16 Mayıs 2015 Cumartesi

Son Uzay Terapim Değildir İnşallah - 11.05.2015



Yeniden merhabalar, bir haftaiçini daha bitirmiş bulunup geldim buralara... Bu Pazartesi yine Uzay Terapi günümüzdü. Yıllık 60 seans hakkımızla devlet tarafından aldığımız ek tedavi kapsamında terapilerimin ilk 30'unu bitirmiş bulunuyorum. Önümüzdeki hafta diğer 30 seans için doktora görüneceğiz. Ama diğer 30 seansımı alabilecek miyim, ki alamama durumumuz da olabilirmiş, belli değil henüz...

 Zira söylediklerine göre; (bizim gittiğimiz rehabiliyasyon merkezinin karşısında) Yalova'ya devlet hastanesi açıldığından beri, devlet hastanesine veriyorlarmış şimdi herkesin ikinci 30'luk tedavi haklarını. Ve hiç kimse de gidemiyor o sebeple. Bizim gittiğimiz Aktif Fizik Tedavi Hastanesine vermeyebilirlermiş bizi de.

Şöyle ki, eğer bizim raporumuzu da devlet hastanesine verirlerse; hastanelerin Rehabilitasyon merkezleri gibi servisleri olmadığı için ve de devlet hastanesinde Uzay Terapi birimi olmadığı için bende gidemeyeceğim. İşte bu kadar kısası... (İnşallah alırız diğer hakkımızı da tedavi gördüğüm merkezde, Uzay Terapi'nin epey faydasını görmüştüm çünkü)

Daha önceki Uzay Terapi yazılarımı burada bulabilirsiniz...  


Bu hafta, yine değişik bir şey çalıştık Uzay Terapi'de Ali Abiyle. Eğer ikinci yarıyı da alır gidersek Yalova'ya yine, bu haftaki hareketlerimize de diğer çalışmalarımıza da devam edeceğiz. Nasıl yorulduğum belli oluyor mu peki ilk iki resimden? Ben epeyce görüyorum kendimdeki yorgunluğu... Arkamdaki kişi de, Uzay Terapi uzmanım Ali abi... Resimleri çeken ise Burhan abi. İkisine de çok teşekkür ederim... :) Başaracağımıza inanıyoruz hep beraber, yorucu ama bir o kadar güzel bir çalışmaya daha imza attık işte yine bu Pazartesi...

Üzerime giyindiğim giysi, örümcek dedikleri bir giysi. Bez bağlar gibi giyiliyor önce, sonra da kafese bağlanıyor halatlarla. Yani güvenliğimiz tamdı diyebilirim. Ama böyle bir güvenlikte bile olsam; ilkler hep bir tedirgin eder ya, öyle bir tedirginlik vardı bende de işte. Ve biraz baskı yapıyorsa da, güzel bir harekete hazırladığı ortada... Pazartesi günü beni en çok yoran bu durumdu biraz da işte, giysinin yaptığı baskı. Ama bu herkeste mecbur oluyormuş biraz. Karnımdaki ağrı hafta başında ancak yatmaya doğru geçti, yorgunluğum ise sabaha... :)


Harekete gelince; Ali abi'nin arkamda durmasına güvenerek (biraz denemeden sonra ancak tabii, bende biraz korkaklık var da) arkaya doğru göründüğü üzere yatıyoruz. Sonra da ileri doğru kollarımızı kullanarak kendimizi çekiyoruz. Bu hareket, hem bel hem sırt hem de karın kaslarını çalıştırıyor. Bir taşla 3 kuş yani... :) 

Topun üzerinde olmak da tedirgin etti doğrusu beni. Ama epey hacmi büyük bir toptu aslında. Bizim pilates toplarının iki katı kadar bir top üstüne oturduğum. Çektiğim mekik beni epey yormuş, bunu terapi sonrası anladım iyice. Hareketleri yaparken başta zorlandıysam da, ileriki hareketlerde daha da iyi olmaya başlamıştım. Diğer zamanlar gibi çok yorulmam dediysem de kendime, daha da çok yorulmuşum... :) 

Diğer hareketlerimiz; yana doğru yatmalar ve öne doğru yatıp geriye yatıp kalkmalardan ibaretti...


Zaten zorlanışım epey görülüyor resimlerde suratımdan kalkarken. Bu yüzümdeki gülümseyiş ise, zorlama ile dolu bir gülüş biraz da. Aslında; Hem birşeyler başarıyor olmanın mutluluğu vardı yüzümde, hem de zorlanışın oluşturduğu bir mimik bu... İnşallah verirler yine beni Aktif Fizik Tedavi Merkezi'ne, epey yol katettik uzay terapi'de ve daha da çok başarabileceğimize dair güvenim var kendime... :)


Ve son resim de, Andülasyon yatağında iken ben çektim. Andülasyon yatağı ise, Pazartesi uzay terapi Çarşamba günü de fizik tedavim sonrası yattığım masaj yatağı. Epey yoruluyorum Aktif Fizik'te, özellikle de uzay terapilerimden sonra. Andülasyon'un da epey faydasını görüyorum ders sonralarında, bunun annem de ben de farkındayız. Ağrılarımı hafiflettiği kesin... Ve şimdi, Pazartesi'nden beri düşündüğümüz şey; "İnşallah son uzay terapimiz olmaz bu" diye. Olur mu olmaz mı bilmiyoruz şimdi. Ama eğer olmazsa diye düşünmektense şimdi; "ya olursa, inşallah olur." diye düşünüyoruz. :)

Biz ricamızda bulunacağız raporu veren doktora, çünkü uzay terapimi almaya devam etmek ve yeniden ayağa kalkmak istiyorum. En azından ayağa kalkmamı daha çok aktifleştireceğini bilebiliyoruz artık. Ve ailecek ayağa kalkmamı istiyoruz, kim istemez ki... Allahım inşallah bize bunu mümkün kılar önümüzdeki hafta. Çok değil, hakkımızı istiyoruz. Devlet hastanelerinde de olsa Uzay Terapi'ye gitmek isterdim (Tabii servisleri de olmalı bizler için)... 

Allahım hakkımızda hayırlısını ve hakkımızı alabilmemizi nasip etsin, tedavi bekleyen bizler için inşallah... Sevgiler. :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...