2018 Yılbaşı Gecemız Ve 2018'in İlk Günü

2018'in ikinci gününden bildiriyorum, bomba gibi girdik 2018'e... Ailecek enerjimiz bol, umutlarımız yerinde ve iyi dileklerimizle dolu; yemek masası çevresinde geçen, bol yemekli ve de bol hediyeliydi. Evde en küçük kim varsa, böyle gecelerde en mutlu olması istenen o oluyor genelde; gecenin en mutlusu, uğraşıldığı ve de başarıldığı üzere yeğenim Kağanım idi... Yılbaşı gecemiz de, sonraki ilk günümüz de güzeldi. Dilerim tüm yıl güzel geçecek, niyet ediyorum ki 2018'in verimli ve güzel geçmesi için elimden gelenlerin en iyisini yapacağım... :)

Bu yılbaşı sadece biz bizeydik; geniş aile dediklerinden, "anneanne, dede, torun, teyze, anne, baba" (Yeğenim üzerinden anlatmak daha kolay.) :)

Yemek masamız, ablam ve annemin bir gün önceden organize olarak hazırladıkları ara sıcak veya mezelik denebilecek orta yemekleri ile ablamın sarması, annemin çorbası ve de nacizane güzel sohbetimiz ile oluştu, gece boyu sürdü. Birçok Türk ailesinde de olabildiği gibi, bizim aile ve akrabalarda da yemek masası ve yemek masası sohbeti önemlidir; bir yılbaşında daha bu hakimdi. Gece boyu kalkmayan, güzel bir yılı daha devirmenin gururu ve mutluluğu ile bir araya gelinir ve sohbetlerle eğlenilir...

Bu sene spontane olarak gelişen bir durumla, ablamlardan annem ve ablamın hazırlıkları sonrasında eve geldiğimizde; yeğenimin şapka ve hediye ortamıyla o coşkuya kapılması ile fotoğraflarla başladık geceye...Gecenin başlangıcında, üstteki fotoğrafları çekindik işte; ablam, ben, babam ve Kağanım, o yılbaşı coşkusunu en öncelikli alan ve coşturanlar olduk yani... 2018 umarım tüm ailemizi böyle neşe ile coşkulu şekilde sarar sarmalar...

O masa başını seviyorum ben, sevdiklerimin toplandığı bir masa ve bol sohbet. Başka bir şeyi düşünmeyeceğin, geleceği ve de zor ya da kolay geçmiş olan geçmişi düşündüğün nadir gecelerden biri halini alıyor. Soframızın iki baş köşesinde annem ve babam, Allah başımızdan eksik etmesin, karşımda ablam ve eniştem, yanıbaşımda da yeğenim vardı masamızda... Tabii yeğenim çabuk doydu ve kalktı; ama olsun, onun sandalyesi yanıbaşımda durdu ve oturdu kalktı sürekli... :)

2018'e girerken, evimizin küçüğü yeğenimin en bilinçli girdiği yıllardan biri olarak, ona alınan hediyeler çoktu. Bir ben almadım, o da affedilsin lütfen; bir maaşım bile yok. Ben biraz daha tüm sene boyunca, etkinliklerle ve de oyunlarla mutlu etmeye devam edebileceğim sadece... Annem ve babamın, ablam ve eniştemin hediyelerine ortak oldum ben bu sene, fikir anasıyım yani yeğenimin tüm hediyelerinin... =) Bakar mısınız şu mutluluğa, bunun hediyelerinin fikir anası olmayacağım da kimin olacağım. :P 

Yılbaşı Akşamı Yeğenim Harici Bizlerin De Hediyeleri Vardı Tabii... :)

Her birimiz nasıl yaptık bilmem, birbirimizi çok mutlu edecek noktaları bulduk. Hediye alınan kişilerin haberi olmasa da, herkes herkesin hediyesini biliyormuş. Yeğenim ile ben en ters köşeye yatanlardandık ama! 

Eniştem sağolsun, dostum Meromdan destek alıp, "okumak istediğim kitap var mı?" diye sormuş ve Kristin Hannah'ın Bülbül kitabını almış bana. :) Ne yalan söyleyeyim, bütçemi ayarlamak için para biriktiriyordum; Ocak ayında ben kendime alacaktım ama hediye geldi. Kitabı görünce çok şaşırdım ve aklıma bu fikri bir tek Merodan alabileceği geldi. Enişteme bir kez daha teşekkür ediyorum buradan, bir de dostum Meroma; beni hem çok şaşırtıp hem de çok mutlu ettiler... :)

Bir diğer şaşırdığım hediyelerim; annem ile babamın kazak, ablamın hırka almış olmasıydı. Hem de parıl parıl parlayan simli kıyafetler almışlar. Üçü de pek parlak şeyleri sevmezler, ben de bir o kadar parlak şeyleri severim; tabii yine de aşırı abartılı olmadıkça... Beni mutlu edecekleri noktaları iyi biliyor ailem, ihtiyacım olan noktaya yönelmeleri ve zevkime hitap ederek beni düşündüklerini belirtmeleri o kadar yeterli ve değerli ki... :) İyi ki varsınız canım ailem...

Diyebilirim ki; önemli olan hediye almak değil, hem de hiç değil! Önemli olan hediye edilen küçük bir şey de olsa, seni sana özel hisettirmesi. Çok küçük bir yazı yazılsa bir kağıda, çok ince bir kitap alınsa, her giydiğimde beni ısıtacak veya rahat hissettirecek kıyafetler olsa; önemli olan köşeye konulacak bir şey olması değil, iyi hissettirmesi, hem de çok iyi... Sanırım anlatabildim. :)

Masa Başı Diyordum...

