Bu Sabah adlı yazımda da yazdığım gibi, 27 Temmuz benim doğum günümdü. O gün ailemden kimseden bir doğum günü kutlaması alamamıştım. Tabii ablam hariçti. :) O yazımı okumak için buraya bakabilirsiniz...
Bir ihtimal de olsa unutmuş olabileceklerini düşünmüştüm ailemin ya, (ki ciddi ciddi "o ihtimal olamaz ya", diye de düşünmüştüm) işte o küçük ihtimal gerçekleşmedi şükür. :)
Buyrun şöyle devam edeyim; o akşam ne oldu? :)
O akşam yengemlere gidecektik. Hem akşam yemeği için hem de haftasonu tatil günleri olduğu için yengemlerde beraber olacaktık, öyle anlaşmıştık. Ama nedense sabah kalktığımdan beri evde o güne dair bir suskunluk vardı, oysa benim tek beklediğim bir kutlama olmuştu en azından. Ama ne yazık ki alamadım o kutlamayı, tarihten bahseden bile olmadı. :)
O gün sustum ve sabrettim bende. Unutmamış olduklarını düşünmek istedim açıkçası. gerisini de kafaya takmamaya çalıştım. Ama 21 yaşımı dolduruyorum, ailem sus-pus. Düşünün ki, yengemle facebook'ta konuşuyoruz o bile kutlamıyor. Anladım ki bir iş var bu işte. :)
Neyse, Akşam hazırlanıp yengemlere gittik. Yengem, dayım ve yengemin yiğeni meryem vardı, doğrusu ortalık normaldi. Yengemin ellerine sağlık, süper bir masa kurmuştu. Yedik kalktık, yengemler çay faslı için mutfağa geçtiler. Yengem, Annem, Meryem, hele hele bazen babam bile mutfağa gidip geldikçe, iyice işkillenip beklemeye başladım bende. Arkadaşlarımla mesajlaşırken ben, uzattılar da uzattılar süreci. Ben hala bir süpriz, olmadı unutmadık diye bir küçük tatlı getirecekler diye bekliyorum. :)
Yengemin yaptığı pastamı, Annem ve Kağan ile üflerken. :)
Tekrar çok teşekkür ederim hepsine, iyi ki varlar canlarım. :)
Ve bekleyişim saat 22:30'a doğru sona erdi nihayet. Yengem salona girip eliyle ışığı kapatınca ve gülünce anladım başlıyorlar. Ve Meryem elinde beyaz bir pasta ile gelince, yüzüm aydınlandı iyice. Doğum günü müziğini de söylediklerinden sonra, "Nihayet biraz daha bekleseydiniz patlayacaktım." dedim, güldük hep beraber. Meğer daha fazla beklemeyi bile düşünmüşler ama sonra vazgeçmişler, şükür ki :)
O anı her sene yaşayabilirim yani o derece. :) Sevdikleriniz sizin yüzünüz gülsün diye bu kadar organize oluyorlar. Çok müthiş bir şey. İyi ki varlar. :) Çok ama çok mutlu oldum, iyiki varsınız ailem sevdiklerim, iyi ki yanımdasınız. :)
Yengem bana meyveli pasta yapmış, Muzlu kremalı hindistan cevizli... Akşam yemeğinde yediğim çok gelmişti, fazla yiyemememe rağmen. Ama pasta o kadar hafifti ki, tekrar tekrar ellerine sağlık dedim yani... :)
Bir sürü fotoğraf çekindik sonrasında, asıl fotoğraflar yengemin fotoğraf makinesinde kaldı. Tüm fotoğraflarla beraber yazı yazarım demiştim esasında. En azından yengemle beraber de bir fotoğraf koyma düşüncem vardı. Daha sonra yüklerim belki artık. :) Velhasıl dileğimi, (uzun diledim dileklerimi de diyebiliriz), diledim ve mumlarımı da üfledim. Pastamın üzerinde 21 yaşımın simgesi olarak 21 yazıyordu, yengem onu da düşünmüş unutmamak lazım. :)
Kısacası güzeller güzeli bir doğum günü hatıram daha oldu, bu yıl ki doğum günümle. Ve doğum günü gecemde Meryem ile 3 İdiots filmini izleyip sabahladık. Ben film veya sohbet eşliğinde sabahlamayı sevenlerdenim, Meryem de öyle... Nihayetinde nice ailemizle ve sevdiklerimizle geçireceğimiz güzel seneler ve doğum günleri diliyorum yine cümlemize...
Okuduğunuz için teşekkür ederim, Sevgilerimle... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)