Önce kitabını okuyup sonrasında da filmini izlediğim Kocan Kadar Konuş yapıtının yorumuna geldi sıra... Okudum yazısını yazmıştım geçen haftalarda, burada. Şimdi de kitabın filmine dair dikkatimi çeken noktalarına değineceğim... :)
Pelin'imden aldığım kitaplardan biriydi Kocan Kadar Konuş kitabı. Elime aldıkça akıp gitti, sarmalayıp sıkmayan bir anlatımı vardı. Kitabından sonra filminden de sıkılmayacağımı anlamıştım, düşündüğüm gibi de oldu sıkılmadım. Sadece kitaptan eksik kalmış birkaç nokta varmış gibi geldi bana. Film süresi gereği, kitaptan uyarlamalarda ister istemez beklediğimiz bir nokta bu ne de olsa... Ama fazla değildi, başka uyarlama filmlerine karşın. Oyuncularıyla ve sahne seçimleriyle, çok güzel bir filmdi...
Kitabı okumadan önce filmin oyuncularını ve fragmanını biliyordum. Ama kitabın yazarını bilmiyordum. Kitabı ilk elime aldığımda kitabın arkasında yazarının resmini gördüğümde, filmin başrol oyuncusu Ezgi Mola ile benzerliği beni çok şaşırttı. Bu sebeple kitabı yazarının başından geçmiş gibi okudum ben, ister istemez. Ve filmi de Ezgi Mola'nın hayatıymış gibi okudum, enteresan bir şekilde... :)
Filmdeki oyuncular kadar, Ezgi Mola'nın giydiği elbiseler de olaydı. Ezgi Mola'nın elbiseleri, elbise giymeyi sevmeyenleri bile özendirecek derecede çok yakışmıştı. Geçen yazdan bu yana elbise giyemedim, ki elbise giymeyi epey severim. Feci elbise giyesim geldi yine, filmden sonra...
Filmde en çok dikkatimi çeken nokta; Ezgi Mola'nın oynadığı Efsun karakterinin odası oldu. "Allahım o ne güzel oda, başrol oyuncuları kitaplar" dedim gördükçe. Bir süredir doğru dürüst kitap okumayı beceremeyen ben hayran kalarak kıskandım doğrusu... Haziran ayında sadece 4 kitap okuyabilmişim, oysa yaz ayları benim en kitap okumalık zamanlarımdı ya... :/
Efsun karakteri, çok güzel kitap okuyan bir kişilik. Bende bir ara, şimdikinden daha iyi kitap okuyordum. En azından geçen yaza kadar. En kısa zamanda, bu durumu eski haline getirebilmeyi diliyorum kendim için...
Ve filmde Efsun'un odasında dikkatimi ve beğenimi kazanan bir cümle vardı odasının kapısının hemen arkasında asılı bir tabelada. Bu cümle ile son vereyim bari bu yazıma. Şöyle diyordu o kapı ardında; "Kitabı Filmiyle Yargılama" Ne güzel ve doğru söz ama... :)
Kısacası, kitabını ayrı güzel, filmini de ayrı güzel bulduğum bir yapıt oldu Kocan Kadar Konuş... Kitabın yazarına ve sonra da film ekibine emeklerine sağlık denecek kadar güzeldi. Tavsiye ederim... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)