Korkular Uzak Olsun

Korkuların uzak olduğu bir hafta dileyerek başladım ben bu haftaya, 1 haftadır ablamlarda kaldığımızdan yazamamıştım da buraya; bugün Yalova'daki Uzay Terapi tedavimizden sonra eve döndük yine. Uzağa veya yakına da gitsek, az veya çok da kalsak; evden uzaklaştıktan sonra eve dönmek her türlü değişik bir his, eve dönmek de güzel bir alışmışlık içeriyor... :)

Bugün Yalova'dan dönünce yorgunluğumu atmaya çalışırken üstteki fotoğrafı çektim, haftaya günbatımı ile başlayalım istedim. Kısaca şu İnstagram paylaşımımda bahsettiğim üzere, yarın dişçi randevum var! Ve ben maalesef diş tedavisinden korkan biriyim! :/

Geçen hafta Salı günü gittiğimiz doktor randevumda, doktorumun söylediğine göre diş eti temizliği yapma zamanımız gelmiş de geçiyormuş bile. Kaçtım kaçtım ama artık resmen yakalandım! Yarın hiç kaçışım yok, diş eti temizliği işlemini yaptıracağım... Doktoruma kalsa, geçenki randevumda hemen  yapacaktı. Ama o kadar hazır değildim ki; gözlerim doldu, boynumdan yukarıya sıcak bastı! Derken, önce annem sonra da ben "o an hazır olmadığımı" söyledik... Benim bir bahanem daha vardı ama, geçerli bir bahane; kalp hastalığım sebebiyle, kalp doktorlarım en küçük diş işleminin bile öncesinde içmem gereken bir antibiyotiğin var olduğunu söyleyip dururlardı. O gün bu durumun beni kurtarması öyle bir rahatlattı ki...

Kalp hastalığım çıktı çıkalı, ilk defa kanamalı bir diş tedavisi yaptıracağım yarın; doktorun muayenesi sonrasında ilacımı alacakmışım ve bir saat bekledikten sonra doktorum diş eti temizliğimi yapacakmış... Geçen haftadan beri tüm bildiklerimin bunlar olmasına rağmen, benim içimdeki korku zaman zaman "çok acıyacak, çok sızlayacak, uyuşacak, zor olacak, o koltuğa oturmak çok zor olacak!" gibisinden konuşuyor... Susturmak mı? Başta mümkün olamasa da  artık mümkün olabiliyor gibi... Korkumla başa çıkmaya çalışıyorum 1 haftadır, korkular uzak olsun diye!

Annem-babam-ablam-eniştem, dostum Merom, fizyoterapistim Yaseminim; hepsinden beni yatıştıracak bir şey söylemelerini istediğimde söyledikleri ortak şeyler şu, "O anı düşünme, sonrasını düşün. Sağlıklı diş etlerini, sonrasında acısının geçeceğini...", "Korkunun faydası yok, acıyacak ama geçecek sonra!" 

Yarın sabah, işlem yapılana dek yapmam gerekenin 1 haftadır "Normal bir şey olacağını düşünerek yatmayı sürdürmek olduğunu" hissediyorum. Tamam kaldı ki normal bir şey olacak, geçecek ve bitecek. Ama korku denen şey öyle densiz bir varlık ki; korktuğunuz şeyi düşündürüyor da, korkuyla başa çıkmaya izin vermiyor. O izni almak, zor oldu ama bu hafta içinde başarılı olabilmiş miyim yarın öğreneceğiz asıl...

Yarın doktorun yanına girdiğimde ağlamak istemiyorum. "Neler başarmadın ki, bunu da başaracaksın!" diyorlar, kendi kendime de tekrar ettiğim üzere başardım demek istiyorum. Korkularımın uzak olmasını, dişçi travmasını da yenmeyi istiyorum. Ben ki iğneden korkmamayı başarmış insanım, dişçiden ve diş işlemlerinden de korkmamayı başarmak istiyorum... 

Velhasıl daha fazla uzatmadan bitirmek istiyorum, zira diyeceğim birçok şeyi de unuttuğumu hissediyorum; yazamayınca anladım.

Benim için dişçiden korkmak; dişçi koltuğundan, dişe yapılan işlemlerden, ağzını açıp yapılacak olan işlemin bitişini beklemekten korkmayı da içeriyor. Ama "yarın doktora gideceğim ve bunu başarabileceğim!" düşüncesi de içimde bir yerlerde hakim! Zamanında açan çicek gibi, dişçi koltuğuna oturduğumuzda da o işleme hazır olmayı diliyorum kendim ve başarmak isteyen korkularımızın ortak olduğu kişilere... Korkular uzak olsun, azmetmekten yana olan gücümüz bizimle olsun!

Yasemin bana yarın için diş işlemi sırasında kulaklığımı yanıma alıp müzik dinlemek için izin almamı önerdi. Doktorum babamın diş doktoru da olduğu için, ara sıra dinlenme önerilerinde bulunduğunu da öğrendim. Yarın kitabımı yanımda götürüp orada beklerken okumaya da devam edeceğim. Ne kadar korku bana sarılmaya çalışacak da olsa, normal bir doktor randevusu olması için elimden geleni yapacağım. Bu yazının anormalleştirme gibi bir durumu yok kesinlikle, sadece az biraz endişeliyim. Ama umuyorum ki başaracağım... 

Korkulardan uzak, azim dolu günlere. İyi geceler bana şimdilik, bu gece umarım yine en aza indirilmiş endişeli halim ile bir uykuya yatacağım. Sevgilerimle... :)