2017'den 2018'e girerken, o masa başında bol bol fotoğraf çekecektim ama an'a odaklanmaktan beceremedim. Tombala oynadık, 10 el kadar... En çok kazanan babam oldu, en çok eğlenen de yeğenimin tombala çektiği anlarda hepimiz olduk! :) 

Kağanım bu yılbaşı ilk defa tombala oynadı, 6 yaşında sayılır artık ve sayılara hakim maşallah. Kağıtlarımızda olan sayıları çeksin diye her birimiz çok dil döktük, ama kendisi bildiği gibi çekmeye devam etti. Karıştırmadan çeke çeke, bir kez anneannesine bir kez de dedesine kazandırdı. 15 diyorsa, "16'dır o," diye takıldığımda, "16 olsa 16 derim" diyordu mesela atarını yediğim! :D Güzel anılarla dolu, bomba gibi bir yılbaşı idi çok şükür. İçeceklerimizi kaldırdıkça, "En kötü günümüz böyle olsun!" dedik. İyi günde, kötüyü çağrıştırmak yine biraz garip gelse de katılıverdim bende işte; el mahkum, ortama uyum sağlayayım dedim! :)

Yılbaşı akşamı çok televizyon izleyemedik bu sefer; ara sıra Tv8'de O Ses Türkiye'ye baktık, Star'da Sibel Can'a ve de daha öncesinde de biraz filmlere... 

Gece saat 3'e doğru bittiğinde, Yılbaşı akşamımızdan aklımda kalanların en başında; Kağanımın tablette de oynamayı sevdiği satranç oyunundaki taşları baskı şeklinde yaptırdıkları gömleğine sevinmesi vardı. Durup durup bakması, 3 gündür hala o gömleği giymesi ve hala şaşırması hakim. Ama gömleğe yapmış olmak biraz aceleye geldiği için acemice de oldu. Tişörte tekrar baskı yaptıracak annemler. Ve bu cumartesi annemizin dayı kızının nişanı var ve yeğenim böyle şeyleri sevmeyen biri olmasına rağmen, bu gömleği giyip gideceğini söyledi. Hala gömleğindeki baskısına bakıp bakıp duruyor! :) Yılbaşında da dediği gibi; "Çok beğendim ya, durup durup bakmak istiyorum buna!" Canım yeğenim ve tüm çocuklar mutlu olsun inşallah! 

Çocukların mutluluğu dünyaya bedel, yeğenimin mutluluğu akşamımızın güzelliklerinin de en başında idi...

Geceden aklımda kalanlarda, fotoğraf çekinmeyi pek sevmeyen ablamın kendi rızası ile fotoğraf kareme girmesi ve güzel bir anımızın daha kalmış olması vardı bir de... Sanırım yılbaşı akşamından resim albümümüze koymak istediğim birçok resim oldu böylece...

Hediyelerimiz, masa sohbetimiz ve de Kağanımın mutlulukları; 2018'e girerken unutmak istemediğim ve şükrettiğim olgularımızdandı... Dilerim bu senede ve bir ömür de sürer böyle... Ailelerimizin birliği, dirliği ve mutluluğu hep sürsün inşallah. Yeni yıl için istediklerime ekleyeceğim son notum olsun bu da... :)

Ve 2018'in İlk Gününün çoğu; yılın ilk kahvaltısından sonra, 3D Puzzle yapmak ile geçti... =)

Kağanımın bu seneki bir diğer yılbaşı hediyesi idi, Kız Kulesi'nin 3D Puzzle'ı... Akşamdan yapmak istedi ise de, yarına diye diye en sonunda ikna edebildik yılbaşı akşamı. Yeni yılın ilk günü ise, kahvaltı ve çay keyfimizden sonra; babam çalışmaya gitti, Kağanım ile ben puzzle yapmaya başladık. Bir süreden sonra eniştem yardıma geldi, anlayamadığımız ve yapımını okuyamadığımız bölgede ablam yardıma geldi ve sonra nihayet bitirdik... 

Kağanımın hiç gitmediği bir yer Kız Kulesi ama çizgi film kanallarından, benim odamdaki koltuğun üzerindeki minderin kılıfındaki yapılardan gördüğü ve de bizim gösterdiğimiz resimlerden sevdiği kadarıyla biliyor ve çok seviyor... Bir gün İstanbul'a gitmek ve canlısını da görmek nasip olur kuzumuza inşallah... :)

3D Puzzle'ı yapma deneyimimize gelince; her birimiz ilk defa 3D Puzzle yaptık, ablam eniştem ben ve Kağanım. Kağanım kartonlarından parçaları çıkarmaya yardım etti daha çok, nazik bir yapı kalın kartondu ama biraz da bağlantı noktaları nazikti. Böyle puzle parçalarının birleştiği yerleri ve de diğer parçalarında, çizgi şeklinde açılan yerleri vardı... Güzeldi, eğlendik ve de epey iyi uğraştık. Sanırım biraz daha sonra da eniştem 3D Gemi Puzzle alacakmış. Bakalım... :) Kağanım da ileride daha çok yardım edecektir bize, bu başlangıçtı ve deneyim oldu bize...

Yılbaşı akşamımız ve de Senenin ilk günü böyle geçti işte. Tüm aile üyelerime ve Allahıma varlıklarına teşekkürüm ile, nice güzel senelerimiz olması dileğimle. Ve bu da benim 2018'de yazdığım ilk yazım oldu; tüm sene bol ve güzel yazılar yazabilmem dileğimle. Güzel seneler olsun hepimize, Sevgilerimle... =)