Not Aldım Veya Not Ettim #33 - Dinlenmek, Gözlemek, Sevmek...

Ne zamandır bir tam yazıyorum bir kayboluyorum buralardan. Yine ihmal ettiğim Not Aldım Veya Not Ettim yazı dizimle geri dönüş yapayım dedim. Dönemin son sınavlarına girmeden önceki son haftalara doğru azalan yazma durumumu, o zamandan bu yana aldığım notlarla telafi edeyim diyorum. Başarabilirim ve yeniden dönebilirim buralara inşallah...


Durup Dinlenmeli!

Pek fazla yazamadığım süreçte bolca gözlemledim yine, çevremdekileri ve de en çok kendimi. Bu üstteki resmi Nisan ayında Bursa'da bir çadır şenliklerinin bulunduğu sokak üstünde annem ve ablam gezerler ve Kağan ile ben onları arabada bekler iken babam çekmişti... Arabada, evde ve de birçok yerde, bulduğum her fırsatta durup gözlemlemeye sınavlardan sonra daha çok fırsat bulabildim. Kafam biraz ferahladı, en azından sadece aklımda daha çoğunlukla dersler yok; dönem sınavlarının bitmesinden beri. Geçenlerde açıklandı da, iyi de geldi şükür yine sonuçlar. 5 dersin 1'i zayıf geldi sadece, bir dahaki seneye o dersi tekrar alacağım bakalım... :)

Durup dinlenmek konusunda not aldığım bir cümle vardı, Aşkım Kapışmak'ın şu sözü;

Bazen dur ve sadece izle! İşte o an, yavaş yavaş önüne dökülecek gerçekler. Sonra yüzüne hafif bir tebessüm yakışacak. Aşkım Kapışmak. 

Durdum, izledim ve izlemeye devam ediyorum. Bu sıra Aşkım Kapışmak gibi, olumlu konuşan kişi ve kişiler eylemlerimi harekete geçirebilmem için adım atmama vesile oluyor. Dilerim o büyük tebessüme ulaşırım yakın zamanda. Yavaş yavaş ne yapmak istediğim net olarak önüme dökülecek yine diye daha yakın hissediyorum eylemlerim konusunda...


Doğallıkları Yıkarak Sevenler Gözüme Çarpıyor...

Birçok kötü haber, birçok büyük yokluğa düşenlerin haberlerini almak hiç ama hiç iyi gelmiyor bu sıra. Ne yapmak istiyorsam vazgeçiyorum bazen. Sadece bir tek sandalyeye oturup beklemek istiyorum, insanların da doğanın da doğallığını ve kendine haslığını bozanların doyuma ulaşmalarını. 

Korkuyorum bu hallerin varlıklarından. Sevginin varlığını unutanları ve de insanları bencillikle sevenleri kabullenemiyor, endişe duyuyorum artık daha çok bu durumdan. Sürekli konuşmamayı veya yazmamayı tercih etsem de, bağırmak istiyorum tüm dünyaya; bizi sevgi kurtaracak ama bencil sevgi değil, karşılıksız da olsa saygı ile sevenlerin sevgisi!

Gözümün önüne geldiğinde son zamanlarda bu dediklerimi en güzel anlatan ve en sevdiğim söz haline gelen şu söz var;

Bir çiçeği seviyorsan koparma, bırak var olsun. Sevmek sahip olmak ile ilgili değildir. Sevmek değer vermekle ilgilidir! Şiir Sokaktadır İnstagram

Bir De Özdemir Asaf'ın Dizelerini Çok Okur Oldum Bu Ara...

Sizlere birkaç Özdemir Asaf dizesi ile veda edeceğim bu kısa yazımın sonunda bu konulardan sonra;


Mesela der ki Özdemir Asaf;

Herkes fazlasıyla sevmiş,
Ben Eksiklikleriyle de sevdim oysa...

(Eksikleri unutmamak gerek, eksiklerle sevmek en önemli şeydir; bilmek gerek!) 

Sonra sevgisini anlatırken şunu söyler;

Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor... 

(İnce tatlı bir kıskanma ve de koruma söz konusu aslında burada da, acıtmadan üstelik.)


Anlamak ve Anlaşılmak konusuna gelince de sözü şöyle bitirir;

Senden yana olanın da
Sana karşı olanın da bir değeri yok;
seni anlamadıkça... 

Özdemir Asaf...


Sevgilerimle yine görüşmek üzere; sevilmesek de sevgimizde saygıyı ihmal etmeden, güzelliklere olsun inşallah...