Taa 24 Şubat gününde doktor kontrolümün çıkışında aldığımız test randevularımun günüydü bugün. Kas MR'ı ve kemik testi verdim...
Annem ile beraber engelsiz taksi ile gittik bugün hastaneye. Artık Bursa Yüksek İhtisas Eğitim Ve Araştırma Hastanesinde kontrol edileceğim ya, eskisi gibi ve son yazımda burada bahsettiğim gibi bugün de güven ve rahatlık içinde gittim. Testlerim var diye gidiyor olduğuma mutlu hissettim hani...
İlk test Emar idi, en son 2018 senesinde çektirmiştim. Üzerine de pandemi boyunca çok istemde bulundum ama devlet hastanesi doktorum bir türlü yönlendirmemişti. Zaten beni bilmediği anlamadığı ve de kontrol edemediği için Araştırma Hastanesinde kontrol ediliyorum şimdi..
Doktorum Asuman hanımın ilk yaptığı ihtiyacım olan tetkikleri yazmak olmuştu geçen ay sonunda. Bugün giderken MR beni 2018deki gibi zorlamaz diye düşünüyordum. Yanılmışım...
2018de ne kadar sesli diye düşündüğüm o makinenin sesi bu sefer beni sinir etti. Ama ses odaklı değil, ortamın nefesimi daraltmasından dolayı.
MR (EMAR), iki ucu açık da olsa içine girdiğiniz tünelin oldukça basık şekilde bir karış bile olmayan şekilde üstünüzde yuvarlak kapaklı duvar olan bir çekim makinesi. Bugün benim üst ekstrimite (omuz ve kol), alt ekstrimite (kalça ve bacaklar) olmak üzere ikili çekildi.
İlk üstten başladık ve girerken hiç de gerilmedim, üstelik benim kapalı alan korkum da yoktur. Ancak belimden altına gelene kadar tüm vücudumun girdiği o bölgede bu sefer ilk 3 dakika sonrası benim için dehşet geçti. Çünkü üçüncü dakikadan sonra derin nefes almadan ve hareket etmeden durmak çok zor gelmeye başladı. Haziran 2022de teşhisi konulan astımım yaklaşık 20 dakika süren çekim boyunca nefesim giderken kendimi sakin tutmakta zorlandım...
Anda kalmamaya çalıştım uzun zaman sonra ilk defa! Kimsenin korkusunu tetiklemek istemem elbette ama sorguladım istemsiz, neden sorgulanmadı girerken "astımın var mı?" Diye. Neden söylenmedi, "olur da bir sıkıntı yaşarsan söyle?" Diyerek. Astımım ağır olsaydı da ben orada bayılsa idim ne olacaktı?
Bir de benim sorum var; MR tek seferde mi çekilmeli, bu kadar insan odaklı olduğunu sandığımız sağlık sektörü neden hala bu MR konusunda bu kadar takıntılı... Ben bugün orada hissettiğim nefes sıkıntısını evde yaşadığımda bile çok yoruluyorum, çünkü bir kas hastası olarak baştan aşağıya kaslarım kasılmaya başlıyor.
Nefes bu kadar önemli iken, MR neden tek bir tipe bağlı, her şey daha hızlı ve de daha tek tip insan varmış gibi gerçekleşiyor...
Durumu anlatabildim mi bilmiyorum...
Nefesim daralmıştı, MR çeken kişi bir diğerini çekmek üzere annemle beni kaldırmaya geldiğinde gördü. Bir dakika soluklanmam lazım, kötüyüm nefes alamıyorum desem de; biraz bekledikten sonra tekrar tam tersi yatırıp kalça kısmımı ve de bacak kısmımı çekeceğini söyledi.
Dediğim şu oldu; "Bu sefer kafam o dar yere girmeyecek değil mi?" Evet, dedi. Yatırdı ve bir kare tablet yerleştirdi bacak tarafıma, sonra makineyi ilerletti. O boşluğa girdim, tepe bölgem dışarıda olacak şekilde bu sefer ama nefesim yine orada azalan oksijen kadar nefes alabildi. Yine girdiğim kadarıyla hareket edemiyor, derin nefes almakta zorlanıyordum. Bir 15 dakika da orada geçti, üstelik "hani kafam girmeyecekti?" dedim ama sesimi duyuramadım!
