Bir Uzay Cuma'sıydı - 17.02.2017-Cuma

Bir Uzay Cumasıydı yine, 2016 senesinin senelik ek tedavimizden bitirdiğimiz ilk 30 seansın 30.'sunu aldığımızda... Şimdi ilk fırsatta, yine ikinci 30'luk seansı almak için hastaneye gidilecek bu hafta...

Devletin bize verdiği ek 60 seans ile alabiliyorum Uzay Terapilerimi, 2014'den beri Yalova Aktif Fizik Hastanesi'nden... İlk senelik ek tedavimi alabildiğim zaman 2014 Kasım'da başlamıştı seanslarım. 2016 Ekim'den sonra da bu senenin ek tedavilerini alabilme zamanım geldi... 

Annemle beraber, dimdiktik bu Cuma. :) Dilerim bu sağlam duruşumu koruyabiliriz ve daha fazlasını da yapabiliriz diyorum yine şimdi...

Daha öncelerde de çok bahsettiğim gibi 2016 Ekim'de başladığım senelik ek tedavilerim için bu sene Pazartesi ve Cuma günleri Uzay Terapi'ye gidiyordum. Yalova Aktif Fizik Hastanesinden gelip, götürüyorlardı yine. Ve şimdi bir kez daha ikinci 30'luk ek tedavimi verecekler mi telaşı sardı beni. Zira yine bir "Bu sene ikinci 30'luğu vermiyorlar herkese." durumu hakim ki, geçen seneden daha da zor ve neredeyse imkansız olarak söyleniyor. Sebebine gelince, artık 18 yaşını geçmiş kişilere ek ikinci 30'luk yokmuş bu sene. Nedenine gelince ise, nedeni yok. 

Geçen sene de ikinci 30'luk seansımızı alırken böyle bir durum çıkmış, "herkese vermiyorlar ikinci 30'luğu, sadece gelişme gösteren hastalık durumları olanlara veriyorlar." gibi bir durum söz konusuydu. Bu sene anlamadığım bu durumu çok düşünür oldum; Bedensel engellilik hallerini içeren hastalıkların çoğunda 18 yaşını geçenlerde tedavi şansı yok mu oluyor? - Hayır böyle bir durum da yok ki... Anlamak anlamlandırmak istiyorum ama çokça da boşveriyorum. Düşünürsem kafamı çok meşgul ediyor ve de yoruyor doğrusu...

Nedeni de basit bu bize verilen bir hak ise, ben bunu istemekte özgürüm. Senelik 90 adet ek tedavi diye yola çıkılan bu imkan ile ben Uzay Terapi alabilmeye başladım çünkü. Özel Rehabilitasyon Merkezlerinin sunduğu bu tedavi imkanlarının seansları çok uçuk fiyatlarla sunuluyor biz hastalara... Haklarımızı alabiliriz diye umuyorum şimdilerde. Bir Uzay Cuma'sıydı, bu sene için son olmamasını da diliyorum bu sebeplerle...

Tedavilerin nasıl gittiği konusunda, içtenlikle iyi gidiyor diyebilirim bu sene adına da. En azından hastalığımın ilerleyişini durdurabiliyoruz bu sayede. Zira bir bedensel engellinin ve özellikle de bir Kas Erimesi hastasının Fizik Tedavi ve benzeri tedavilerinin varlığı çok önemli... Hastalığın ilerlemesini durdurabilmek ve tedavide güzel yerlere adım atabilmek adına. Son "Yıllar Geçerken; Kas Erimesi Nedir?" isimli yazımda da bunu belirtmiştim. 

Haftada iki kez Yalova'dan Uzay Terapi derslerimi, iki ders olmak üzere de kendi ilçemdeki rehabilitasyonumdan Fizik Tedavi derslerimi alıyorum; haftada 4 ders alıyor olmam, benim için büyük avantaj. Bazen hakkımız olduğunu ama bazı anlamsız kurallara takılıyor olmamızı garipsediğimi söylediğimde, karşıma çıkan kişilerin; "devlet veriyor değil mi bu ek tedaviyi de? Bak veriyor ama!" gibisinden laflarını duyuyorum fazlasıyla. Devlet büyüklerimizin işi, biz vatandaşlarına bu hakkı vermek zaten. Bu haklarımızı alabilmek için; kul köle olma, yalvarma yakarma ihtiyacı duymamalıyız bence... 

2016-2017 Senelik Ek Tedavi İlk 30'larda;

En son Cuma günü (17.02.2017), tilt'te en dik pozisyona kadar çıkabildiğime bir kez daha şahit oldum. Bu demek oluyor ki; dizlerdeki dümdüz kilitler pozisyondaki açıklığa getirememe durumundaki kısıtlılığı (ekstansör diyorlar yanlış hatırlamıyorsam, tam tersi durumuna da fleksör), büyük ölçüde gidermiş ve gelişme gösterebilir olmuşuz demektir. Ayakta durabilme durumlarım, bu kısıtlılığı giderebilir olduktan sonra daha da iyi hale gelir oldu zaten...

Bu sene yine Ali abi ile çalıştık, geçen seneden tek farkla ilk 5 dersim Orhan abi ile idi... En garibi ise; son dersim de Cuma günü (17.02.2017), var olan hastaların yoğunluğundan ötürü Mümin abi ile ilk 30'luk seansları bitirme dersimi yapmış olmamızdı... :)

Gelgelelim bu sene ilk 30'larda, ağırlık çalışmalarının yanı sıra yer egzersizlerimi de ekledik. Bel-sırt bölgelerini çalıştırma çabalarımız, yarı yarıya sonuç verdi. Yapamadığımız en zor hareket ise, mekik çekebilme hareketi idi. Ama bu sene çekme hareketini yapamıyor oluşumda bile bir gelişme gösterip, milimsel de olsa ilerleme katedebildik... Göbek bölgem, hem Uzay hem de Fizik Tedavimin yeterliliği sebebiyle de inceldi epey. Öyle ki, bel ağrım olmasına rağmen vücudum bana dahi hafif geliyor artık...

Ve umudum var, bu hafta adına da...

Tilt'te Cuma günü fotoğraflarımı çektirmemin sebebi, uzun zamandır dizlerimi bu kadar kilitli şekilde tutamıyor oluşumun tam tersini belgeleyebiliyor olmaktı daha da iyi şekilde... Şimdi içimde ister istemez, bu diz açıklığını sağlamaya bu kadar yakınlaşmışken tedavimin bir kısmını bırakacak ve bir dahaki senenin ek tedavi seanslarını (Kasım 2017'e dek) bekleyecek olma ihtimalimin varlığının rahatsızlığı var.

Ama umarım bu hafta hastaneden randevu alınıp gideceğiz ve kontrol olacağım doktora katettiğimiz gelişmeleri anlatabildiğimde diğer 30'luğu alabileceğiz yeniden. Kısıtlı sayıda kişilere veriyor olduklarını söyleseler de ikinci 30 seans hakkını, benim umudum var bu hafta adına da...

Umut dolu, mutlu haberlerle geçecek bir hafta olsun inşallah. 

Sevgiler... :)