtiyacım var, mutlu olabilmem adına! İsterseniz profilimde de işimi anlattığım benzer yazılar yazıp paylaştım. Bakmak isterseniz hesabıma beklerim... :)

Bugün bu yazımı şayet paylaşırsanız, günümü çok verimli ve yine başarmak üzere günlük çalışma kotamı doldurmuş halde bitirebilmiş hissedeceğim. Hep derim, içimde bu hayatı çok seven dans eden bir kız var hala; 10 sene önce atak geçirmemiş halimde dans ediyor. Ama birileri o kadar enerji emici şekilde geri dönüşler sağlıyorlar ki, sanki gün içinde kaç kez düşürülüyor o kız; ayaklarına çelme takılarak hem de! İşte ben o kızın hep ayağa kalkıp dans edebilmesini istiyorum. Umarım bir ömür bunu başarabilirim... :) <3

Sevgilerimle...