Artık...

Artık... ile başlayan cümleler kurabiliyorum bir süredir. Maşallah'lar, çok şükür'ler dilimizden düşmüyor, özellikle de son 3 haftadır, çok şükür... Mesela dünden itibaren bir cümle kurabilirim size; "Artık tiltte belimden bile zorlanmadan dimdik ayakta durabiliyorum."  :) (Maşallah)

Hüznümü de sevincimi de yazmaya doyamıyorum bazen. Gelişmelerden daha önce de bahsetmiştim, burada ve burada... :)

Önce 1 dakika, sonra 5 dakika. Derken, güçlendirmişim belimi ve dayanıklılığımı. Yarım saatten fazla durabildim tiltte dün; tam 50 dakika. Tamı tamına, aynı pozisyonda 50 dakika. Ve ilk defa, dik pozisyonda hiç olmadığım kadar iyi durdum. Belimdeki zorlanma minimuma inmiş. Bundan minimumu da, ayakta durduğum vakit tamamlanır sanırım. :) 

Birçok defa tilt yazısı yazdım, Uzay Terapi günlerimizde ağırlık çalıştığımız zamanları da yazdım. Ama tilt yazıları ağırlıkta şu anda... Bu yolda; gelişmelerimi hayat günlüğümde yazmayı ve paylaşmayı seviyorum. Bu benim için; kendimi gerçekleştirmeye başlamaktır yeniden ve yeniden.. :) 

Dün durduğum vakitleri kitap okumakla da geçirdim aynı zamanda. Aynı anda birden fazla işi yapmak sevdiğim işlerdendir... Bitmesine az kaldı resimde gördüğünüz kitabımın da... 

Ayakta durduğum zamanları hatırladım yine bu hafta; ya ayakta dizlerimi bir yere yaslayıp kendimi iyice gererek, ya da bulunduğum yere kollarımı dayayıp bacaklarımı geriye gerdirerek ayakta dururdum... Birçok defasında otur derlerdi bana mesela. "Otur, yorulacaksın..." Oysa hissettiğim yorgunluk değildi. Ama ben canımın acıması pahasına ayaklarımı gerdirerek ayakta dururdum. Yorulana kadar durabilme hissinin verdiği mutluluktu öyle anlarda hissettiğim... Ve "otur yorulacaksın," demeleri çok hoşuma gidiyordu o zamanlar da; Hem çok çabuk yorulmuyor oluşumdan, hem de ayakta durma eylemlerimi yapabiliyor oluşumdan ötürü... 

Yeniden o zamanlarımı özlediğimi ve yakın olduğumu hissettim işte bu hafta. Yeniden öyle hissedebilmek müthişti. Dile bile kolay değil bence; bağlı halde bile olsam, -dik ve dediğim gibi daha da dimdik"- 50 dakika... Maşallahları alabilir miyim bu tarafa acaba? 

Henüz "Artık" kelimesinin devamına gönlümüzdeki kelimelerimizi ekleyip, yeniden gerçekleştirmek istediğimiz o cümleyi söyleyemiyoruz. Ama gittikçe yaklaşıyorum gibi hissediyorum hala gitgide... Ve gerçekleştiği zaman o cümle, büyük harflerle yazacağım o cümleyi, yazacağım yazımın başlığına... Ama şimdilik; tiltte ayakta durmakta zorlanmıyor oluşum bile, özellikle belim açısından, desteksiz ayakta daha fazla duruşlarıma da sebep olabilir; tıpkı eskiden olduğu gibi... 

İnşallah... :)