Diyeceğim o ki; eyy tıp dünyası, bu kadar gelişti diyoruz senin adına ama neden böyle bir sıkıntı altında çekiliyor MR hala... Diyorum ya korkum yok benim, nefes almakta zorlandım. Bu duruma hiç mi çözüm bulunamaz? Ben kendim hariç birçok kişiyi duydum bu MR testi sırasında nefes almakta zorlanan bayılan bunalan... Ses değil, sesin verdiği o hava dalgası dahi beni yordu sanırım...
MR'dan çıktık annemle, hemen astım ilacımı sıktım. Çıktık dışarı, kemik testini yaptıracağım diğer yan binaya geçtik. Geçene kadar çok titredi vücudum, kasılan vücudum kemik testi sonrasına kadar dura dura titredi...
Kemik ölçüm testi daha kolaymış meğer... Daha modern bir yatağa yattım, ayağımın tekini sabitledi bir aparata oradaki görevli. Sonra üzerimde bir ince ışın bandı gitti geldi. Kapalı alan değil, açık alanda yapılıyordu bu. Böylesine dayanması hiç de zor değildi hani!
Kemik testine kurban olayım dedim çıktığımda, hala bedenim nefes alamadığım MR deneyimim sonrası titriyordu zira... Sanırım nefessiz kalmak korkutmuyor da, o süreci yaşarken tüm kemiklerim kırılıyormuş gibi bedenimi kaskatı hissediyor olmam korkutuyor beni... Bugün bunu hissettim.
Velhasıl; kemik testimi de çabucak aldık üstelik, ölçüm yapan doktorun yorumu normal olduğundan yanaydı ama esas doktorum yorumlayacak bu durumu...
Beklenmedik yaşadığım bu durumları yazmak istedim, yarım saatlik olgu halamı sırtımda ufak bir kasılma ile benimle aslında. Geçmedi biliyor musunuz? Bu sebepten demek istedim, herşeyin geliştiği düzende MR konusunda tıbbın gelişmemiş olduğunu düşünmüyorum. Bizim ülkede her yere gelmemiş olabilir mi gelişmiş teknolojinin? O kadar ses dalgasını daha düzgün şekilde üretemiyor mu insanlık? Buna inanmak istemedim bugün...
"ALLAHIM VERMESİN, NEFESSİZLİK BENİ YORDU BUGÜN.
MR'IN HEMEN ÜSTÜNE KEMİK TESTİNE GİRDİM, KURBAN OLAYIM YA; DAHA TEKNOLOJİK ŞEKİLDE IŞIN VEREREK YAPABİLİYORLAR. MR DA BÖYLE DEMEYİ İSTİYORUM, VAR OLAN SIKINTILARINI DÜŞÜNÜRSEK, DİLE GETİRSEK DÜZELİR Mİ DERSİNİZ?? :)"
Bir iki haftaya doktor kontrolüme gideceğiz, bu sonuçların yorumlarını da bizzat yazarım. Bel çukurumun, başımın dümdüz durmasından rahatsız olduğum üzere nefes darlığımın ve de ayaklarımı tam uzatamadığım için çok kasıldığım bir kas emar deneyimini düşünürsek, sonuç benim düşüncemde bile iyi değil. Acep doktorum ne diyecek çok merak ediyorum..1 hafta sonra çıkarmış. 1,5 hafta sonra da doktoruma görüşünce anlarız; ne yapabiliriz ve ne yapacağız... (:
Not; yorumlarda korkularınızı yaşadığınız sıkıntıları dile getirmek serbest olsun, anlatın açılın travma kalmasın içinizde olur mu??? Ben kendimi yazarak gerçekleştirebilen ve sakinleşebilen biriyim, ben de bu sebeple yazdım bu yazımı anlattım size bugünkü sıkıntımı. Her bir sıkıntıyı beraber aşalım inşallah, hiçbir sıkıntı kalmasın içimizde!
Sevgilerimle... =)
NEYSE BACAK VE KALÇA MR'I ÇEKİLİRKEN NİSPETEN KAFAM DIŞARIDA İDİ, HAREKETSİZLİK VE DE DERİN NEFES ALAMAMAK DA VARMIŞ YORAN, ONU DA ANLADIM...
RABBİM BİR DAHA BU ZORLUKLARI YAŞATMASIN...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bloğuma hoşgeldiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim.
İnşallah beni yorumlarınızdan mahrum bırakmazsınız... :)